BÖLÜM -1-

306 22 16
                                    

Gözlerim, yapay ama güzel yıldızlarla dolu tavana bakarken  annemin sesiyle irkildim "hadi tatlım sabah oldu kalk artık!" Kollarımı sağa ve sola doğru gererek esnedim ve annemden tekrar ses gelmesiyle hemen üstüme okul eteyimi ve gömleğimi  giydim , kış mevsimi olduğu için üzerime bir kazak geçirdim ve merdivenlere  yönelip hoplayarak aşağıya indim. Annem herzamanki gibi döktürmüştü yanına gidip yanağından öperek "yakışıklı validem   benim döktürmüş gene ." Dedim gulerek, "sus kız deli yakışıklıymış kendine bak sen." Dediğinde  gülerek ona karşılık verdim. Sofrada  , sigara böreği , poğaça ve gözleme vardi birde zeytin peynir falan işte , annemi bu yüzden bile çok seviyordum .

Artık okulun yolunu tutmuştum bu yeni okulumdu nakil almıştım çünkü  yeni eve taşınmıştık. Bu yüzden  okulumu değiştirmek zorunda kalmıştım tabi bu benimde işime gelmişti çünkü eski okulumda mert denen aptal bana kafayi takmisti zorbanin tekiydi sürekli benimle uğraşıyordu hatta bi ara benimle konuşmak için beni bi  yere kapatmaya  bile çalışmıştı  o yüzden taşınma olayi beni  çok sevindirmişti ama bir yandanda okulun ilk günü  olduğu için çok stresliydim . Okula yürürken aklımdaki sorulardan-okulla alakalı- sıkılıp müzik dinlemeye başladım. Okula çok yaklaşmıştım tam düşüncelere dalacakken yanımdan lüks arabalarıyla geçen zengin öğrencilerin  -aptalda diyebiliriz -  arabalarıyla  çukurlara birikmis suların üstünden geçmesiyle geriye çekilmembir oldu allahtan üstüme gelmedi  , okulun ilk gününden rezil olucaktım . Okulun en sevmedim yönü sanırım kolej olmasıydı çünkü birsürü burnu havada , havalı,  zengin güzel kız vardı ve hepsi çok iğrençti . Erkeklerinde  kızlardan kalır yanı yoktu serseri parasıyla kız  avlayan yakışıklı ve sinir bozucuydular , ailem hep kolejin iyi olduğunu düşürüp beni koleje yazdırıyorlardı ama ben nefret ediyordum.

  Okulun bahçesine girmiştim öğrencilerin birçoğu  bana bakıyordu sanki hiç nakil öğrenci görmediniz okula ayı getirseler böyle bakmazssınız . Okula adımlamaya
Başladımda kızların bana kıskançlıkla baktını gördüm nedenini merak ederken erkeklerin nerdeyse tamaminin bana baktını fark edip utançla  önüme  dönüp okulun danışma kısmına geçip sınıfımı  sordum ve adımlama başladım. Tam o sırada bir kız benim koluma çarptı ona dönüp "yavaş!" Dedim "olmassam nolur ?" Dedinde ona sinirle baktım "derdin ne senin düz yolda yürüyemiyorsan okula gelme git evinde yat ha çok istiyorsan okula gelmeyi yürümeyi öğrende gel. " dedimde sinirle bana baktı ve üzerime gelmeye başladı bende tam harekete geçiyordum ki hem onu hemde beni bir erkek tuttu ve "melis kızı rahat burak." hadi o salak kız neyse ama beni niye tutuyordu hemde sen kimsin ki benim belimden tutuyorsun bir kız tutabilirdi sana ne oluyor kızların kökümü kurumuş,  iç sesimi susturum beni belimden tutan kas yığınını ittim yüzüne baktığımda iç sesim gene devreye girmişti hayır bi insan bu kadar kususrsuz ve bu kadar yakışıklı olmak zorundamıydı ? Çoçuğu incelemeyi burakıp sinirle "sen kimsin ki bana dokunuyorsun ? Bidaha sakın bana dokunma!" Deyip kıza döndüm "akıllı ol." Deyip tuvalete doğru yöneldim saçlarımı düzelttim ve çantamdan dudak balımı çıkarıp dudağıma sürmeye başladım,  biraz parlattı bu hoşuma gidiyordu dudamı güzel  gösteriyordu,  sonra sınıfa adımlamaya başlamıştım sınıfa girdim zil daha çalmadığı için sınıfta hoca yoktu tek çantanın olmadığı   sıra en arkadaydı oraya geçip oturdum . Zil çaldığında herkes sınıfa girmeye başlamıştı ve hala bana bakıyordu ama  bu kez sadece bana bakmakla kalmayıp aynı zamanda fısır fısırda konuşuyorlardı. Herkes sırasına geçtiğinde hoca içeri girdi ve ders anlatmaya başladı yanımda kimse oturmadığı için memnundum zaten tek boş sıraymış sevinçle gözlerim parlarken biri kapıyı çaldı uzun boylu  , geniş omuzlu ,kaslı o kusursuz çocuktu bu,hocaya bakmadan hatta tek kelime bile etmeden doğruca benim oldum sıraya gelip bana şaşkın bi şekilde baktı ve yanıma oturdu  . Kensimi tutamayıp sessizce bu ne rahatlıktır  ya demiştim ki bana dönmeden "okulun sahibi babansa ve hocalardan nefret edersen sende yaparsın hırçın kız, " dedi pis pis sırıtarak , utanmıştım allahtan sessizce söyledim. Ona döndüp " hırçın kız derken?" Dedim ve sinirli bi şekilde bakmaya çalıştım napim yakışıklı insafsız zor oluyor sinirli bakmak ama gerçekten sinir olmuştum. "Sakin, okula yeni gelmene rağmen adın çok çabuk duyuldu herkes hırçın diyor benim bi suçum  yok." Deyip omuzlarını silkti ve  bana dönüp " tabi bana kalırsa güzellik demeyi tercih ederdim." Dedi bana çekici bir şekilde bakip kendine aşık ettirir gibi gülerken...

Kitaba yeni başladım  birazcık zorlandım yazarken ama  güzel oldu    yorum yapmayı unutmayın
Umarım beğenirsiniz seviliyorsunuz. ;*

SERSERİNİN SEVDASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin