<თავი მესამე>

442 34 9
                                    

მეორე დილით 08:00

მაღვიძარა უკვე მეხუთედ რეკავს, საბოლოოდ დავარყი ხელი და გავთიშე...
-წყეული მაღვიძარაა- ჩემი დილა ყოველთვის ამ ფრაზით იწყება "წყეული მაღვიძარა"...
მაღვიძარას გავხედე და თვალები გავაფართოვე, თმა ავიჩეჩე და ფეხზე სწრაფად წამოვდექი... -ღმერთო მინა და სულელი ხარ... აიშშ- სადღაც 10 წუთში ვიბანავე, ტანსაცმელს ვიცვამ და თან თმას ვიშრობ და მაკიაჟს ვიკეთებ, ვჩქარობ... რადგან არ მინდა რომ დავაგვიანო...

40 წუთში

უკვე ლიფტში ვარ და ჩემი ახალი  კაბინეტისკენ მაქვს გეზი აღებული.
ლიფტი გაჩერდა, კარებთან მივედი, ღრმად ჩავისუთქე და კარი შევაღე... ეს რა სილამაზეა...

შიგნით შევედი და სკამზე მოვთავსთდი, ჩემი ნივთები დავაწყვე და საქმეს შევუდექი

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

შიგნით შევედი და სკამზე მოვთავსთდი, ჩემი ნივთები დავაწყვე და საქმეს შევუდექი...

<><><><><><><><><><><><><>

უკვე მოსაღამოვდა, ჩანთა ავიღე, ჩემი კაბინეტი გასაღებით ჩავკეტე და მანქანაში დავჯექი. მანქანა დავძარი და ნელა მიმყავს... სასაფლაოებისკენ გავიხედე, გადავწყვიტე  მამას ვესაუბრო ამიტომაც მანქანა გავაჩერე და გადავედი... მამმას საფლავთან მივედი და ჩავიმუხლე, როგორც ყოველთვის საფლავს ხელი გადავუსვი და საუბარი დავიწყე...
-მამა მომენატრე... როგორც გინდოდა ისე მოხდა, შენი სურვილი რეალობად ვაქციე... მე დღეს მთავარი რეპორტიორი ვარ, კარგი იქნებოდა ამ ამბავს შენც რომ მოსწრებოდი- გავიღიმე და საფლავის ქვაზე სადაც მამას პორტრეტი იყო გამოსახული ტუჩები ოდნავ შევახე და მალევე უკან დავიწიე... ფეხზე წამოვდექი და მანქანისკენ დავიძარი... უცბად გავჩერდი და გვერდით გავიხედე... იმ ბიჭის ვინაობა მაინტერესებდა ვინც იმ საღამოს საფლავთან იჯდა და ქვითინებდა... საფლავთან მივედი და საფლავის ქვაზე ამოვიკითხე წარწერა: - ჯონ ჰიუკი... რააა?- დავიკივლე და ხელი პირზე ავიფარე, წამოვდექი და მანქანაში დავჯექი... ცოტა ხანში სახლთაან გავაჩერე და  ჩემს ოთახში ავედი მშვიდი მუსიკა ჩავრთე  და ხმამაღლა ფიქრი დავიწყე...

-საფლავზე ჯონ ჰიუკი ეწერა, ჯონ ჰიუკს ყავს ორი შვილი ჰოსოკი და მირა- მაგიდას დავეყრდენი და თვალები დავხუჭე, ცოტა ხნით სიმღერით დავტკბი და შემდეგ კი ვთქვი -ბიჭი რომელიც იმ საღამოს საფლავთან ქვითინებდა ჯონ ჰოსოკი იყო... კიმაგრამ როგორ... ის ხომ ასეთი უხეში და საზარელია... თუმცა ის გარეგნულად სასტიკია მაგრამ არავინ იცის თუ როგორი უსუსირია მამის გარეშე სინამდვილეში...-

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
უაზრო და პატარა თავისთვის ბოდიშს ვიხდი, შემდეგი უფრო უკეთესი იქნება💝

Silhouette... (ნაწილი 1, დასრულებული)Where stories live. Discover now