<თავი მეოთხე>

429 31 13
                                    

დღეს დილით ადრე გავიღვიძე და სამსახურშიც ადრე მივედი, ჩემს კაბინეტში შევედი და მოვთავსთდი... საქმე არ მქონდა ასე რომ ცოტა ხნით ინტერნეტში შესვლა გადავწყვიტე... როგორც იცით მთელს ქალაქში მხოლოდ ჩვენი ოფისი არ არის... -ეს ტელეფონიც რა უაზრობა გახდება..., მაგრამ მოიცაათ...- წავაწყდი რაღაც სტატიას, რომელიც ჯონ ჰოსოკთან იყო კავშირში...
"ჯონ ჰოიუკის საფლავი გუშინ ღამით ამოთხრილი აღმოაჩინეს, გვამის შემთვევის ადგილიდან გაუჩინარდა... არავინ იცის სად არის ახლა მისი გვამი, ამაზე მთელი ქვეყანა შეშფოთებულია, მისმა ვაჟმა ჯონ ჰოსოკმა ჩვენთან საუბარი არ ისურვა, დაველოდოთ მოვლენების განვითარებას..."
-რაა???- ფეხზე წამოვდექი, გაკვირვებული და გაოცებული ვიყურები...
-გუშინ იქ მე ვიყავი...-  ჩაფიქრებული ვდგავარ, მაგრამ უცბად ჩემს კაბინეტში დირექტორი შემოვარდა და მეუბნება რომ პოლიციაა ჩემთან მოსული...
-კი მაგრამ ბატონო მე ხომ ია უბრალოდ ვიყავი მე...-

-უბრალოდ რასაც გეტყვიან ის შეასრულე მინა, თუ მართალი იქნები კარგად იცი რომ გამოგიშვებენ...-

-კარგით- ყველაფერი დავტოვე და მანქანაში ჩავჯექი და ცოტა ხანში პოლიციის შენობაში აღმოვჩნდი, დაკითხვის ოთახში შემიყვანეს, იქ კი მხოლოდ ერთი ოფიცერი იდგა ფურცლებით ხელში...

-კიმ მინა არაა?-

-დიახ კიმ მინა ვარ-

-აჰა საქმე ჟურნალისტთან გვქონია-

-დიახ-

-აბა პატარა ლამაზმანო მოყევი რატომ ამოთხარე ჯონ ჰოსოკის მამის ჯონ ჰიუკის საფლავი და სად წაიღე მისი გვამი ასეთმა პატარა გოგომ-

-იცით მე ეს არ გამიკეთებია-

-ხოო?!-

-დიახ!-

-მაშ პატარა ქალბატონო მოგვიყევი რა გინდოდა გუშინ საღამოს იქ-

-ახლავე მოგიყვებით...- ყველაფერი დაწვრილებით მოვუყევი, თუ რა მოხდა და რატომ ვიყავი მე იქ...

Silhouette... (ნაწილი 1, დასრულებული)Where stories live. Discover now