Babalar Evlatları İçin Yaşarmış.
Peki sen nerdesin Baba?
Bir baba üzer mi evladını, kırar mı? Gözünün içine baka baka yalan söyler mi bir baba? Hem de nasıl. Hem de tüm duygularını tek tek ezer bir baba. Ve ona rağmen ayakta kalmaya çalışırsın, onun gibi olmamaya çalışırsın, kendini parçalarsın belki bir şeyler yoluna girer diye. Ama hiçbir şey yoluna girmez. Ve baban varmış gibi hissetmezsin hiçbir zaman. Bir şeyler paylaşabileceğin bir baba figürün hiç olmaz..
Merhaba baba ben kızın. Hani şu küçükken ilk aşkı babası olmayan kızın. Hani her zor anımda yalnız olan, bir darbede senden yiyen kızın. Nasıl hissediyorsun acaba şimdi? Yaptıklarından pişman mısın? Bence değilsin. Eğer pişman olsaydın beni ağlatmaya kıyamazdın.
Sana anlatmak isteyip de sustuğum o kadar çok şey varki.... Belki bir gün diyerek 13 senemi bitirdim.
Neden kız çocukları babalarını her şeyden, herkesten daha çok severler? Çünkü onların kalbini kırmayan, onları karşılıksız seven tek babalarıdır.
(Biz her ne olursa sabredeceğiz)
Hani her baba aynı değildir diyorsunuz ya evet her baba aynı değildir. Her karakter aynı olmaz.
Ama her zaman şuna yer verdim
içimde...
Birgün oda pişman olacak....
Birgün oda hatasını anlayıp keşke kızım diyecek...
Susmak diye bir dil var, yalnızca yalnızların bildiği. Beklemek diye bir yer var, yalnızca yananların bildiği. Özlemek diye bir şey var, yalnızca kalanların bildiği. Gitmek diye bir yol var, gidecek yeri olmayanların bildiği.
İy geceler baba🍃
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonunu Bilmediğim Yol
Short Story*O nasıl? Diye soruyorlar. Öldü galiba diyorum İzin ver geleyim sana... En çok da sana ihtiyacım varken yoksun.
