Zawkyi code_
ေမာင့္ကိုခ်စ္တယ္
အပိုင္း(4)
မနက္ေနေရာင္ျခည္ေၾကာင့္ သူရိန္
အိပ္ယာမွႏိုးလာခဲ့သည္။
"ဝါး..ညတုန္းကဒီမွာအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ
ထင္တယ္"
သူရိန္လဲ မ်က္ႏွာသစ္ေရမိုးခ်ိဳးပီး
ေအာက္ထပ္ဆင္းလာခဲ့သည္။
ေအာက္ထပ္အေရာက္ ကြၽန္ေတာ္
အရမ္းမုန္းတဲ့သူ႔ရဲ႕အျပံဳးကိုျမင္လိုက္ရ
သည္။
"ေမာင္ဘာစားမလဲ"
"မစားဘူး က်ဳပ္အလုပ္သြားေတာ့မယ္"
သူရိန္လဲ ဖိနပ္စင္နားသြားကာ ဘိုးဖိနပ္
ထုတ္ပီး ဝတ္မလို႔ပဲ႐ွိေသး
"ခဏေလးေမာင္"
"ဘာလဲ"
"သတိုးဝတ္ေပးပါ့မယ္"
"Ok"
သတိုးလဲ ၾကမ္းျပင္ေပၚဒူးေထာက္လိုက္
ကာ ေမာင့္ရဲ႕ေျခေထာက္ကိုေပါင္ေပၚ
တင္ပီး ဘိုးဖိနပ္စီးေပးလိုက္သည္။
သူရိန္လဲ ျပံဳးလိုက္ကာ
"ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ရဲ႕ကြၽန္ပဲ အခိုင္းအေစ
ဆိုလဲ မမွားဘူး"
သတိုးလဲ အျပံဳးမပ်က္ေပ။
"ရပီေမာင္ ထမင္းစားခ်ိန္ ထမင္းလာပို႔
မယ္ေနာ္"
သူရိန္က ဘာမွမေျပာပဲထြက္သြားသည္။
သတိုးလဲ ျပံဳးေနရင္း ေမာင့္စကားေၾကာင့္ ရင္ထဲေအာင့္သြားသည္။
"ေမာင့္အတြက္ကေတာ့ အခိုင္းအေစ
လို႔ထင္ေပမဲ့ သတိုးအတြက္ကေတာ့
ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို လုပ္ေပးတယ္လို႔ပဲ
ယူဆတယ္"
ေန႔လယ္လဲေရာက္ေရာ ေမာင္စားဖို႔
အတြက္ ခ်က္ျပဳတ္ပီး ကုမၸဏီသို႔
ထြက္လာခဲ့သည္။
ကုမၸဏီအေရာက္ အဖိုးနဲ႔တန္းတိုးေတာ့
သည္။
"ေျမး အဖိုးဆီလာတာလား"
"ဟို....ဟိုေလ.."
"ဘာလဲ သူရိန္အတြက္ထမင္းခ်ိဳင့္လာပို႔တာလား"
"ဟုက္တယ္အဖိုး"
"သြားေလ အဖိုးလဲအလုပ္ကိစၥသြားစရာ
႐ွိေသးတယ္"
"ဟုက္ကဲ့ အဖိုး"
သတိုးလဲ ေမာင့္အခန္းထဲဝင္ေတာ့
အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ေမာင္
YOU ARE READING
ေမာင့္ကိုခ်စ္တယ္
Fanficfollowerအရမ္းနည္းေနလို႔ အသိမ်ား႐ွိရင္ မ်ွေဝေပးေစခ်င္ပါတယ္ ေမာင့္ကိုခ်စ္တယ္ Intro_ _ေမာင့္ကိုျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ရယူခဲ့ေပမဲ့ ေမာင့္ရဲ႕ဒုတိယလူျဖစ္ရတဲ့ အတြက္ အရမ္းဝမ္းနည္းတယ္ (သတိုး) _ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကိုမခ်စ္ဘူး ခ်စ္ခဲ့ရင္ လဲ ခင္ဗ်ားကဒုတိယလူ...
