Will You Catch Me Falling? (COMPLETED)

Chapter 10

Breaking his rules is the last thing Drix would do, not until Tracey Jane Morgan got in into his system. The number one rule that he had is to never let women bother his life. And he is breaking it now.

He doesn't understand why but it seems that she has magnet that his eyes can never stay out of her.

He cannot even contend himself from kissing her. Only the Almighty knows kung gaano kahigpit ang ginawa niyang pagpigil sa sarili huwag lamang itong maangkin nang lubusan. He had respected her that much that he can hold himself from the burning desire of taking her right away right there in the pantry and even here in his office.

And what is he doing now?, he is sitting in his swevil chair facing his laptop on the table asking Mr. Google about how to have the best first date.  He had never done this in his entire life, but now? Here he is, Hindi alam ang gagawin. Napailing siya.

Ang lakas ng loob niyang magyaya ng date eh Hindi naman niya alam ang gagawin.  Ilang oras na siya sa n siyang nagustuhan sa mga result na bigay ni google. Kunot-noo siyang tumayo at nag-iisip ng sariling paraan para sa date nila ni Jane.

He was pacing back and fort when he hears sweet chuckle. He wanders his eyes around the office and there he found who was it.  Natigilan siya nang makita niyang parang tuwang tuwa itong nakamasid sa kanya na para siyang isang Clown sa paningin nito at aliw na aliw ito sa kanya. 

"What?" may pagtataka niyang tanong dito. 

"Anong what? Ako dapat ang magtanong ng what eh,  What are you doing?" May amusement na sagot nito. 

"What am I doing?, "ahm," nag-isip siya "working." Kagyat niyang saad. Ayaw niyang mabuking,  nakakahiyang malaman nito na wala siyang alam sa larangang pakikipagdate. Baka pagtawanan lang siya nito.

"Working, hmn,  I see" tumango tango naman ito. He felt relieved dahil naniwala ito. Napangiti siya,  ngiting tagumpay.

"Bakit mukha kang tanga?"

Natigil sa ere ang ngiting tagumpay niya sana. Napatingin siya sa dalaga.

"W-why?" Tanong niya dito at wala sa loob siyang nagpalakad lakad ulit. 

"That," muwestra nito sa ginagawa niya "that's exactly what I mean,  kanina mo pa ginagawa yan,  you're pacing to and fro, kunot-noo, whispering words and etcetera. Nakakahilo ha." paliwanag nito. 

Bahagya siyang natigilan.  Really?  Ganon siya ka unaware sa ginagawa niya?

"At pinagtawan mo ako?"  Seryosong niyang tanong dito. Parang maloloko na siya sa kakaisip ng set-up ng date nila mamayang gabi, tapos ito, pinagtawanan lang siya. Nalaglag ang balikat niya, where is now the Justice to that?

Natawa ito ulit at nag peace sign ito sa kanya. 

"Sorry po, muntanga ka nga kasi" sabi nito. 

"Muntanga?"

"Wala,  never mind, back to work na nga lang tayo." Ayon nito at umayos ng upo sa mesang nakalaan para dito sa loob ng opisina niya. Kaharap din nito ang sarili nitong laptop.

Natawa siya,  back to work daw,  Hindi naman niya ito binibigyan ng trabaho kapag nasa opisina sila,  tuwing may hearing sila saka lang ito may trabaho dahil hindi niya dinadala ang secretary niya sa labas simula noong tumira ito sa bahay at sumasama sa kanya sa opisina.

Ano kayang pinagkaabalahan nito sa laptop nito? Nacurious siya bigla kaya dahan dahan siyang lumapit sa tabi nito.

"Brain Surgery? " usal niya niyang tanong na ikinalingon ng dalaga.