The Hidden princess

CHAPTER 4

"Ok you may now sit Mr. Wattson"

Nagpalinga linga sya hanggang sa dumako ang tingin nya sa akin.

Hindi ko alam kong anong nangyayari pero bigla nalamang bumilis ang tibok ng puso ko. Na para bang nakikipagkarirahan ito. Dinig na dinig ko narin ang paglakas ng tibok nito.

Napahinto ako sa paghinga ng ilang hakbang nalang ang layo namin sa isat isa. Hindi ko alam kong ano nang nangyayari sa akin. Dahil maging ang oras ay nag slow motion at sya lang ang nasa aking paningin.

"So nandito pala ang nawawalang nerd ng dati kong paaralan?" Pati ang tinig nya ay nakakaakit. Para ba akong nakikinig ng isang musika.

"Mukhang ang Harvard Academy pala ang pumulot ng isang basurang tulad mo."

Ano na bang nangyayari sa akin. Dont tell me na love at first sight na ako sa bully na to? No no no that will never gonna happen. Never ever, over my dead body period.

"Akala ko basura kalang, yun pala baliw ka din." Napatingin ako sa lalaking to dahil sa sinabi nya.

Masama akong napatingin sa kanya. "Ano?? Ako baliw?? You know what MISTER WATTSON NA-PA-KA LA-KI MONG TA-NGA. Paano mong masasabing baliw ako eh ang tino tino ko." Arrgg bwisit ano ba kasing ginagawa ng lalaking to dito. Akala ko pa naman magiging tahimik na ang buhay ko. Yun pala may darating pang asungot.

"Im not stupid like you, na nagpaloko sa boyfriend at bestfriend nya. Im not like you."

"So sinasabi mong tanga ako?"

"I didnt say that, pero kung tinamaan ka, eh wala na akong magagawa."

"Eh timang ka pala eh. Sinabi mo kaya, tapos sasabihin mo hindi."

"Mr. Wattson and Miss Maxwell, what are two you two talking about? " sabay kaming napalingon sa aming guro sa tanong nya.

"Ammmm"

"Its nothing sir, just dont mind it." Hu buti nalang nakaisip kaagad ako ng pwedeng irason.

Napatingin ako sa kanya ng bigla nya nalang akong lapitan. Sa bawat pag hakbang nya papalapit saakin ay sya namang paghakbang ko paatras. Ano bang ginagawa ng lalaking to?

Ng maramdaman kong wala na akong maaatrasan, at isang dipa nalang ang layo ng aming mga mukha. Ako nalang ay napapikit ng mariin dahil sa bilis ng tibok ng puso ko.

"Move" ang bango ng hininga nya. Amoy mint. I wonder kung-------------.

"I said move!" Napamulat ako dahil sa narinig.

"Huh??"

"Are you deaf or your just stupid? I said move. Not close your eyes."

"Huh??"

"Nakaharang ka sa uupuan ko nerdy trash." What???? Napatingin ako sa likuran ko at doon ko nakita ang arm chair. So papunta sya dito sa pwesto ko para umupo? Arrggg bakit ba ang tanga ko, hindi ko lamang alam. Arrgg maypapikit pikit pa tuloy akong nalalaman. Akala ko hahalikan nya na ako yun pala----------erase erase erase akala ko kung ano nang gagawin nya uupo lang pala.

Aiisshhh san ko ba napulot ang word na hahalikan? Arrgg nababaliw na ata ako kung ano ano nang pumapasok sa isip ko.

"Wala ka bang balak umalis sa harap ko?" Napalingun naman ako sa kanya ng dahil sa sinabi nya.

"Ah eh o-o." Arrgg ano bang nangyayari saakin? Bakit ako nauutal sa harap ng bully na ito?

Kaagad akong umalis sa harapan nya at bumalik sa upuan ko.

"What just happen?" Naitanong ko nalang sa sarili ko.

"Hey Alex. What happend to the both of you lately?" Tanong ni Sandra saakin. Anong isasagot ko sa babaeng to? Na sa tingin ko crush ko na iyang bully na yan. Hell no.

"Just dont mind it Sandra. Its nothing."

"Do you know him?"

"Yeah, his my batchmate in the philippines."

"How long do you know each other then?"

"5 years"

"Then, what does the both of you talking about?" Detective ba ang isang to? Ang daming tanong.

"We just talk about none sense things." Paliwanag ko.

"Hmm ok" hay salamat naman at naniwala.

"Today we are going to discuss about bla bla bla bla bla."

F
A
S
T
F
O
R
W
A
R
D

"Alex lets go." Masayang wika ni Sandra. Nako bakit kaya masayang masaya tong babaeng to? Ang tatamis pa ng ngiti oh. Mukhang inlove ang lola nyo.

"Ow, dont look at me like i did something horrible."

"Then whats that geniu smile mean." Pangiinis ko sa kanya. Pero nagulat nalang ako ng bigla nalang syang namula. Kasing pula ng hinog na hinog na kamatis. Nako pwede ko nang anihin yan hahaha.

"Who's that lucky man. Who catch my friend's hearth" pang iinis ko ulit sa kanya.

Napatawa nalang ako ng bigla syang magtakip ng mukha.

"Wahhh stop teasing me!!"

"Hahahaha okay okay. I'll stop. Pffttt." Hahahaha ang sarap asarin ng babaeng to. Ang cute cute nya kapag naaasar.

"Hey, dont cover your face. Lets go." Yaya ko sa kanya.

"But promise that you wont do that again" nakapoot nyang sabi. Wahhh ang cute.

"Okay, i promise that i wont do that again"

"Promise?"

"Promise."

"Oh stop pooting, you look like a duck" but insted na tumigil sya mas pinalala nya pa. Kaya hindi ko na napigilan ang sarili ko at pinisil ko na ang magkabila nyang pisngi.

"Ouch, not my cheeks."

"Hahaha your so cute Sandra."

"I know" she said and flip her hair.

"So stop pinching my cheeks. Because this is just for him." Sabi nya na nakapag palaki ng mata ko.

"And who is this man?" Naniningkit na matang tanong ko.

"Hmmm because your my one and only friend. Im going to tell you who it is but just promise me that you wont tell to anyone." Nako may pa promise promise pang nalalaman eh mabubuking din naman.

"Even Mr. And Mrs. Collin ?"

"Yes."

"Okay. I promise i wont tell yo anyone even in your mom ang dad." Nakangiti kong sabi sa kanya.

"Its Louise" abot langit na ngiti nitong sabi.

"What???"

"Its thier a problem?"

"Their is no problem but how????" Tanong ko. Anong nagustuhan ng babaeng to sa kanya.

Nagulat nalang ako ng bigla syang ngumuti sa akin ng matamis. Ow no, shes inlove.