Chapter 1:"Mr. Pa Cool"
''Wahhhhhhhhhhhhh!Hindi ko na kaya bes! Ang sakit sakit ng ginawa niya (sniff.sniff). Alam mo yun, akala ko mahal niya ko, yun pala pinagpustahan lang ang nararamdaman ko.Ahuhuhu"
"Bes naman eh, hindi ka ba naawa sa inang kalikasan?"
"Huh? Paano naman nasali ang inang kalikasan sa love life ko?(sniff.sniff) Dapat ako ang kinakaawaan mo bes! Wahhh! Bakit ba kasi na uso ang lintek na pag-ibig na yan eh!"
"Dahhh!Ilan na bang boxes ng tissue ang inubos mo sa ka iiyakdiyan? Hindi mo ba alam maraming puno ang pinuputol para makagawa niyan. Naku magkita nalang tayo sa kulungan bes! Baka makulong ka sa salang illegal logging madamay pa ko."
Siyempre hindi naman ako seryoso sa sinabi ko nuh, pinapagaan ko lang ang mood ng bestfriend ko. Teka sa sobrang kadramahan ng bes ko hindi ko pa napakikilala ang sarili ko. Ahem2x (cough.cough.clear throat xD)Hi! I'm Summer de la Vega but my close friends call me Sum. Ito namang bestfriend kong gaga ay si Daphny Villagracia na ubod ng tanga at reyna ng kamanhiran. Kaya umiiyak si bes dahil ang ultimate crush niya which is her ex-boyfriend now ay niloko lang siya at pinaasa lang pala sa wala as in UTOT! Yan kasi ang dali ma -inlove.Haist! Buti nalang ako walang problema palibhasa kasi NBSB. Pero huwag niyong isipin na pangit ako ha...hindi naman talaga ako pangit mahirap din pag sabihin kong maganda ako baka sabihin niyo masyado akong feelingxD!Nyahahahahaha.. Actually marami na ang nanligaw sa'kin pero sumuko agad,sino ba naman ang hindi susuko sila kaya nag mabugbog ng teakwondo moves ko, hahahaha hangin ko ba? Perp totoo nga black belter kasi ako sa taekwondo,kaya ayun kung sino man ang manligaw sa'kin pinag babantaan ko at dahil alam nila na blackbelter ako sumuko agad. Ang weak nga eh, pinagbantaan lang sumuko agad, I mean wala naman talaga akong balak na manakit ng kapwa pwera nalang kung kinakailangan. Pero diba pag mahal mo o totoo talaga ang nararamdaman mo para sa isang tao kahit ilang batalyon pa ng mga sundaloang humadlang, ipaglalaban mo talaga ang taong yun.
May nagsabi nga sa'kin na bitter ko daw sa love at man hater daw ako, well I have my reasons why I don't trust my heart to someone.=(
"Wahhhhhhhhhhhhhhhh!,,,Hindi ka nakakatulong bes!wahhhhhhhhh(sniff.sniff)"
Nahinto ako sa kadramahan ko ng bigla na namang humagulhol ng iyak si bes eh nasa school pa man din kami. Nagtataka siguro kayo kung bakit pwedeng makaiyak ng malakas tong si Daphny dito sa school, eh kasi nasa school green area kami yung mapuno at may bermuda grass at para nga kaming nag pipicnic dito eh. Simula kasi ng mag college kami, actually mga one month palang ang nakalilipas nagustuhan na namin ang place na to bilang tambayan at dito kami ngayon nag lulunch. Actually ako lang ang kumakain ng lunch ang isa kasi dito nag dadrama pa...as if naman may magagawa yang pa iyak2x effect niya nuh..Tsk20000x(over!hahahaha)
"Yan napapala mo, ang manhid mo kasi may isang tao sana diyan na mahal na mahal ka at hindi ka kayang saktan pero hindi mo pansin!Tss.!Weak!"
Bulong ko sa sarili ko syempre para hindi niya marinig.
Ang tinutukoy kong tao na nagmamahal sa kanya ay si Loyd Mendoza, childhood friend niya na may lihim na pagtingin sa kanya. Sobrang manhid lang ni bes parang tinurukan ng sandamakmak na anestisya!(hahaha.masanay na kayo sa'kin exagg much talaga eh.)
"Ha? May sinabi ka?"
''Wala!Kumain ka na oh,sayang ang pagkain marami ang nagugutom!"
"Eh sa wala akong gana eh!Tss!(sniff.sniff)"
Sasagot pa sana ako ng biglang nag ring ang bell!
Lagot na! Ang layo pa man din ng next classroom ko which is my English room na pinaka hate ko sa lahat hindi lang dahil sa nosebleed ako sa English subject which is Foreign language kundi dahil sa sobrang layo ng room parang ang layo sa kabihasnan,probinsya ata!
(Author's note: ipagpapatuloy ko nalang po to bukas ang dami ko kasing gagawin ngayon..sorry kung nabitin kayoxD)(Epal ng Author no?WEAK kasi!=p)
“Uy bes,kita nalang tayo mamaya! I need to go to my next class na..BYE”
Hindi ko na siya hinintay na makapagsalita at tumakbo na ako patungong probinsya,eyyt!>.<
Napaka strict pa man din ng teacher ko sa English!Wahhhhh! I’m a dead meat for sure! Wahhhhhh! Halos liparin ko na patungong English Building, Ng biglang...
--Bugshhhhh—
Nakabunggo yata ako ng pader? (blink.blink) Awp tao pala..Take note Pa cool na lalaki. At sa kasamaang palad ay nalaglag ang lahat ng books ko! Oh SHEKS! Pinulot ko na ang books ko, ang walang modong Mr. Pa Cool kasi na ito ay ngumingiti-ngiti lang,akala mo naman may killer smile!Tsss..Pigilan niyo ko,pigilan niyo ko,baka mapatay ko pa tong hinayupak na to!Ang pa cool lang kasi akala mo naman kung sinong cool! Alam niyo yung feeling na parang may bagyo kapag kaharap mo siya, yun ang feeling ko ngayon!Kung hindi nga lang ako malakas baka nilipad na ako ng kahanginan ng lokong to!Pshhh...Arghhhh! Late na late na ako! Ng matapos ko ng pulutin ang mga libro ko ay tumayo na ako at hinarap si Mr. Pa Cool.
“Yan kasi miss,tumingin ka kasi sa dinaraanan mo.” Ngiti-ngiting saad ng lecheng lalaki na to.
“Huwag ka kasing haharang-harang sa dinaraanan ko!Tabi nga,bwiset!” sabay tulak ko sa Mr. Pa Cool na yun.
Syempre hindi ako ipinanganak para mag patalo lang ng basta-basta nuhh..
Kung kanina halos liparin ko lang ang English building ngayon nililipad ko na talaga (exagg much) sa wakas matapos ang ilang kilometrong pagpaparusa narrating ko narin ang English classroom ko
Hmmm..wait lang bakit walang tao OMG! Don’t tell me kinidnap sila ni alien? Teka parang may mali talaga eh! Parang may nakalimutan ako (recall.recall)
--flash bulb---
Aha! Wala palang klase ngayon? OS half day lang pala kasi kami ngayon yan kasi ulyanin na ang lola mo teh!
“Argggghhhhhhhhhhh!”
Sa sobrang frustration ko, bakit nga ba ako frustrated? Eh kasi naman po halos himatayin ako sa katatakbo papunta ditto tas saying lang pala effort ko?Hayy!
--Sigh—
Yun nga sa sobrang frustration ko na pa upo ako sa sahig ng hallway. (Rest.rest)
After 10 mins naiisipan ko na ring tumayo at nagsimula ng maglakad pabalik sa kabihasnan.(exagg)
--Bugshhhhhhh—
At dahil space out pa ang utak ko dahil sa frustrated ako ay may nabangga na naman akong pader(blink.blink)tao pala..Wait, De’javu?
Well kasi naman hulaan niyo kung sinong demonyo ang naka bunggo ko..si Mr. Pa Cool lang naman wala ng iba.
Haist kalian pa ako nagkaroon ng balat sa pwet? Kung minamalas ka nga naman oh,sunod-sunod? Pshhhh! At ito na naman po ako pinupulot an gang mga libro kong nahulog sa sahig, napaka gentleman naman kasi ng isa diyan..ngiti-ngiti lang parang asong ulol lang eh nuhh?Hayssttt! Ng matapos ko ng pulutin ang mga libro ko ay napagdesisyunan ko ng umalis nalang..Ayoko kasing makipag away ngayon at baka maka patay pa ko.Pero biglang nagsalita si Mr. Pa Cool.
“Ikaw na naman miss?Ang weak mo naman!Tumingin ka kasi sabi sa dinaraanan mo.” With matching pangiti-ngiti pa ang loko! Well he left me with no choice.
“Huwag ka kasing pakalat-kalat kung saan-saan!at wag ka ring haharang-harang sa daan.Tssss! Kung makangiti ka naman diyan wagas! Kala mo may killer smile ka?Weak mo!Para kang asong ulol!Tabi nga,sinisira mo araw ko!”
Oh diba taray ng lola niyo..hahahahaha.. Hindi ko na siya hinintay na makapag react tinulak ko na siya at dumaan ako.. Bravo!Bravo! I’m so proud of my self! Whooooo! Ano ka ngayon Mr. Pa Cool? Hahahahaha!Magbunyi!
(:
