YABANİ

2.Bölüm

"Ne yabani insanlar var böyle."

Bana resmen yabani demişti. Benim adım yabani değil "Irmak" demek isterdim. Ah eğer başımda bu dert olmasa odaya tekrar girer ağzının payını verirdim ama neyse.

Benimkiler koltuklarda öylece oturuyorlardı. Yanlarına doğru ilerlerken ilk gören annem oldu. "Oyy anasının kuzusu gözlerini açmışsın şükür." sıkıca birbirimizi sarıldık. Ah annem ah herşey numaraydı , kızın artık masum değil affet beni.

Babam ve abimde iyi olup olmadığıma baktıklarında tam moralim yerine gelmişken abimin dediği şeyle yaptığı patavatsızlık gözlerimi yaşarttı.

"Görücülerde gitmek zorunda kaldı. Tüh daha tartacaktım ben o oğlanı."

Aniden başımı çevirip salağa baktım. "Abi ben canımdan oluyordum sen hala görücü derdindesin yazık ya!" Hızlı adımlarla dışarı çıktım.
"Ne dedim ki ben şimdi anne ?"
"Sus çarparım ağzına !."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Eve enerjim bitmiş yorgun bir şekilde gelmiştim. O kadar uykum vardı ki bugünün acısını geç saatlere kadar uyuyarak çıkaracaktım.
Mutfağa doğru gidip bir bardak su doldurdum kendime.

"Bir daha bu eve görücü gelmeyecek!" Diyen annemin sesiyle elimdeki bardağı bıraktım , salona geçtim.

"Ne demek bu hanım , kız hiç evlenmeyecek mi ?"

Ben hiç evlenmeyecek miydim ?
Aman evlilik neymiş ki canım. Yaşarım kendi başıma, kafamıda dinlerim miss.
Hem evlilik aşkı öldürür derler dimi ?

"Ayy Haluk o anlamda mı dedim ben. Diyorum ki kızımızın kendi rızasıyla getirdiği adaylara bakacağız."

Abim olacak o hıyar beyinlide lafa atladı. "Yahu bu nasıl seçecek güvenilir , dürüst insan."dedi.

Ben eksik kalır mıyım ?
Yedirmem kendimi!

"Allah Allah sen buldun da ne oldu gördük.." diyip oh olsun yapar gibi kafamı salladım. Eskiden abimin sevgilisi olacak o kız gitmiş bununla birlikteyken başka bir erkeklede birlikteymiş. Tabi bunu öğrenen sadece bendim bizimkiler bilmiyordu. Bende böyle  koz olarak kullanıyordum.

Abim hızla kaşlarını çattı. Babam'da "Ne görmüşüz biz ?"dedi.

Abimin gergin bir şekilde yutkunmasından sonra olayı kapatmaya girişti. "Bizim dolandırıcı arkadaş vardı ya ondan söz ediyor."
Bu haline sinsice gülümsedim.
Yazık babamda buna kanıp kafa salladı.

"Neyse artık konuyu kapatalım. Hanım ben yatıyorum sende geliver."dedi Babam.

Annem utanmış bir şekilde gözlerini etrafta gezdirdi. Abimle ben de alttan alttan sırıtıyorduk.

"Ne sırıtıyorsunuz öyle yürüyün odalarınıza." Annemin azarıyla birlikte odalara çekildik.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Gözlerimi açtığımda saate bakıp  öğlen olduğunu gördüm. Keyifle gülümsedim malak gibi yatmıştım. Yahu dünyada yatmaktan daha güzel ne olabilir ki?

Yataktan kalkıp lavaboya doğru yürüdüm. Aynaya bakmamla kendimden korktum. Saçlar karışık surat şiş ardından ellerimide öne doğru uzattım onlarda şişti. Kadınların faciası olan şu 'Ödem' meselesiydi.

Hızla işlerimi bitirip saçımı tepeden güzel bir at kuyruğu yaptım ve aşağıya indim.

Abim koltukta televizyon seyrediyordu. Babamda işe gitmiş olmalıydı.

"Ooo uykucu kalktın sonunda."dedi Abim.

"Aynen , aynen kalktım." Diyip umursamadan kafa salladım.

"Kızım bu tembelliğinle evde kalırsın bak söyleyeyim. Erken kalkıp kocanı doyuracaksın bu işler böyle."

Ey Allah'ım duy sesimi bu çocuk neden geri kafalı oldu.

Tabi kadınların görevi temizlik yapmak  , yemek yapmak ,çocuk bakmak.  Ulan ben kendimle mi evleneceğim eşim olacak insan tıpış tıpış bana yardım edecek bu kadar. Sanki evlere hizmetçi alınıyormuş gibi.

"Bu söylediklerini yapmayacağım çünkü karşıma senin gibi sığ düşünceli bir insan çıkmayacak." Diyerek sahte gülümsememi sundum.

Ardından mutfağa girip anneme şikayet ettim. "Yaa anne al şu oğlunu başımdan, her iki lafından biri koca , valla yeter."
Annemde halime acımış olacak ki abime bağırdı.

"Rahat bırak kızımı, hem yaşın geçiyor sende hala boş boş geziniyorsun. Ah ah senin yaşındakiler çocuk bile yaptı."

Abimde yerinden kalkıp yanımıza geldi. "Hemende laf söyle hemen.."

İşte biz kadınlar böyleydik savunmamız her zaman cebimizde hazırda beklerdi.

"Hadi Irmak senin kahvaltın masada duruyor. Çayda tazele oradan geç kalma okula."
Kafa sallayıp ocakta kaynayan çaydanlığın altını kapatıp bir bardak doldurdum.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hızla üstüme kazak geçirip altıma kotumu giydim. Çantama kitaplarımı koyarak evden çıktım.

Özel İnci Üniversitesinde okuyordum. Para vermiyorduk burslu olarak kazanmıştım. Ve hayalim olan Mimarlık Bölümündeydim. Bugün son senenin ilk günüydü.
Ee tabi heyecanlıydım . Otobüs durağına doğru ilerledim. Bugün kalabalık olmamasını diledim içimden.

Oturağa oturup beklemeye başladım. Hava çok soğuk değildi. Kulaklıklarımı takarak en sevdiğim müziği açtım.

Tam önümde duran arabaya öylece baktım. İçindeki şöförü tanıyormuşum gibi geldi. Daha dikkatli baktığımda başımdan kaynar sular döküldü. Hastanede bana Yabani diyem o çocuktu.

Gözlerimi ondan çekecekken onun gözleride bana takılınca fenalık bastı. Aklıma hastanedeki olaylarım geldi acaba biliyormuydu olayımı ?

Ama doktora abi demişti. Aman belki anlatmadı çokta önemli bi mesele değildi sonuçta. Resmen kendimi avutmak için yer arıyordum.

Hala gözlerime bakıyordu. Unutmadın mı ya sen beni.

Otobüsün gelmesi için içimden geri sayım yapmaya başladım. 5 , 4 , 3 , 2 , 1 , 0...
He Irmak he sen öyle yapınca otobüs anında karşına gelecekti zaten.

Gözlerimi ondan çeksemde bakışlarını üzerimde hissediyordum. Daha sonra koşarak araba bi kız bindi. Telefonla birşey yapıyormuş gibi hareketler sergiliyordum. Fakat hala arabanın gitmediğini yansımadan görünce dahada fenalık bastı. En sonunda gaza basarak kayboldu. Derin bir nefes vererek kendimi rahatlatmaya çalıştım. Ardından bineceğim otobüs buraya doğru geliyordu. Heh o gittikten sonra gel zaten. Sanki dizi , film çekiyoruz arkadaş !