100 Na Tula Para Sayo Binibini

CHAPTER 3

Umupo si jacob sa tabi ni carrel habang si carrel ay subrang focus sa pagbabasa.

"So,your mom is right?" Mahinhin na sabi ni jacob

"Huh?" Sagot ni carrel kay jacob

"Sinabi kasi ng mom mo kanina samin na minsan ka lang raw lumabas ng kwarto mo kasi lagi kalang nag aaral" ang sabi ni jacob kay carrel

"Bago kasi nawala si dad,sinabi ko sa kanya na mag-aaral ako ng mabuti,kaya ito lahat gingawa para maging proud si daddy kahit wala na siya" mahinhin na sabi ni carrel kay jacob.

"Kaya pala,ano pala nangyari sa daddy mo?"malungkot na tanong ni jacob kay carrel.Natigil ang pagbabasa ni carrel ng libro at ikinuwento niya kay jacob ang tungkol sa kanyang ama.

"Bata palang ako laging si dad lang may time sakin kasi si mom inuuna niya talaga trabaho niya,kahit gaano pa kadami ang ginagawa ng dad ko sa office niya naglalaan talaga siya ng oras para masundo at maka bonding niya ako,Everytime na pinapagalitan ako ni mom dahil sa mga grades yung dad kolang nag papagaan ng loob ko,kunting lambing niya lang unting-unti kong nalilimotan ang mga sinasabi ni mom.One time wala si dad sa bahay kasi may kailangan siyang tapusin sa office niya,and that time releasing of cards din namin yun,pagkauwi ko binigay ko kay mom ang card ko ng makita niya na mababa padin grades ko hindi napigilan ni mom na sampalin ako kaya imbes na sagutin ko si mom,lumayas ako pinipigilan ako ni manang kaso di ako nagpapigil tinawagan niya si dad at sinabi niya ang nangyari.Agad akong hinanap ni dad and parang wala na ako sa sarili nun kaya naisipan kung tumawid sa kalsada para matapos ang lahat,ng patawid na ako narinig ko ang sigaw ng daddy ko na "ANAK WAG" pero binalewala ko siya,nang may parating na sasakya tinulak ako ni dad at siya yung nasagasaan,dadalhin pa sana namin si dad sa hospital pero nung nasa 911 palang kami binawian siya ng buhay,at bago siya binawian ng buhay sinabi niya sakin na "Anak gawin mo lahat para sumaya mommy mo ha,Mahal na mahal ko kayo" iyak ako ng iyak habang sinasabi ko sa dad ko na kailangan niyang lumaban.
sorry if ang drama ko na ganito talaga pag si dad na pinaguusapan naiiyak ako sorry kaya nung namatay si dad dun ko nakita na mahal pala talaga ako ng mom ko kahit masungit siya nung humingi siya ng tawad sakin,pinaliwanay ni mom kung bakit niya ako pinapagalitan dahil ayaw niya lang magaya ako sa kanya kaya ganun siya at dun ko naintindihan ang lahat na ginagawa pala yun ni mom hindi dahil hindi niya ako mahal kundi dahil mahal niya ako kaya ginawa ko best ko upang matupad ang hiling ni dad na mapasayin ko si mom at alam ko sa sarili ko na mapapasaya ko si mom pag nag aral ako ng mabuti" Malungkot na ikinukwento ni carrel kay jacob.Pagkatapos ni carrel mag kwento binigyan ni jacob si carrel ng panyo.

"Oh eto panyo ko,gamitin mo muna sayang kagandahan mo kung di mo pupunasan yang luha mo"pabirong sabi ni jacob kay carrel

"Thank you" sagot ni carrel

"Ohh anak andiyan kalang pala halika kana dito nagpa alam kana sa kanila kasi uuwi na tayo,may pasok kapa bukas" wika ng ina ni carrel

"Ok po mom" magalang na sagot ni carrel.Tumayo si carrel at pumunta sa kanyang ina at nagpaalam sa kaibigan ng kanyang ina

"Tita,mauna na po kami,Thank you po ulit" masayang wika ni carrel sa mama ni jacob

"Sge,walang anuman ingat kayo sa pag-uwi" wika ng ina ni jacob.

"Jacob,mauna na kami kita-kits nalang bukas sa paaralan" ang sabi ni carrel kay jacob bago sila umalis.Nang makauwi na si carrel ay agad siyang nagpunas at pumunta sa kanyang higaan.

To be continuee......