Söylediğim yalanın ortaya çıkacağını biliyordum ama bu şekilde değil.
Sabah kalktım. Hazırlandım. Yine lanet olası bir okul sabahıydı. Kahvaltı olarak evde son kalan ekmek parçasını ağzıma tıkıp evden çıktım.
Okula vardığımda Daisy yanıma geldi. Korktum. Korkum yüzüme yansımış olsa gerek ki Daisy kendini açıklama yapma gereğinde hissetti." Korma, herşeyin hazır olduğunu haber vermek için geldim. Yarın veleti mesaj atıcağım adrese 13:30 da getir yeter." dedi ve yüzüme bile bakmadan uzaklaştı
Gün boyunca içimde bir tedirginlik vardı. Sanki birşeyler ters gidicekmiş gibi hissediyordum ki haklıydım.
Okuldan sonra Kim'i aradım ve biraz dolaşmak istediğimi söyledim. O da kabul etti.
Gün batımında mahallede dolaşırken farkettik ki mahalleye yeni bir kaykay parkı açılmış. İşin en güzel tarafı o gün bedava kaykay ve kaykay dersi veriyorlardı.
Kim'e neden olmasın bakışı attım ve kolundan tutup kaykay parkına çekiştirdim. Kaykaylarımızı aldık, başladık kaymaya. İkide bir düşüyor, düşünce de kahkaha atıp ayağa kalkıyorduk.
Zaman su gibi akıp geçti hava karardı. Bizde evlerimize dağıldık. Bakalım yarın nasıl bir süprizle karşılaşacaktım?
Sabah kalktığımda saat daha 5:30 du. Geri uyumak istedim ama yapamadım. Bu yüzden kaykayımı aldım ve parka gittim.
Kaykay parkında insan gerçekten anlamıyor zamanın nasıl geçtiğini. Bir baktım saat 12:00 olmuş. Hemen eve gidip hazırlandım ve Kim'i almak için yola koyuldum.
Kimle buluştuğumuzda panikleyerek "Gel,sana göstermek istediğim birşey var." dedim. Onun da bugün iyi tarfıydı hiç itiraz etmemişti.
Daisy'nin mesaj attığı yere vardık. Burası büyük bir köşktü. Kapıyı çaldım, bekleştik bir süre.
Kapının açılmasıyla Kim'in yanağından gözyaşlarının süzülmesi bir oldu. Ama bu gözyaşları mutluluktan değildi. Acıdandı.
