A tale of two dragons

Hoofdstuk 13

Typhon en ik worden wakker. Ik heb honger.
"Zullen we gaan eten?" vraag ik.
We eten de kliekjes van gisteren op. Het smaakt nog steeds hetzelfde. Hoewel het niet veel is, vult het toch onze buikjes.
Typhon wil erna per se nog jagen. Vreetzak.
We maken ons klaar voor de jacht en spurten weg. In de tropen wemelt het weer van de dieren.
"Daar," wijst Typhon. Ik zie een klein dier, het lijkt op een hertje.
"Impala," zeg ik.
Typhon knikt.
We jagen het dier op. Hij rent ver, maar wij houden hem makkelijk bij. Het is niet heel raar dat wij dat kunnen.
De impala maakt sterk gebruik van zijn lange, flexibele poten. Hij is echt heel snel. Even snel als een leeuw.
Typhon rent supersnel voor me uit. Zijn staart beweegt als een gek en hij lijkt wel een racewagen. Ik kan hem niet meer bijhouden.
"Ik krijg je wel!" schreeuwt hij.
De impala kijkt achterom en zet er nog meer vaart achter. Typhon rent nog verder achter hem aan. Nu moet ik wel stoppen.
Ik hoor gegrom en veel meer. Nu Typhon weg is kan ik het bos even in me opnemen. Het valt me op hoe stil het bos eigenlijk is. Ik hoor geruis van de dieren in de bomen en op de grond getik. Misschien van insecten.
Opeens zie ik een mier lopen. Het is dezelfde soort mier als die mij pijn heeft gedaan. Bulldogmier.
Het dier zwaait naar me, alsof ik een oude bekende ben.
"Wat moet je?" vraag ik, een beetje onbeleefd.
De mier trekt zijn schouders op. "Niks."
Ik besluit me er niks van aan te trekken en loop door. Maar ik voel ogen in mijn rug prikken. Geen fijn gevoel.
Ik kijk achterom en zie de mier. "Godver wat moet je?" vraag ik boos.
De mier kijkt me droog aan. "Wat moet jij?"
"Niks," zeg ik. "Ga nou maar weg."
De mier schudt zijn kleine kopje. De voelsprieten bewegen nutteloos mee. "Niet zo bijdehand mevrouwtje."
Ik grom en de rook komt uit mijn neus.
"Oh, gaan we nou boos doen?" De mier doet ontzettend bijdehand, niet ik.
"Ik zou maar uitkijken als ik jou was," zeg ik waarschuwend.
Ik loop door. Voor me uit zie ik dat Typhon terugkomt. Hij heeft de impala tussen zijn kaken geklemd en het dier spartelt als een gek.
"Maak jij hem maar af," zegt hij met z'n mond vol. "Ik ben uitgeput."
Een snelle beet en de impala is dood.
"Schandalig," moppert de mier. "Jullie zijn een schande voor de natuur."
Ik brul naar het dier. "Vaarwel."
Typhon legt de impala neer en begint vuur te spuwen. De mier is nu een gebraden mier.
"Goed werk," zeg ik.

De impala hadden we al snel op. Het smaakte heerlijk.
"Tijd voor een dutje na de maaltijd," stelt Typhon voor. Ik knik.
We gaan liggen en Typhon valt meteen als een blok in slaap. Ik kan de slaap maar niet vatten. Ik ben niet veel energie kwijtgeraakt vandaag, dus waarom zou ik gaan slapen?
Voorzichtig sluip ik het nest uit.
Ineens krijg ik een raar gevoel in mijn onderbuik. Ik maak Typhon weer wakker en vertel het hem.
"Je bent vruchtbaar, eindelijk," zegt Typhon blij.
"M-maar dat is veel te vroeg," zeg ik een beetje bang.
"De natuur bepaalt alles, Ingath." Typhon is ineens heel blij.
"Hmm, vooruit," zeg ik. "Vanavond."
En die avond wordt het een nacht die ik nooit eerder heb gekend.