Multimedia da Fatih var.Fatihin babası türk annesi koreli.
********
Amerika ya gitmek benim hayalim. Ablam bunu bildiği halde beni davet etmedi. Ama olsun süpriz yaparım bende. Öncelikle annemi ikna etmeliyim.
Mutfakta kahvaltı hazırladığını görünce şimdi tam sırası dedim. Yanına gidip yanağına bir buse kondurdum. Sıcacık gülümsedi. Onu bırakıp gitmek hiç içime sinmiyor ama bu çöplükte daha fazla kalmak istemiyorum.
-"Annem sana söylemem gereken bişey var" Başımı mahçup bir şekilde eğdim. Nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum.
-"Söyle kızım"
-"Ablamın düğününe gitmek istiyorum."Bir solukta söyledim ve gözlerimi kapatıp vereceği tepkiyi bekledim. Sanırım beklediğim tepki gelmedi.
-"Tamam kızım git. Zaten içime sinmedi yalnız evlenmesi. En azından sen yanında ol" Ağladığını görmeyeyim diye arkasını döndü ama gördüm. Sessiz sessiz ağlıyordu. Onu böyle görmeye dayanamıyorum üzülmesini istemiyorum. Kollarımı boynuna dolayıp güzel kokusunu içime çektim. Ohh anne kokusu gibisi var mıdır ? Bence yoktur.
*******
Yarın Amerika ya gideceğim. Hala inanamıyorum bir rüya olmalı. Bir şeyin olmasını çok isteyince hiç olmayacakmış gibi geliyor. Ama oldu sonunda rüyam gerçek oldu.
Bavulumu topladım. Zor günler için biriktirdiğim parayı çantama attım. Ne kadar çok olursa o kadar iyi deyip telefonumu da satmıştım. Bir kaç hafta idare edecek kadar param vardı. Annemin verdiği zarfa baktığımda hüzünlendim. Alın teriyle zorluklarla yıllardır biriktirdiği bütün emeğini bu zarfa koymuş. Hiç tereddüt etmeden hemde.
***********
Vedalardan hep nefret etmişimdir. O yüzden annemi hava alanına gelmemesi için ikna ettim. Sıkıca sarıldım kokusunu doya doya çektim içime. Kim bilir ne zaman dönerim. Belkide hiç dönmem. Dönmek istemiyorum ama annemi de bırakmak istemiyorum. Kafam çok karışık o yüzden bu konuyu daha sonra düşünürüm.
*********
Uzun süren bir yolculuğun ardından sonunda Amerikadayim. Bir rüya görürsün ve gerçek olmasını dilersin. Sürekli hayal kurup dua edersin. İnancını kaybetmeden istersen eminim ki gercekleşir. Çünkü bende öyle yaptım. Umudumu kaybetmedim hep bekledim. Sonunda rüyam gerçek oldu.
Saatlerdir uçakta bunaldigim için temiz hava iyi geldi. Mis gibi havayı içime çektim. Daha fazla oyalanmadan otobüsü beklemeye koyuldum. Yan tarafta türkçe konuşan biri dikkatimi çekti. Her halinden zengin olduğu anlaşılıyordu. Marka kıyafetler, önünde duran son model araba ve şoför. Telefonda biriyle konuşuyordu. İstemeden söylediklerini duydum.
-"Evet tabiki de beni karşılamaya geldi... Evet anne... Sonuçta nişan yıldönümümüz için geldim... Kapatıyorum yemeğe gidecez.
Kız annesine yalan söylemişti çünkü yanında şoförden başka kimse yok. İstemsiz güldüm. Sanırım beni duydu. Eyvah bana doğru geliyor. Ne yapsam acaba. En iyisi türk olduğumu belli etmiyim derken kız küçük dağları ben yarattım edasıyla bana doğru geliyordu. Topuklu ayakkabıları yeri inletiyordu adeta. Önümde durduğunda yüzüne bakmamaya çalıştım.
-"Hey sen , neye gülüyordun. Yoksa beni mi dinliyordun." En iyisi salaga yatmak deyip konuşmadım.
-"Sana diyorum sağır mısın?"
-"Seni anlamiyorum, üzgünüm." Bir an önce gitmesini istediğim için ingilizce konuştum. Tek kaşını kaldırıp baktı. Sonra hiçbir şey demeden yanımdan uzaklaştı. Şoförun açtığı kapıdan arabaya binip. Bende rahat bi nefes verdim.
