Chapter 3

163 7 50
                                    

(revised.)

Her POV

Nakatingin ako sakaniya habang galit na galit siyang nakatingin sakin. Ano na naman ang ginawa ko? Wala naman akong ginawa ah? Bakit ganito? Bakit siya nagagalit sakin.

"Gusto mo bang maging katulad ng kakambal mo ha? gusto mo yun?" galit niyang sambit sakin habang dinuduro ako.

Mabilis naman akong napailing iling habang patuloy na umaagos ang luha ko sa takot sakaniya. Ayoko talagang nagagalit siya sakin, alam ko kung paano siya magalit, nakakatakot siya kung magalit kaya napaka ayoko pag nagagalit na siya.

"H-hindi po. P-pasensya na.." nakayuko kong tugon sakaniya.

"Ginawa na natin ang lahat eh, I've change your hair color, your hair length which i know na iyon ang pinakanagustuhan niya sayo. Pero bakit ganun? Nakilala ka padin niya." napatingin ako sakniya nangmaging mahina ang boses niya. "And still you let your emotions win. How could you betray me like that?!"

Humagulhol na ako ng iyak habang sinesermonan niya. Wala na akong masabi, hindi ako pwedeng sumagot sagot sakaniya kasi ayokong mas galitin pa siya ng husto.

"I've tried so hard to change you. Diba yun naman ang gusto mo? Ang layuan siya? Ikaw pa nga ang pursigidong gawin yun diba?! Diba?!" she shouted at me angrily.

Oh no, she's in rage. Nakatungo lang ako habang patuloy pa ding humahagulgol sa pag iyak. Wala akong ibang magawa kundi ang umiyak sa harapan niya.

Napatingin naman ako sakaniya nang tumahimik siya, when I looked at her, I saw pitty in her eyes. Gone to the ones with rage and anger.

"Don't you ever do that again to me Fylone." She then wiped my tears "Shhh don't cry, don't cry"

Tumango tango naman ako habang mahina pading humihikbi.

"I-I'm s-sorry Psyche." I said in between my sobs.

"Shhh wag mo na ulit akong galitin ng ganun okay?" tumango tango naman ako.

I've been so week, so fragile, and so complicated. I don't know what I'll do to my life lalo na ngayon na bumalik na siya.. si Psyche. matagal ko na siyang iniiwasan. But after that incident five years ago, she came back, and changed me completely—well, not completely, my feelings still hadn't changed. Forcing me to leave the one I love the most. Sheaffer.

Bigla namang may kumatok sa pinto ng opisina ko kaya mabilis kong inayos muli ang composture ko, I wiped my tears bago pinuntahan ang pinto at buksan iyon. Buti nalang ay nakaalis na si Psyche, baka kung ano na naman akong gawin nun eh.

Pagkabukas ko ay, bumungad sakin ang napakaamong mukha ng lawyer ko, si Atty. Lazarus Mazzeo. Ang aga naman ata nito pumunta dito sa opisina ko?

"Oh Attorney." I beamed at him "Good morning. Come on in" I opened the door widely.

Walang pagalinlangan namang pumasok siya sa opisina ko at naglakad papuntang upuan sa harap ng table ko. Mabilis naman akong naglakad papuntang swivel chair ko para agad na makausap si attorney.

"You're so early today Mr Mazzeo" Panimula ko. "What brings you here this early? Is it about my company transferring?"

Ngumiti naman ito ng pagkatamis tamis, yung uri ng ngiti na nakakapaglaglag ng panty. But I'm not attracted. Yes Attorney Lazarus Mazzeo is one of the most handsome bachelor lawyers in town. Pero iisa lang talaga ang nasa loob ng puso't isipan ko. Siya pa din kahit na lumipas na ang limang taon.

"I'm not here to discuss about your company transferring Ms Psyche Amadora. But it's already processing." Panimula nito na ikinagulat ko.

Kunot noong napatingin ako ng matiim sa mga mata ng Attorney but I cant see any emotions in his eyes, he's like hiding it professionally. "So what's your business with me today, Attorney?"

Chasing PsychosaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon