-17-

2.7K 195 183
                                    

@marinette_dc: Adrien?

@marinette_dc: Dün tatlını almadan gitmişsin, hatırlat da buluşacağımızda getireyim.

@adrienagreste: Tatlımı almadan gittiğimi fark ettiğine sevindim Marinette.

@marinette_dc: Hey, sakin ol.

@marinette_dc: Dün anne ve babam geldikten sonra gitmen gerektiğini söyledin, hazırlayamadım.

@adrienagreste: Bahsettiğim şey makaronlar değil.

@marinette_dc: Oh

@marinette_dc: Pekala

@adrienagreste: Çocuk resmen öpücüğümüzü bozduğu yetmiyormuş gibi bir de seni süzüp durdu.

@adrienagreste: Ve sen de hiç bozuntuya vermedin.

@adrienagreste: Sanki yarıda kalan hatta hiç başlayamamış olan öpücüğümüz yokmuş gibi.

@marinette_dc: Lütfen benimle dalga geçtiğini söyle.

@marinette_dc: Yoksa çok güleceğim.

@adrienagreste: Gül, ben de yanına gelip yarıda kalan işimi tamamlarım.

@marinette_dc: :)

@adrienagreste: Hmm, yola mı çıksam?

@marinette_dc: Uf iyice romantiğe bağladın sus.

@adrienagreste: :(

@adrienagreste: Kurbağacık hala Prenses'ini bekliyor.

@marinette_dc: Kurbağacık belki de kendini masalda sanıyor?
[Görüldü]

-

Gülerek kafamı ekrandan kaldırıp masanın üzerindeki içecekten bir yudum daha aldım. "Biraz da benimle ilgilensen?" Trip yapan Alya'ya gülüp masanın üzerindeki elini tuttum. "Merak etme sevgilim, kimse senin yerini tutamaz. Ondan yakında ayrılacağım." dedim olmayan oyunculuğumu konuşturarak. Alya da bana eşlik etmeye başladı. "Bana inanmıyorsun ama senin onun elini tuttuğunu bilmek o kadar zoruma gidiyor ki." Eline kalbine koyarak devam etti. "Onu öptüğünü bilm- Öpüştünüz mü harbiden?"

Aniden değişen konu beni utandırırken elimi elinden çektim. "Oha sen sessiz kaldıysan oldu demektir!" Daha yüksek çıkan sesiyle konuşurken durdurmak için etrafa bakarak susması gerektiğine dair mırıltılar çıkardım. "Hayır, olmadı. Yani olamadı. Kıyısından döndük." Alya kaşlarını çatarak geriye yaslandı. "O ne öyle ölümün kıyısından döndük der gibi? Düzgünce anlat şunu." Derin bir nefes aldım.

"Dün Adrien'la pastanede tatlı yaparken neredeyse beni öpecekti ama bir müşteri gelip bozdu. Çocuk gidene kadar anne ve babam geldi o yüzden Adrien da çok duramadı utancından. Az önce konuşurken ona sinirlendiğini söylüyordu, o yüzden gülüyordum."

Alya derin bir iç geçirdi. "Birkaç haftaya kadar 'en yakın arkadaşım, yok bilmem ne arkadaşım' diye peşinde dolanan çocuğun şu anki hallerine bak. Aşk yaramadı size." Güldüm ve hesabı istedim. "Kime yarıyor ki?"

Birkaç dakika sonra kafeden çıkıp yürümeye başlamıştık. Telefonumdan yükselen melodiyle çıkardım ve arayan kişiye baktım.

Adrien.

"Bu çocuk sensiz yapamıyor." dedi Alya sırıtırken. "Umarım iyice vıcık vıcık bir ilişkiye dönmeyiz." Telefonu açmadan önce cevap verdi Alya. "İlişkinin içinde sen varsan mümkün değil o."

"Efendim?" dedim sesimin yumuşak çıkmasına özen göstererek. "Neredesin?"

"Alya ile kafedeydik, yeni çıktık. Eve yürüyoruz. Ne oldu?"

"Bir işim vardı onu hallettim, tatlımı almaya gelecektim. İstersen sizi alabilirim." Alya'ya sorup onayını aldıktan sonra bulunduğumuz yeri söylerek kapattım telefonu. Birkaç dakika bekledikten sonra tanıdık arabayı görmemizle bindik. Alya'yı evine bıraktıktan sonra sürmeye devam etti.

"Evinize doğru mu süreyim?" diye sorduğunda onaylarcasına ses çıkarıp dışarıyı izlemeye devam ettim. Eve biraz yaklaşmışken duran arabayla Adrien'a döndüm. "Biraz yürümek ister misin? Sana göstermek istediğim bir şey var." Merakla başımı sallayıp arabadan indim. Birkaç ara sokağa girerken beni neyin beklediğini merak ediyordum. Adrien sokaklarda insanların azalmasıyla elimden tutarak yürümeye devam etti.

Uzun olmayan bir süre sonra bir binanın önüne gelmiştik. Sorarcasına ona baktığımda gülümsedi ve kapının üstündeki yazıyı okumama izin vermeden beni içeri soktu. Gözlerimi eliyle kapattı, beni ilerletmeye başlarken bileklerini tutmuştum. "Az kaldı, şimdi gireceğiz."

Ben 'Gireceğiz, ama nereye?"  diye düşünürken Adrien ellerini gözümden çekti. "Ben diyene kadar açma." Adım sesleri yavaşça uzaklaştı ve durdu. "Tamam, açabilirsin." Gözlerimi açtım, karşımda duran şey beni şoka uğratırken kulağıma bir melodi dolmaya başladı.

Tavandaki şemsiyelerin rengi odadaki loş ışıkla yansırken basit ama benim için anlamlı olan bu sürpriz beni duygulandırmıştı. Adrien'a baktığımda biraz uzağımda piyano çalıyor, çaldığı müziğin tatlılığı beni geçmişte yaşadığımız şemsiye anına götürürken ne yapacağımı şaşırmış durumda onu izliyordum. Yavaşça yanına ilerledim, gözlerini kapatıp gülümseyerek çalan Adrien'ın müziği yaşıyor gibi tuşlara dokunuşları bende ağlama isteği uyandırıyordu.

Piyanonun başına çöktüm, müziğin bitmesini ve Adrien'a sarılmayı beklerken melodi kulaklarımı süslemeye devam ettikçe aslında bitmesini istemediğimi anlamıştım. Şemsiyelere baktım tekrar, kafama kapandığı anı hatırlarken güldüm. Dizlerimi kırıp oturmaktan vazgeçip bağdaş kurdum. Melodiyi dinlemeye devam ederken sırtımı piyanoya yaslayıp gözlerimi kapattım.

Müzik bittiğinde Adrien'ın yanıma çöktüğünü hissettim ve beynimde melodinin çalmasına izin vererek kapattığım gözlerimi açtım. Adrien benim gibi gülümseyerek odayı izliyordu. Ancak gülümsemesinde bir burukluk sezdiğimde kendi gülüşüm yavaşça solmaya başlamıştı. "Adrien?" Bana döndüğünde gözlerinde gördüğüm şey beni şaşırtmıştı. Dolu doluydu, onu böyle görmeye alışkın değildim.

Akmayan gözyaşlarını siliyormuş gibi yanaklarını okşadım. Gözlerini kapatıp yanağını elime yasladığında istemsizce gülümsedim. "Annem çalardı bana bu müziği. Küçükken öğretmişti bana, ben de ona hastayken çalıyordum her gün. Bana büyüyünce onun kadar çok sevdiğim birine çalmamı söylemişti."

Gözlerini açtığında burukça gülümsedim. "Beni o kadar mutlu ettin ki..." Gülümseyip elimi öptü. "Bunu o kadar hak ediyorsun ki..." Sesindeki titremeyi fark etmemeye imkan yoktu. Yüzümü yaklaştırmaya başlarken elini yüzüme koydu.

Çaldığı müzik beynimde yankılanmaya devam ederken dudaklarımız mutlulukla dans ediyordu melodinin güzelliği eşliğinde, rengarenk şemsiyelerin altında sanki yağmurdan kaçıyor gibi duruyor olsak da birbirimize sırılsıklam olmaktan kaçamamıştık.

-

Corona'nın Fransa'ya yayıldığını duydum, öldüreyim mi bunları balsnahxuskld

again [adrienette instagram] [tamamlandı]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin