Fix you

1

"PRIMA GA DAN MAAR WEG!"

"PRIMA IK HAAT JE TOCH!"

~

Ik zit in de wachtkamer te wachten totdat ze mijn naam roepen. 
Na een half uur wachten, ben ik eindelijk aan de beurt.

"Amelie?"

Ik sta met een zucht op en loop achter de vrouw aan, een aparte kamer in.
Ze wijst naar een stoel waar ik in ga zitten. Zelf gaat ze in een stoel zitten, tegenover mij met een bureau tussen ons in. 

Ik ga schuif op mijn stoel zitten en leg mijn voeten bovenop het bureau. 

"Zo Amelie..." Begint ze en kijkt afkeurend naar mijn voeten. 

Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauwen aan maar haal mijn voeten niet weg.

"We hebben een nieuw pleeggezin voor je gevonden! Hoe leuk is dat!" Vertelt ze blij terwijl ze in haar handen klapt. 

Ik rol met mijn ogen en pulk aan de nagellak op mijn nagels. 

De vrouw, van wie ik de naam allang weer vergeten ben, laat allemaal formulieren zien met daarop informatie van het gezin. 

Ik zie nu al dat het helemaal niks word, al ziet het er naar uit dat dit gezin heel erg rijk is. Ze zullen vast mooie spullen hebben die-
De vrouw onderbreekt mijn gedachten. 

"Je moet nog wel twee keer per week naar de groepssessies en één keer per week naar Anna. Van de week zul je kennis maken met je nieuwe familie."

Ik rol nog een keer met mijn ogen en sta op. Ik geef de stoel een trap en loop de deur uit. 

Kom maar op met die nieuwe 'familie', over een week zijn ze me toch weer zat.