"განა შესაძლებელია დაიწყო ცხოვრება ახალი სუფთა ფურცლიდან და იპოვო ცხოვრების სიყვარული?!
no one sees what i see in you, no one feels the same, no one sees myself like you do and i will love you forever just like no one else in this fucking world"
უკვე ერთი თვე გავიდა რაც აქ ვცხოვრობ. ყველაფერი კარგად მიდის. ოჯახო ძალიან მომწონს და სკოლაც. ნირას ძალიან დავუახლოვდი. ჩემი საუკეთესო მეგობარი გახდა. მეგობრობის სამაჯურებიც გვაქვს. კამერონთანაც ახლოს ვარ. უკვე შემიყვარდა. მასთან რო ვარ ენა მებმევა. რამოდენიმეჯერ გავისეირნეთ კიდეც. ასე ვთქვათ პაემანი გვქონდა. ეხლა კი კიდევ ერთი პაემნისთვის ვემზადები. ვიცმევ ბადე კალგოტკას, კაბას და უბრალო მაიკას.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
გარეთ გავდივარ და კამერონის მანქანაში ვჯდები. -სალამი ლამაზთვალება-აზრზე არ ვარ ამას რატომ მეძახის. ჩემი თვალები უბრალო მწვანეა. -სალამი ჭორფლიანო -ძალიან ლამაზად გამოიყურები -მადლობა. სად მივდივართ? -არ გეტყვი -კაი რააა მითხარი -არაა-გავჩუმდი ვიცი რო მაინც არ მეტყვის. დიდი ხანი ვიარეთ ბოლოს ძლივს გავჩერდით. მანქანიდან გადმივედი. ტყეში ვარ. პატარა ხის სახლი დგას და იქ შევდივართ. იქაურობა ისეთი ლამაზი და მყუდროა უმოციებს ვერ ვმალავ -ყველაფერი ძალიან ლამაზია -მიხარია თუ მოგეწონა. მოდი ფილმეს ვუყუროთ ან ჯერ მინდორზე გავიდეთ. -კაი იყოს მინდორი.-მინდორზე გავედით ირგვლივ სულ გბირილები იყო. -მია რაგაც უნდა გითხრა. -გისმენ -ზედმეტ მიკიბ-მოკიბვას არ დავიწყებ. უბრალოდ გეტყვი რო მიყვარხარ. როცა დაგინახე ეგრევე მომეწონე და ამ ერთ თვეში იმდენი მოახერხე რომ თავი შემაყვარე.-ცოტა ხანი გაჩუმებილი ვიდექი და კამერონს ვუყურებდი-აბა არაფერს მეტყვი? -ამმ...კამერონ მეც მიყვარხარ. -სერიოზულად?-მკითხა გახარებულმა. მეც არ დავაყოვნე და თაბი დავუქნიე. იმ წამსვე მეცა და ხელში ამიყვანა და იმდენი მატრილა რომ ბოლოს ჭონასჭორობა დაკარგა და ძირს დავეცით. ამ დროს დაეწაფა ჩემს ტუჩებს. მეც ავყევი ეს ჩემი პირველი კოცნა იყო და ეს კოცნა დაუვიწყარია. ვიტა ხანი კიდევ დავრჩით იქ მერე ფილმს ვუყურეთ ჩახუტებულებმა მერე კი სახლში წამომიყვანა. სახლში შევედი და რას ვხედავ. ნინა, ჯონა, დეიმონი, სინტია და დილანი ერთად ვახშმობენ. ისეთი გაკვირვებული ვიყავი. და როცა ჯონა დავინახე მთელი ჩემი ტკივილი გამახსენადა. -მიაც მოვიდა-თქვა ნინამ -შვილო როგორ მომენატრე-თქვა ჯონამ და ჩასახუტებლათ წამოვიდა მე გავეცალე და დეიმოვს მივუბრულდი იმ იმედით რო ამიხსნიდა აქ რა ხდება მანაც არ დააყონა. -მია ქალბატონ ჯონას თქვენი დაბრუნება სურს. და ბავშვთა დაცვის სააგენტომ მას უფლება მისცა. ოღონდ ჯერ მხოლოდ ერთი კვირით. გამოსაცდელი ვადით -არა მე იქ არ დავბრუნდები -ნუ გელავ მია ეს არ მოგიწევს მხოლოდ ერთი კვირა. მერე ისევ აქ დაბრუნდები-მეუბნება სინტია და მიღიმის მაგრამ თვალები აცრემლიანებული აქვს. ჯონა ამაზე თვალებს ატრიალებს. ბოლოს ისე გამოვიდა რომ ეხლა ისევ ჩემს ძველ სახლში ვარ ისე სწრაფათ რომ ვერავის დავემშვიდობე შეტყობინებები გავუგზავნე ყველას თვითმფრინავიდან რომ ჩამოვედი. შეტყობინებები მომივიდა. ჭორფლიანი- რააა? აუუ საშინელებააა. ეს როგორ მოხდა. მია ნუ გელავ ჩამოგაკითხავ.😔😔❤❤❤❤❤❤ ნირა-ღმერთო ჩემო. არ არსებობს. იმედია აქ დაბრუნდები. ჩამოვალ ხოლმე შენთან😔🧡🧡 ისევ აქ დავბრუნდი. ისევ ამ სახლში. ბარგი არ ამომილაგებია. ერთი კვირა უნდა ვიყო აქ მარტო. დღეს გარეთ არ გავსულვარ მაგრამ ხვალ მომიწევს სკოლაში წასვლა...
გთხოვთ დაავოუთეთ. ამისთვის მხოლოდ ერთი წამი გჭირდებათ მაგრამ ეს ჩემთვის ბევრს ნიშნავს🥺🙏❤
