❄თავი 7❄

136 14 0
                                    

            მეორე დილით ვდგები. ვიცმევ და ჩემი ოთახიდან გამოვდივარ. ყველაფერი ისევ ისეა როგორც ადრე. ყველაფერი კარგი დამთავრდა. კიბეებზე ჩავდივარ და ნინას ვხედავ რომელიც ტახტზე ზის და ტელევიზორს უყურებს ჯონა კი სამზარეულოშია ისინი ზედაც არ მიყურებენ. ცუდს ვერაფერს მეტყვიან რადგან ჯერ გამოსაცდელი პერიოდია. ერთი კბირა არაფერს დამიშავებს ჯონა. სკოლაში შევდივარ ყველა მე მიყურებს და ყველა ჩემზე საუვრობს "შეხედეთ დაბრუნებულა" "საწყალი ნინა" "ამას ვის ვხედავთ". უცებ ვიღაცამ წვენი გადამასხა.
-ვაიმეე ბოდიში არ მინდოდა
-ღმერთო ჩემო
-მარა შენს უგემოვნო მაიკას ასე უფრო უხდება
-გამასწარი თორე თმებით გუთრევ
-როგორც ჩანს ვიღაცამ შეპასუხება ისწავლა- კარგი ისაა რომ თავდაცვა კარგად ვისწავლე იქ ვისწავლე რაა ნორამ მაიძულა ადამიანებთან შეპასუხება და მეც დავეჩვიე. უკვე მწყობროდან გამოვდივარ და თმებში ვეცემი. ის კი წიოკს იწყებს ბოლოს ძლივს გაგვაშველეს. ამ დღის მერე ყველა მერიდება. ეს კარგიცაა...უკვე სამი დღე გავიდა. ეხლა სკოლაში ვარ და სახლში უნდა წავიდე გაკლვეთილები დამთავრდა. უცებ გოგოების ლაპარაკი მოვისმინე
-აუ გოგო დაინახე ის ბიჭი გარეთ?
-არა...ვინ?
-არ ვიცი ვინაა. მანქანაზეა მიყუდებული და ვირაცას ელოდება ალბათ...ისეთი სიმპატიურია აიი რავი და საყვარელი.
-წამო დამანახე რაა
-წამო გარეთ მაინც ყველა გოგო გარეთაა მაგ ბიჭს უყურებს
ნეტა ვინაა ეგეთი. მარა მკიდია კამერონზე საყვარელი ვერ იქნება. ისე როგორ მომენატრა. ყოველ ღამე ვწეთ ერთმამეთს მაგრამ მაინც... გარეთ გავდივარ და რას ვხედავ. აბა თუ გამოიცნობთ ვინაა მამქანაზე მიყუდებული? კამერონი იქ კამერონია. როცა დამიმახა ტელეფონი ჯიბეში ჩაიდო და გამოღიმა. მეც არ დავაყოვნე და მისკენ გავიქეცი. ყველა მე მიყურებდა განსაკუთრებით მაშინ კამერინს რომ ზედ შევახტი. მათი გაკვურვებული სახეები უნდა გენახათ.

Just like no one else(ქართული)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant