Yazardan*
O an dünya durmuştu nefes ve tahir için çünkü 8 yıldır özlemle bekledikleri o an gelmişti tahir biraz sinirli biraz mutlu bakıyordu çimen gözlere çünkü sevdiği kadın ona haber vermeden çıkmıştı hayatından şimdi de adamın izni olmadan yeniden geri gelmişti kadının adamdan bi farkı yoktu o da çok özlemişti sevdiğini kadın zorlukla konuşmaya başladı
N:beyfendi lütfen sakin olun
O an adamın dünyası başına yıkılmıştı hayatını adadığı kadın onu unutmuştu belkide unutmak istemişti tahir hemen bıraktı vedatın yakasını baktı onunda bi farkı yoktu şaşkındı mustafa o da özlemişti nefesi kardeşi gibi gördüğü hatta kardeşlerinden ayırmıyordu onu vedat konuşmaya başladı
V:mustafa bey lütfen kardeşinize sahip çıkın yoksa polise gitmek zorunda kalıcam
Fakat mustafa da tahirde onu dinlemiyorladı ikisininde gözü nefesteydi vedat sinirlendi ve tekrardan konuştu
V:mustafa bey!!
M:vedat bey bize bi müsaade edin tahirle konuşmamız gerek
Tahirden*
O buradaydı 8 yıldır aradığım gözler ama unutmuştu beni oysaki söz vermiştik birbirimize ne olursa olsun asla unutmuycaktık birbirimizi nefes her zamanki gibi bozmuş bu sözü nefretle bakmaya başladım nefese i ise benden af diler gibi bakıyordu
M:tahir gel bi konuşalım
T:abi konuşmaya gerek yok işimizi yapıp gidelim
Göz ucuyla nefese baktım gözünden yaş akmıştı önceden olsa kalkıp kendi ellerimle silerdim göz yaşını ağladığı için de kızardım ona ama artık o benim için yabancıydı
M:emin misin abim
T:aynen abi eminim
V:tahir bey beni bi daha boğmuycaksanız başlayalım
Nefese bakmamaya çalışsam da bakmadan duramıyordum
V:evet beyler ben sizi eşimle tanıştırıyım
Nefesi gösterdi
V:eşim nefes
O an beynimde şimşekler çakmaya başladı kalbim sıkıştı nefesim daraldı yani benim çimen gözlüm başkasına mı yar olmuştu nasıl bu kadar cabuk unutabilmişti beni yaşadıklarımızı
V:bi tane de oğlum var yiğit
Bi de çocukları olmuştu eminim nefese benziyordur ne düşüneceğimi bilmiyordum 8 yıl sonra sevdiğim kadını bulmuştum ama o da başkasına aitti bana değil...
M:tahir abim gek bi çıkalım istersen
T:abi gerek yok
Aslında o kadar gerek vardı ki laflar boğazıma dizildi
Nefesten*
Vedat onunla evli olduğumuzu hatta yiğitin onun oğlu olduğunu söylemişti emindim artık benle tahir olamazdık sevdigim adam gitmiş yerine canavar gelmişti sanki bana nefretle bakıyordu
V:nefes hayatım siz gidip hazırlanın yemek yiyelim
N:hı hı
Koşarak yukarı çıktım ne yapacağım bilmiyordum tahire kavuşmuştum ama o beni vedatla evli hatta oğlumuz olduğunu düşünüyordu nasıl söyleyecektim ona vedat bana tecavüz etti bana işkence etti söyleyemezdim tahir delirirdi ama soylemezsem de benden hep nefret edecekti ve onun
Y:anne
N:annem gel bitanem
Y:noldu?
N:yok bi şey hadi gel yemek yiyelim
Y:oyuncaklarımı toplayıp gelirim
N:tamam bitanem
Ben aşağı indim tam mutfağa gidiyordum ki tahirin tuvalete girdiğini gördüm tam kapıyı kapatıyordu ki bende girdim içeri kapıyı kapatıp konuşmaya başladım
N:tahir bak-
Tahir lafımı bitirmeme izin vermedi
T:nefes hanım lütfen çıkar mısınız vedat bey görmesin benim yüzümden aranızın bozulmasını istemem
N:tahir diyorum ya beni bi dinler misin?
T:nefes hanım lütfen dışarı çıkın
N:ya bu kadar kolay mı beni bi dinlemiycek misin?
Tahir beni duvara yasladı gözlerimin içine bakarak konuşmaya başladı
T:bana bak nefes ben senin oyuncağın değilim istedigin zaman gidip istedigin zaman gelemezsin
Tahir bana o kadar yakındı ki kokusunu alabiliyordum hiç değişmemiş 8 yıl önceki o hasret kaldığım kokusu... Tahire baktığımda gözlerini kapatmış sanki sessizliği dinliyordu tam ben konuşucaktım ki kapı açıldı
