Nefesten*
Yiğitle tahirin kavuşmasını hepimiz gözyaşlarıyla izledik ben ve abim dışında herkes şaşkındı yiğitle tahir yukarı çıktıktan sonra uzun bir sessizlik oldu herkes benim açıklama yapmamı bekliyordu
N:hepiniz çok şaşkınsınız biliyor-
M:bacım anlat şunu
Kafamı sallayıp konuştum
N:abi işte yiğit tahirin oğlu
H:sende annesi değil mi?
Dedi gözyaşını silerek
N:evet sana da bunu söylüycektim anne
M:iyi ama vedat
N:vedat beni aldığında zaten hamileydim
M:ula amcamı oldum ben şimdi
Gülümseyip kafamı salladım
M:ALLAAH AMCA OLDUM
Ayağa kalkıp evin içinde bağırmaya başladı annemin yanına gittim
N:anne sevinmedin mi
H:üzülsem mi sevinsem mi bilemedim
N:üzülecek ne var anne
H:tahirle evliliğinize hiç bir zaman onay vermediğimi biliyorsun
N:bunun tahirle alakası yok yiğit senin torunun
H:haklısın kızım artık ben sen abin yiğit hep beraber yaşarız
Kafamı yere eğdim
H:dimi?
Tam cevap verecekken mustafa abinin sesi geldi
M:bacım git de yeğenimi getir
Kafamı sallayıp yukarı çıktım her zamanki gibi kapıdan yiğitle tahiri izlemeye başladım yiğit tahirin dizinde uyuyordu tahirde onun saçlarını okşuyordu içeri girip tahirin yanına oturdum yüzüme bakmadan konuştu
T:aşağıda durumlar nasıl
N:sakinleşti ortalık yiğit nasıl
T:şaşkın ama galiba mutlu
Tahirin görmüyceğini bile bile kafamı salladım içerde sağır edici bir sessizlik vardı konuşmamız gereken o kadar konu varken biz susuyorduk
T:çivra?
N:iki saat sonra
Odadan çıkıp aşağı indim iki saat sonra her şeyi konuşacaktık tahirle tüm her şeyi...
Vedattan*
V:her şey hazır mı?
Necip:evet vedat bey
V:güzel
Ünala döndüm
V:sen ne yapacağını biliyor musun
Ü:evet beyim
V:o halde polislere haber verin
Bekle tahir geliyorum(yeees vedtah)
Tahirden*
İki saat sonra aşağı indim abim tek başına oturuyordu
M:tahir yeğenim nerde nefes uyuyor dedi uyanmadı mı daha
T:yok abi daha uyanmadı
Gözlerimi odanın içinde gezdirdim
T:nerdeler?
M:nefesle hatice yenge ev bakmaya gitti
Demek kararını verdin nefes 8 yıl önce beni bırakmadın ama şimdi bırakıyorsun bakalım ben seni bırakacak mıyım arabaya binip çivraya doğru yol aldım
Nefesten*
İki saattir annemle bütün emlakçıları dolaşmıştık hâlâ uygun bi ev bulamamıştık annem benimde onlarla kalacağımı sanıyordu ama ben hâlâ karar vermemiştim bu gece akşam kararım ne olursa olsun anneme söylüycektim
N:anne yeter ayaklarım koptu yarın devam ederiz artık
H:haklısın bende yoruldum gidelim
N:sen bin taxiye git ben birazdan gelirim
H:nereye demiycem biliyorum çünkü bir an önce gel ama
Kafamı sallayıp çivraya doğru yürümeye başladım taxiye binmek istemedim çünkü uzun zamandır uzak kaldığım yerleri yürüyerek görmek istedim sonunda çivraya gelmiştim tahir her zamanki yerinde bekliyordu beni hala görmemişti gidip yanına oturdum birbirimize hiç bakmıyorduk
T:hoşgeldin
N:hoşbuldum
Yeniden sessizlik kapladı etrafımızı
T:oğlumuz ne olacak
N:bilmem
T:onu da yanında mı alacaksın kendin gibi onu da mı benden uzak tutacaksın
Kafamı kaldırıp tahire baktım annemle ev bakmaya gittiğim için böyle söylüyordu göz göze geldik gözlerini gözlerimden ayırmadan konuştu
T:niye yapıyorsun bunu bana
Sesi titremişti onu bu halde görmeye daha fazla dayanamadım kollarımı boynuna sardım
N:ne yapıcaz biz?
T:bilmiyorum ama ne yapacaksak beraber yapacaz
Bedenlerimizi ayırıp elini uzattı
T:var mısın?
Elini tutup konuştum
N:seninle her şeye
Gülümseyip alnımdan öptü kafamı boynuna yasladım karar verilmişti bu adamdan ömür boyu ayrılmıycaktım
