Tahirden*
Nefesle beraber aşağı inip kahvaltı hazırlamaya başladık
N:tahir mısır ununu bulamadım
T:bende bilmiyorum ki
N:nasıl yapıcam ben kuymağı
T:dur ya buluruz şimdi
Bütün dolaplara bakıyorduk
N:baktım ben hepsine yok
Son baktığım dolapta bulmuştum havaya kaldırıp nefesin gözünün önünde sallamaya başladım
N:ama nasıl ya ben bulamadım
T:rivriv ediyorsun diye kaçmıştır
N:haha ne komik
Elimdeki unu alıp tavaya döktü ve kuymağı yapmaya başladı
N:aho peynirini de versene
T:oo emredersin kaptan
N:hadi çabuk ol
Diyip güldü onun gülümsemesine karşılık bende güldüm
T:yiğite ne zaman söylüycez?
Nefesin yüzündeki gülümseme kayboldu
N:tahir bu konuda çok üstüme gelmedin teşekkür ederim ama ben yiğite söylemek istemiyorum
T:kusura bakma o kadar uzun boylu değil o benimde oğlum ve senin kadar benim de hakkım var ve benim babası olduğumu öğrenecek
N:tahir yiğitin psikolojisi alt üst olur en azından sana biraz alışsın
T:ne kadar erken o kadar iyi bu gün gemide söyleriz bahane uydurmaya da kalkma
Nefes kafasını yere eğdi daha fazla kavga etmememiz için hızla odama çıktım yiğit hala uyuyordu yanına oturup onu izlemeye başladım bu benim oğlum muydu gerçekten her zaman nasıl bi çocuğum olur diye merak etmiştim şimdi karşımda uyuyordu
A:yengem
Arkamdan gelen sese döndüm
T:efendim yenge
A:noliy?(uyy noliy djfmdjc)
T:noldu yenge?
Tam yengem konuşacakken aşağıdan nefes seslendi
N:abla bi gelsene
Nefesten*
Tahir yukarı çıktı çıkması benim için çok iyi olmuştu çünkü beni ağlarken görmesini istemiyordum aslında tahir haklıydı bu onun hakkı ama bahane uydurma demesi çok zoruma gitmişti gözyaşlarım akarken asiye ablanın sesi geldi
A:kıız niye ağlıyosun?
N:ağlamıyorum abla gözüme biber kaçtı heralde
A:nefes ortada göz yakacak bi şey yok
N:ay abla kahvaltı hazırlayayım dedim burnumdan getirdin ha hadi çık sen yukarı
A:iyi ha tamam
Diyip yukarı çıktı tahirle konuştuğunu duyum ağladığımı tahire söylemesini istemiyordum
N:abla bi gelsene
Asiye abla üfleyerek merdivenden indi
A:efendim nefes
N:sakın tahire ağladığımı söylemek yok
A:o zaman anlat
N:kahvaltıdan sonra söz
Kafasını sallayıp çayı koymaya gitti on dakika kahvaltı hazırdı asiye abla yukarıdakileri çağırmaya gitti ilk başta mustafa abi indi
M:günaydın bacım
N:günaydın
M:otur gelir şimdi onlar
Kafamı sallayıp herhangi bi yere oturdum yavaş yavaş herkes inmişti tahir dışında
Y:anne
Diyip bana sarıldı annem gözlerini kocaman açmış bana bakıyordu
H:nefes ne diyor bu uşak
N:anne kahvaltı ediyoruz şimdi sonra konuşalım
Merdivenlerden gelen sesle kafamı oraya çevirdim tahir aşağı iniyordu bana kısa bi bakış atıp çaprazımdaki sandalyeye oturdu
T:günaydın herkese
Tahirden*
Kahvaltı hazır olduğunda yengem hepimizi aşağı çağırdı indiğimde herkes oturmuştu göz ucuyla nefese baktım gözleri kızarmış büyük ihtimalle ağlamıştı kafamı çevirip sandalyeye oturdum
T:herkese günaydın
Nefes dışında herkes cevap vermişti
T:anam nerde
A:başı ağrıyormuş
H:size de rahatsızlık verdik ama en kısa zamanda yeni ev buluruz demi nefes
Nefese baktım biz bunu konuşmamıştık gerçekten gider miydi nasıl devam edecekti bizim durumumuz ne olacaktık biz
N:hıhı tabi anne
Nefesin gözlerinden yaşlar akıyordu daha fazla dayanamayıp yukarı çıktı arkasından yiğit çıktı sonra da ben içeri geçmeden önce biraz kapıda bekledim nefesle yiğit konuşuyordu
Y:anne o benim anneannem mi?
N:evet bitanem
Dedi ağlayarak
Y:yaşasın o zaman artık onlarla yaşayalım filmlerdeki gibi hep beraber
N:hayır gidemeyiz
Nefes sakın yapma zamanı değil
N:çünkü tahir senin baban
Y:denizden gelen kaplan mı yani
N:evet oğlum
Sesi titriyordu
Yiğit ağlayarak aşağı indi beni fark etmemişti nefeste yere çöküp ağladı koşarak nefesin yanına gittim
N:istediğin oldu mu?söyledim yiğite
T:nefes-
N:bahane de uydurmadım
T:ben sana şimdi mi söyle dedim
N:sen söylüycektin ama
T:alıştırarak söylüycektim ama
N:özür dileriim
Sesinin titremesine engel olamadan
T:şşt özür dileme
Yavasça kollarımı sardım bedenine
N:tahir yiğitin yanına gidelim
Kafamı sallayıp aşağı indim yiğit bi köşede ağlıyordu
T:yiğit?
Kafasını çevirip bana baktı
Y:babaa
Ağlayarak kucağıma atladı
T:oğlum...
