Tahirden*
Akşama kadar nefesle çivrada kalmıştık şimdi eve gidip herkese tekrar birlikte olduğumuzu söyleme zamanıydı yavaşça ayağa kalktım nefes kafasını kaldırıp bana baktı
T:evdekiler merak eder hem bazı şeyleri açıklama zamanı geldi
Elimi ona doğru uzattım tutup ayağa kalktı arabaya binip eve gitmeye başladık 20 dakika sonra eve varmıştık kapının önünde polis vardı ve tabiki ünal olacak o şerefsiz
N:tahir
Nefes korkulu gözlerle bana bakıyordu elini tuttum
T:korkma
Polislerin yanına ilerledik
T:buyrun memur bey
Ü:işte bu karımı çocuklarımı ve torunumu evinde zorla tutan adam bu şikayetçiğim
N:ne diyorsun sen be kimse kimseyi zorla tutmuyor
Mustafa abimler hızlıca dışarı çıktılar
M:hayırdır memur bey
P:tahir kaleli hakkında suçlama var bizimle karakola gelmek zorunda
T:iyi hadi gidelim
Nefes elimi sıkıp bana baktı
N:memur bey bakın eğer tahir bizi bu evde zorla tutuyorsa bizim ifademizi şikayetimizi almadan onu bi yere götüremezsiniz bunu ben mi öğretiyim yoksa baş komserinize mi söylüyüm öğretsin
M:helal sana bacım
Y.F:yenge efsanesin
P:hanımefendi haklı onlar şikayetçi olmadan kimseyi içeri atamam
Nefesin kulağına eğiliğ sadece onun duyabileceği bi ses tonunda konuştum
T:tam benim kızıma yakışacak hareket helal olsun
Gülüp bana baktı
Ü:söylesenize hemen bu herif sizi zorla alıkoyuyor desenize korkmayın size bi şey yapamaz
T:ama sana yaparım
Ünalın üstüne yürümeye başladım nefes kolumdan tutup çekti
N:tahir dur Allah aşkına
Ü:görüyorsunuz memur bey gözünüzün önünde bana saldırdı
P:sende kes sesini
Nefese bakıp konuştu
P:siz şikayetçi misiniz?
N:hayır değilim biz kendi isteğimizle burdayız
P:yani kimse şikayetçi değil
H:ben şikayetçiyim
Hepimiz hatice teyzeye döndük
N:ne diyorsun sen ya
H:memur bey bu adam bizi zorla burda tutuyor beni ve çocuklarımı
N:hayır ben kendi isteğimle burdayım ne oluyor sana ya
S:ula sana evimizi açtık biz senin teşekkürün bu mu edepsuz(saniye reis yargı dağıtıyor dnfndjxm)
H:şikayetçiyim alın bu adamı
N:anne ne diyorsun sen kendine gel
Polis kelepçesini çıkarıp bana doğru sildim nefes önüme atıldı
N:hayır o bi şey yapmadı
Nefesi önümden çekmeye çalıştılar
N:ya bırak beni tahir bi şey yapmadı diyorum
T:nefes
Herkes bir anda sustu
T:çekil güzelim
Dolan gözleriyle bana baktı
N:tahir
Daha fazla tutamadığı göz yaşlarını akıttı sonunda ellerimle sildim tek tek
T:bi daha akmıycak o yeşillerin bozuşuruz bak
Diyip göz kırptım polisler kelepçeyi elime takıp arabaya doğru götürmeye çalışıyorlardı ta ki nefesin ağlayarak çıkan sesini duyana kadar
N:daha yeni kavuştuk ya nereye götürüyorsunuz onu
Y:babaaa
Koşarak bana sarılan yiğiti benden ayırmaya kimsenin gücü yetemedi
T:oğlum hadi geç içeri söz gelicem ben
Y:hayır baba tekrar gitmene izin vermem
Diyip daha sıkı sarıldı gözyaşlarım benden bağımsız bi şekilde dökülüyordu etrafıma bakıp gülümsedim herkes ağlarken ben niye mi gülümsüyordum bu kadar sevildiğim için çok şanslıydım çünkü herkese tek tek baktım
T:abi ailem sana emanet
M:sen merak etme koçum yalan sözle seni orda en fazla 1 gün tutarlar sonra da bunu yapanlara hesabını sorarız
Nefese baktım yere çökmüş ağlıyordu o ağladıkça ben mahvoluyordum
T:şşt bayan kaleli
Kızarmış gözleriyle bana baktı
T:benim kızım böyle yapmazdı yakıştıramadım
Gözyaşını silip ayağa kalktı gülümsedim
T:aferin işte benim kızım
Zor da olsa gülümsedi daha fazla bakışmamıza izin vermeyen polis beni zorla araca bindirdi ve karakolun yolunu tuttu alışkın olduğum bi durumdu normalde ayda en az bir kez hapse girerdim ama bu sefer arkamda bıraktığım onca şey vardı, onca insan, onca kalp en önemlisi oğlum ve karım vardı nefes bensiz de çok iyi şekilde başının çaresine bakardı ama kalbinin çaresine bakamazdı burdan çıkmam en fazla 1 hafta sürerdi ama bu hem benim için hem nefes için hem de yiğit için 1 yıl gibi geçecekti...
