Beginning Of The End/Sonun Başlangıcı

19. Bölüm

Draco;

-En büyük korkuların en Hermione?'dedi.Hermione tam anlamıyla apışıp kalmıştı.Birkaç saniye öylece kalmıştı.Kan beyninegitmişti.Vücudu tam anlamıyla panik halindeydi. Ne yani onun en değerlisi Hermione miydi?Hermione bunu tamamiyle reddetti.Bunu Draco ona sormazdı ki.Ondan nefret ediyordu.O yüzden Hermione Draco'nun bunu sadece örnek olması için sorduğunu anladı.

-Ha?Benim mi?Bilmiyorum i.Benim korkumu böcürtle öğrenip başa çıkmayı mı deneyeceksin?Ama bneim ve en sevdiğin kişinin korkuları aynı olmayabilir.En değerline sormadın mı bunu?'dedi Hermione ve nefesini verdi.

-Sordum Hermione.'dedi Draco.Hala çekingen bir tavrı vardı.

-Ne dedi?

-Bilmediğini ve öğrenip başa çıkmayı mı deneyeceğimi ve en değerlime sorup sormadığımı sordu.'dedi Draco.Hermione ise dayanaksız kaldı bir an duraksadı ve yatağından kalkıp Draco'nun karşısına geçti.Çok heyecanlıydı.Doğrudan Draco'nun gözlerine baktı ve;

-Tabi ki söylerim, Draco.'dedi.Draco bunun karşısında gülümsemişti.Hermione Draco'ya sarıldı ve Draco'nun ensesindeki saçlarla oynadı.Draco itiraf ettiği için çok rahatlamıştı.Tabi bir de Hermione'nin sarılması ve saçıyla oynaması vardı.

Hermione için de bir şeyleri açıklama vakti gelmişti.Draco'ya sarılmayı bıraktı ve Draco'nun elini tutup kendi yatağına oturttu.

-Draco gerçekten senin şu 1-2 ayda değiştiğini düşünüyorum ve bu gerçekten beni etkiledi.Yani aslında duygularımı iyi ifade edemem ama açıkça konuşacağım.Geçmişi değiştiremeyiz.'dedi Hermione.

-Hermione, üzgünüm lütfen affet beni.'dedi Draco ve gözleri dolmuştu.Hermione'nin içi cız etti.Onunda gözleri dolmuştu.

-Draco seni affetmediğimi ima etmiyorum.Seni çoktan affettim.Sadece insanların seni affetmeyeceğini söylüyorum.Eğer böyle bir şey olursa savaş açmış oluruz.

-Biliyorum Hermione, bunu ta birinci sınıftayken farkettim ve bunu inkar ettim.Şimdi olanlara baksana.Aileme zarar gelmemesi için zorla ölüm yiyen oldum.'dedi şimdi cidden ağlıyordu.Hermione'nin aklına Harry'nin anlattıkları geldi.Draco'nun Mızmız Mrytle'ın lavobosunda ağladığı ve onun ne kadar haklı olduğunu.Şimdi onu o kadar iyi anlıyordu ki.O da ağlamaya başladıdı ve bunu anlamadığı için kendine küfretti.

-Ah, Draco.Beynime o kadar keşke cümleleri doldu ki.Keşke Dumbledore bir şeyler yapabilseydi ve olana bakki sen bizi ölüm yiyenken bile korudun.Malikanenize tutuklanarak geldiğimizde Harry'i tanıdığın halde o olduğunu inkar ettin.Dumbledore'u öldürmedin.'dedi Hermione ve Draco ölüm yiyen olmasaydı Dumbledore'un ordusuna bile katılabilirdi...

-Dumbledore bana Snape'in onu öldüreceği gece onun tarafına geçmemi istedi ama arkamda ölüm yiyenler vardı herşey için çok geçti.'dedi Draco.

-Üzgünüm.

-Bende.'dedi Draco.O da ağlamayı kesmişti.

Draco Hermione'ye yaklaştı ve onu dudaklarından öptü.Hermione de sanki onu bekliyormuş gibi-ki bekliyordu- hemen karşılık verdi.Eliyle Draco'Nun ensesindeki saçları sevdi.Draco'da Hermione'yi kendine iyice yaklaştırarak vücudunu hissetti.Sonra Hermione öpücüğün bitmesine karar verdi ve dudaklarını Draco'nunkilerden ayırdı.Draco'da homurdarak yüzünü Hermione'nin boynuna gömdü ve köprücük kemiğine minicik bir öpücük kondurdu.Hermione bu öpücükten çok hoşlanmıştı ama bir o kadarda utanmıştı.Ve bir an önce oradan ayrılmak istiyordu.

-E,şey Draco.Ben bir kütüphaneye gideyim.'dedi ve Draco daha bir şey demeden ayrıldı.

Hermione'nin utanması Draco'nun hoşuna gitmişti.Genelde Draco'yla öpüşen kızlar üzerine atlar ve onu soymaya çalışırdı.Tanıştığı tüm kızlarla böyle olmuştu ve oluyorduda.Durmsrang'ta bile bir çok aşığı vardı.Hepsi o yanlarından geçerken kıkırdıyordu.