NedCer/CenCem

NedCer

Ceren, Şeniz Karaçay'ın gönderdiği adrese geldiğinde etrafına bakındı, park gibi bir yerdi geldiği yer ancak insanı geç, çocuk bile yoktu, bu ne biçim bir park diye geçirdi içinden. Bir kaç ağaç arkasında duran ve gizlice Ceren'i takip eden Nedim de aynısını düşünüyordu, parkta çocuk olur, çocuklar nerede?

Şeniz'in Ceren'i yanına çağırdığını biliyordu Nedim, Ceren odadan üstünü giyinmek için çıktığında masanın üzerindeki telefonuna gelen adresi okumuştu. Kendisini katil konumuna düşüren Şeniz, bu sefer de Ceren'in başına bir iş açmaya kalkışabilirdi.

O yüzden Nedim, her ihtimale karşı telefonunu çıkardı ve video kaydını başlattı. Çok geçmeden Şeniz de gelmişti, hele şükür teşrif edebildi kızıl şeytan diye geçirdi içinden Ceren.

Şeniz Ceren'in yanına geldi ve güneş gözlüğünü çıkarıp çantasına koydu.

"Cerencim, gelmişsin."

"Uzatma, ne söyleyeceksen söyle çabuk."

Nedim nefesini tutmuş, tek umudu olan video kaydını düzgün çekmeye çalışıyordu, aynı zamanda konuştukları şeyleri de duyabiliyordu.

"Hâlâ Cenk'i istediğini biliyorum." Ceren kaşlarını çattı ve ardından gözlerini devirdi.

"Onu elde edebilirsin, ama bunun için Nedim'i ortadan kaldırmama yardim etmelisin."

Nedim kaşlarını çattı, Ceren onu satacak mıydı?

Tabii satacaktı, sonuçta asıl istediği kişiye, Cenk'e sahip olma fırsatı geçmişti eline.

"Nedim'i sana gece yollayacağım adrese getir, ondan kurtulalım, Cenk'e sahip ol."

Nedim videoyu kapattı ve telefonunu cebine koydu, bu video kaydı Ceren'i olmasa da Şeniz'i bitirmek için yeterliydi.

Tam arkasını dönüp gidecekti ki Ceren'in cevabını duydu,

"Ben senin korkak, pısırık oğlun için Nedim'i satmam." Nedim kulaklarına inanamadı, döndü ve Ceren'e baktı, sinirli duruyordu. Kaşları çatılmıştı ve elini tehditkar bir şekilde Şeniz'e sallıyordu.

"Nen Cemk'ten vazgeçeli çok oldu Şeniz hanım, onun da senin de ne olduğunuzu anladım."

Şeniz şaşırmıştı ve bir şey söyleyemiyordu.

"Sen o pısırık oğlunu Nedim ile Benden uzak tut! Sende uzak dur bizden. Nedim elimi tuttu benim, onun elini bırakmayacağım. Onu satmayacağım. O benim yanımda, bende onun yanında olacağım."

Nedim kendisinden utanmıştı, Ceren'in onu satacağını düşünmüştü, bunu nasıl da düşünebilirdi? Ceren onu satmayacaktı.

Nedim'in gözleri dolmaya başlamıştı, kendinden emin bir şekilde gülümsedi ve gizlendiği büyük ağacın arkasından çıkarak Ceren'in yanına ilerlemeye başladı. Onun geldiğini gören Şeniz'in gözleri faltaşı gibi açılırken Ceren onun bu hareketine bir anlam verememişti.

"Allah belanı mı veriyor sonunda, noluyo sana?"

Nedim kendisini tutamadı ve kahkaha attı, Ceren arkasını dönüp Nedim'le göz göze geldi ve gözlerinin içi parladı. Nedim, Ceren'e göz kırptı ve kolunu girmesi için gözlerinin içi güzel kıza uzattı.

Ceren, Şeniz'in gözlerine nispet yaparcasına baktı ve Nedim'in koluna girdi. Nedim, Ceren'in yanağını sıktı ve kendisinden beklenmedik bir şekilde genç kızı kendisine çekerek sarıldı, sonra da kulağına fısıldadı,

"Yanımda olduğun için sağol Ceren, artık sana güveniyorum."

***

Cencem de yazasım var ama cencemcilere kırgınım :(((