Als dit is wat je wilt

27. Jake, Lizz en Ina vs de rest van deze verknipte wereld

Daar liepen we dan, over de leegte in de hoop ooit weer iets tegen te komen. Jake, e keek me aan en ik keek terug -daar wilde hij waarschijnlijk mee zeggen dat hij het nu al niet meer zag zitten.

'Hoe lang nog?' vroeg Lizz die zich moeite moest doen om haar stem nog wat leven in te blazen. 'Jullie weten toch wel waar we naartoe lopen, toch?'

'Toch niet zo goed als we dachten,' snauwde Jake een beetje.

'We kunnen beter maar even stoppen, we zijn allemaal moe.' Dat hielp niet echt, want nu keken twee personen me nijdig aan. 'Sorry,' zei ik snel voortdat ik commentaar kreeg.

Na een uur door de leegte te hebben gelopen gaven ze het dan eindelijk op. ''Zullen we even bij deze boom pauzeren,' stelde Jake voor. Nu stemde Lizz maar al te graag in.

Ik had de boom nog niet eens zien staan, maar verdacht was het wel. Waarom zou iemand een boom neerzetten in het niets. Ik keek naar Jake, maar die haalde zijn schouders op toen hij mijn bedenkelijke blik zag. Misschien dacht ik ook gewoon te veel na over dingen.

Ik ging naast Lizz zitten, want de boom was zo enorm breed dat ik me afvroeg hoe ik die over het hoofd had kunnen zien. Jake ging aan de andere kant zitten . 'Wat zijn we weer gezellig,' zei hij sarcastisch. We begonnen alledrie te lachen.

'Waarom kunnen we niet gewoon slapen in deze wereld?' vroeg Lizz opeens. Ik keek voor me uit. Dat wist ik eigenlijk ook niet, ik had er nog nooit bij stil gestaan. Eten deden we trouwens ook nooit.

'Omdat de tijd hier zo langzaam gaat dat het voeld alsof ze dood bent zolang slaap en het voeld als een eeuwigheid als je wakker bent.'

'Heb jij dan al eens "geslapen" hier?' vroeg ze. Ik merkte al meteen dat Lizz erg onder de indruk was van deze wereld.

'Ja, een keer. Maar dat wil je echt niet.'

'Hoe heet deze wereld eigenlijk?'

'Als dit is wat je wilt,' zei hij koeltjes. De woorden echode door m'n hoofd. Als dit is wat je wilt, dat was inderdaad een goede naam voor deze wereld. Maar dit was nooit wat ik heb gewild. Ik wilde terug naar waar ik vandaan kwam, meer niet.

Lizz was ook even stil. en dat was begrijpelijk. want dit had ze niet zien aankomen.

'Zullen we maar eens verder gaan?' stelde ik uiteindelijk voor.

'Ik denk dat het geen zin heeft, want het wordt over een tijdje donker. Dat betekend dat het op aarde ook donker is een soort zon die om deze wereld draaid,' zei hij er meteen achteraan, wetend dat het anders de volgende vraag was die Lizz zou gaan stellen. 'Deze wereld heeft geen maan die vervolgens het licht van de zon weerkaatst,' ging hij verder toen hij merkte dat ze hem aanstaarde. 'Deze aarde is dan zo donker dat het bijna verborgen lijkt in het helal. Deze aarde wordt ook zo donker als het dreigd door mensen ondekt te worden, dat was een idee van de koning.'

'Hoe zijn hier dan ooit mensen naartoe gekomen en hebben andere mensen hiernaartoe gebracht.'

'Dat kwam door een poort op aarde. Ergens diep verborgen lag een poort naar deze wereld, en niet zo eentje die je dan in films ziet waar je het ene moment daar bent en het andere moment hier. Als je niet gehaalt wordt moet je testen ondergaan. Ze lijken op het eerste oog simpel, maar er zit een addertje onder het gras. Niemand is er ooit achter gekomen hoe de koning ooit al die testen heeft doorstaan en hoeveel het er waren. Hij zwijgt als het graf.' Jake wist wel hoe je een lang verhaal kort moest houden, dacht ik. Lizz was helemaal onder de indruk, maar het enige dat mij kon intresseren is dat hij wist hoe we hier weg kwamen. 'Er is een probleem waar ik niet aan gedacht heb,' zei hij opeens. 'Die poort is in het paleis van de koning, dus we moeten eerst langs hem en zijn aanhangers zien te komen.' Zijn gezicht sprak boekdelen, dit zou nog wel eens onmogelijk kunnnen gaan worden.

Bij 5 votes komt er een bonus hoofdstuk met extra details!