Ik lag op mijn bed, na te denken over vandaag. Het was zo mooi, ook al praatten we niet over zo veel.. het was gewoon zo fijn. Omdat hij tijd aan mij wilde besteden, mij. Hij heeft mijn nummer, ik die van hem niet. 'Mel, stommerd.' mompelde ik in mezelf. Misschien smst of belt hij me niet eens, ik had zijn nummer ook moeten vragen, dacht ik. Een halfuur keek ik vol verwachtingen naar mijn telefoon, ik was wanhopig aan het wachten op een smsje wat misschien wel mij leven kon veranderen. Een smsje van die lieve, mooie, prachtige, geweldige Aaron. Mijn telefoon trilde, zou het hem zijn?! Ik greep naar mijn telefoon: '1 nieuw bericht.' Snel opende ik het: 'Hey Mel, Alles goed? Sorry nog he van net.' Pff, het was Sooph maar. Ik smste terug, vol teleurstelling. Ik dacht echt even dat Aaron me zou smsen, en mijn telefoon trilde weer. Natuurlijk een Antwoord van Sophie. 'Hoe gaat het lieve Melody? xx A.' Nee, nee, nee dit kan niet. Het is Aaron, het is echt Aaron! ik sla hem snel op in mijn telefoonlijst.. met een hartje erachter. Ik deed er echt 10 minuten over tot ik het perfecte smsje had geschreven: 'Het gaat top, en met jou, Lieve Aaron? x' Wauw, op dit moment houd ik zo erg van mijn leven.
'Melody, eten!' Hoorde ik van beneden komen. Laat maar, dat neem ik terug, dacht ik. Met tegenzin liep ik naar beneden, ik keek wat we aten. Patat, natuurlijk.. vette patat. Ik at weinig, en met elke hap voelde ik me dik en zwaar, vreselijk dik en zwaar. Mama vroeg waarom ik zo weinig at, en ik mompelde dat ik geen honger had. Ik liet mijn halve bord staan. 'Ik ga douchen, mam' zei ik, en ik liep naar boven. Ik deed de deur van de badkamer op slot, en kleedde me uit. Ik deed de douche aan, zodat niemand iets kon horen. Ik hurkte voor de wc, en daar ging al mijn eten. 'Eindelijk' zei ik zacht. Ik woog mezelf..50 kilo, nog steeds te veel. Er moest nog 15 kilo af, voordat ik een beetje tevreden zou zijn. Ik keek mezelf aan in de spiegel, zuchtte diep en zei zacht 'Doorzetten Mel, doorzetten.. voor het mooie resultaat, mooie benen en een mooi lichaam.' Als ik dat tegen mezelf zei, hielp het een beetje. Dat deed ik elke keer als ik geen er geen zin in had, als ik het liefst al het eten wat ik kon zien en vinden wilde eten. Ik douchte en ging daarna slapen, een nieuwe dag tegenmoet gaan. Een nieuwe dag waar ik moest doorzetten om af te vallen, en met Aaron, het moest lukken. Dit is mijn doel.
![](https://img.wattpad.com/cover/2439377-288-k792179.jpg)
YOU ARE READING
Een spiegel vol verdriet
Teen FictionJe weet wel, die momenten dat je in de spiegel kijkt en je niet goed genoeg voelt voor de wereld. Hier zit Melody elke dag mee, ze vind zichzelf te dik, veel te dik. In dit boek gaat ze de strijd tegen haar gewicht aan en vind ze een vriendje, Aar...