Een spiegel vol verdriet

Dagdromen

'06:45' De wekker ging. Ik rekte me uit, en stond langzaam op. Yes, vandaag zou ik Aaron weer zien. Ik wilde mijn best doen om er mooi uit te zien, dus ik rende naar de badkamer met een stapel kleren voordat iemand anders douchte. Nadat ik had gedoucht en mezelf had gewogen, deed ik 20 push-ups & 20 sit-ups. In een kwartier had ik wel 5 verschillende outfits aangehad, uiteindelijk had ik een goede outfit. Een lichtblauwe skinny jeans met een strapless zwart chanel topje. Ik deed snel mijn leren jasje en een sjaal erover heen, het was tenslotte heel koud. Niet dat het ooit heel warm is in Nederland. Ik poetste mijn tanden, pakte mijn tas en ging naar beneden. Mama riep me net voordat ik weg was 'Mel, je moet nog wat eten!' Ik pakte en cracker, at het en rende weg. '07:30' Ik moest opschieten, ik racede naar school met muziek op. Dit keer paste ik wel op waar ik reed, anders kwam ik weer heel leuk onder de modder op school aan. Stiekem hoopte ik dat ik Aaron tegen kwam, maar hij was nergens te bekennen.

De eerste 2 lesuren vlogen voorbij, in de pauze stond ik bij Sophie in de kantine. 'Mel, wat is er? Je kijkt zo afgeleid en diep in gedachten.' Ze volgde mijn blik die bij Aaron uitkwam. 'Ooohh, ik snap het al. Mel is verliefd, Mel is verliefd.' zong ze vrolijk. 'Sst Sooph' en ik werd weer eens rood. Ik zag dat Lisa naar Aaron toe liep en hem begroette, na ze ongeveer 5 minuten praatten liep ze weg. Lisa, Lisa Mol. Aaron's ex. Ze liep langs me, en bleef even staan. Wij hebben geen goed verleden samen, de laatste keer dat we aardig tegen elkaar deden was in groep 7. Ze bekeek me van top tot teen 'Leuk topje, Loter.' Zei ze met een strakke blik die geen enkele emotie toonde. 'Ehm, dankje Lisa.' Sowieso, waarom moest ze me nou persee bij mijn achternaam noemen? Zucht, nouja.. ze deed wel aardig.' Sooph keek heel verbaast, en Lisa liep door. Ik keek haar na, ze had een strakke broek met scheuren aan, en een shirtje die net boven haar navel kwam. Ze had een navelpiercing en ze droeg sleehakken, zwarte sleehakken. Ik vond altijd wel dat ze iets van een vampier had, zwarte haren, een bleke huid.Ogen die je konden doden met een blik, haar ogen heb ik altijd angstaanjagend gevonden. Mijn ogen bleven Aaron volgen, terwijl Sophie een heel verhaal tegen me stond te vertellen. Ik luisterde niet, ik hoorde niet eens wat ze zei. 'Mel, hoor je me wel? Melody, je luisterd niet!' 'Oh, ehm ja sorry..' 'Pff Mel, het is maar een jongen hoor.'  MAAR een jongen? Noemde ze Aaron nou net MAAR een jongen? Het is DE jongen, de geweldigste jongen op de hele wereld. Niet eens de wereld, ook het heelal, het universum.. ALLES. Hij was alles, hij is alles.

In de les dacht ik alleen maar aan Aaron, hoe kon ik nou zo verliefd zijn.. dit gevoel heb ik nog nooit gehad. Ik was in elke les wel 2 keer gewaarschuwd 'Sophie, let je wel op' 'Sophie, let nou eens een keer op!' ' Sophie, OPLETTEN!' Ik had hem nog geen een keer gesproken deze dag, en ik zat al in mijn laatste uur. Wiskunde, ugh. Ik haat wiskunde, ik snap niet dat ik dit later nodig heb in mijn leven. Ik ben er alleen maar slecht in, het hoogste cijfer dat ik ooit gehaald heb is een 5. Ik ben niet geboren om in deze les te zitten, hier ben ik niet voor gemaakt, vreselijk dit. Mijn telefoon trilt, hmm een smsje. Ik keek op mijn mobiel en opende het smsje: 'Mel, kom je na school naar de fietsenstalling? xxA' Ik voelde een rilling door mijn lijf gaan, ik was in shock. Ik voelde het heet worden, ik wist niet wat ik moest antwoorden. Natuurlijk wilde ik, ik was zo zenuwachtig. Dit was niet normaal, waar heb ik dit aan verdient. Ik voelde adrenaline door mijn buik gaan en met trillende vingers typte ik: 'Is goed, tot zo xxxx' Verzonden. Het laatste halfuur leek zo langzaam te duren, en toen ging de bel.