Hanggang Dito Nalang( Completed)

Kabanata 4

Cassidy  POV

Left

Nakaluwag ako ng nakalabas na ako.
Pakiramdam ko nagiinit na mukha ko dahil sa hiya.

Talaga cassidy may hiya kapa eh hindi ka naman makakain ng hiya mo eh.

Ilang sandali pa lumabas na sya habang ako at naabutan nyang nakatayo at naghihintay sa labas ng kwarto nya.

Hindi ako makatingin ng deritso sa kanya dahil sa kahihiyan kanina.

"Tapos kanabang mag-breakfast"? tanong nya sa akin kaya napilitan akong tumingin sa kanya.

" ah tapos na" sagot ko sa kanya at binawi ang tingin ko sa kanya.

"Doon tayo sa baba" anyaya nya sa akin at nauna na syang bumaba agad naman akong sumunod sa kanya.

"Sir handa na po angahan nyu" saad ng katulong nila.

Di muna ako sumunod sa kanya dumeritso ako sa sofa nila at doon naghintay na matapos syang kumain.

Parang nagbalik ang excitement ko dahil matutuloy ang gagawin namin ngayun.

Hindi ko namalayan na nakatayo na pala sya sa gilid ko.

"Tapos kana" tanong ko sa kanya ng mapansin ang presensya nya.

"Hmmm. Umuwi kana" pagtataboy nya sa akin kaya tumayo ako at hinarap sya.

"Diba sabi mo may gagawin tayo ngayun" pagkukumbinsi ko sa kanya.

"I said may importante akong gagawin" aniya.

"Saan ba lakad mo sasama ako promise hindi ako mang-iistorbo"

"Bawal ka doon"

"Bat naman " takang tanong ko sa kanya,
Habang sya at parang maubusan ng pasensya sa sinabi ko.

"Bawal bata doon" sagot nya sa akin kaya nainsulto ako,
Alam kung hindi ako singedad nya pero hindi na ako bata.

"Dalaga na ako Riley  kaya ko nang makipagsabayan dyan sa anumang ginagawa nyu" mahabang paliwanang ko sa kanya.

Nakita ko syang nangdidilim tumingin sa akin.

Kahit masakit sa bahagi ko ang mga sinabi nya ay hinayaan ko lang dahil alam ko sa sarili ko mapapansin din nya ang pagbabago ko.

"Saan mo gustong pumunta" tanong nya na ikinagugulat ko kay Riley "huh kahit saan mo gusto" madaling sagot ko sa kanya.

Wala syang sinagot lumabas lang sya at sumunod agad ako,
Nandito kami sa play ground kaya may kaunting inis akung naramdaman sa kanya,
Ganun na ba talaga ako kaba para dito nya maisip na puntahan namin....
O sinadya nyang mainsulto ako.

"Maglaro kana" saad nya sa akin habang sya ay nakaupo sa damuhan.

"Hindi na ako bata para maglaro dito Riley" madiing sabi ko sa kanya.

Umangat ang tingin nya sa akin.

"Alam ko pero ito ang tamang lugar para sa iyo" may makahulugang sabi nya.

"Anong tama dapat don tayo sa park o kaya sa sinehan diba yun ang ginagawa ng mga nanliligaw kaya gusto ko pumunta tayo doon may pera ako para manood"

"Ano! itago muna lang yang pera mo ipang baon mo payan wag mong sayangin sa hindi importanteng bagay"
mahabang makatwiran nya sa akin.

Dismayado ako tumingin sa kung saan.

Gusto ko sanang sabihin sa kanya na mas imporatante sya sa akin
Sa anumang bagay.

Pero hindi ko isinantinig sa kanya dahil alam ko wala parin syang pake sa akin.

Minsan naisip ko na paano kaya nya nagawang sabihin sa akin yun ng harap harapan
Sa pagkakilala ko sa kanya hindi naman sya ganun.

Mali bang ibigin ko sya para itaboy nya ako na pinagdidirian nya.

Napawi lang ang mga iniisip ko ng maramdamang wala na sya sa tabi ko.

Iniwan nya ako dito hindi man lang nagpaalam.

Daglian akong tumayo pero ng mag vibrate ang cp ko ay kinuha ko agad.

May text galing kay Riley
Hindi ko alam pero parang ayaw kung makita.

Riley:
Message
I'm home you should too

Hindi ko sya neriplayan
Nanatili muna ako doon.

Sana pala bumata ako  ulit para palagi kaming magkasamang masaya.

Ang sarap balikan ng mga alaala na iyun minsan natanong ko sa sarili ko sya ba hindi, nanghihinayang ang masayang alaala namin na ngayun ay unti unting nabubura.

Hindi ko alam kung saan ako kumaha ng lakas na loob para ipagpatuloy to basta  tama lang ang ipinaglaban ko ang pagmamahal ko sa kanya.

Masakit man isipin pero durog na durog na ang puso ko sa twing magsasalita sya ng masasakit.

Naisip ko siguro kung sabay kaming lumaki magugustuhan kaya nya ako.

Hindi ko napigilang tumulo ang luha ko na kanina ko pa kinikimkim.

Mabuti pa munang iiyak ko muna to lahat para maibsan ng kaunting sakit na dinadala ko.

Kahit sa ganoong paraan maalo ko muna ang sarili ko.