Chapter Four

25 1 0
                                    

Caela's POV

Tumakbo ako sa papasok ng KMC building. And look, I'm late. Traffic kasi.

"This matter is an important for us guys. But can we please clap for Caela Santos for attending this seminar." said Edrei.

Then they clapped. O---kay? Sobrang nakakahiya na. Hinanap ng paningin ko si Caleb. Nasan ba yun? Sukat na iwan ako. Dahil sa kanya kaya ako nalate ngayon at nakakahiya na.

Umupo ako sa likod habang patuloy na nagsalita si Edrei. Kinuha ko ang phone ko para icheck kung may nagtext. Pero kahit isang text galing kay Caleb, wala.

Tss. He really brings creep out on me.

Naagaw ng atensyon ko ang boses na narinig ko mula sa kaliwa ko. Tumingin ako at hinanap yung boses na pamilyar sakin.

When I turned, there, nakita ko si Caleb. Tumayo agad ako para lapitan sya. At ano pa ba ang gagawin ko? Sesermonan ko lang ang loko. Halos konti nalang sana makakalapit na ko sa kanya. Kaya lang napatigil ako. May lumapit sa kanyang babae dala ang isang folder na parang may tinuturo si Caleb sa kanya.

Tumalikod nalang ako. Baka nga masyado na syang busy para kausapin ako, para itext ako. Okay, guys. Halata nyo na bang nagseselos nanaman ako? Well, my freak answer is yeah.

"Poof! San ka pupunta?" sabi ni Edrei pagkatapos nya kong mabangga. Wait, tapos na ba syang magsalita kanina? -_-

"Wala. Babalik sa upuan. Ohh, wait. Oo nga pala, orientation lang naman ang agenda ng seminar na to diba?"

"Actually yeah."

"Pwedeng ipakita ko na yung project ko sayo. Yun ay kung wala ka nang gagawin."

"Sure why not. Let's go to my office.."

Sinundan ko sya hanggang makaabot kami sa Executive Office. Actually, mas maganda ang office nya kaysa kay Mr.Serrano. Si Mr. Serrano kasi yung last executive e.

Umupo kami. Kinuha ko yung laptop ko at pinakita ko sa kanya. Nagpangalumbaba sya habang tinititigan yung project ko. Kinakabahan ako baka unacceptable. :(

Tumingin sya sakin tapos sa laptop tapos sakin ulit. Saka sya ngumiti.

"Well, you're too good huh.." habang tumatango tango sya.

"Thank you.."

"Project accepted.."

I smiled. Sa wakas. :)))

"I'll give you a new project. At pag nagawa mo to, ippromote kita. Since Mr. Serrano told me that you're amazing, sapat na ang susunod na project para ipromote ka. Saka ang balita ko matagal tagal ka na din dito. You deserve more than promotion. Look, your designs was too amazing. Ang sarap sa mata hindi nakakasawang tingnan."

"Thank you po, thank you po talaga.."

Someone knocked on the door at the middle of our conversation. Nakita kong pumasok si Caleb at ang isang babae.

Halata kong nagulat sya nung makita ako.

"Okay, Caela. We're done. Do this project, okay? Hindi naman kailangang madaliin. Just let me know if you're done already.."

"Okay. Thanks.."

Lumabas na ko ng kwarto.

Napansin kong humabol si Caleb.

"Caela!!"

Lumingon ako. "What?"

"Is there any problem with--"

"It's not time for asking that. Sa bahay nalang tayo magusap.."

Tumalikod nako. Ang sama sama ng loob ko sa kanya. Talking about tampo.

*****************************************

Dumiretso ako ng apartment. Dahil kailangan ko pang gawin yung project na binigay sakin ni Edrei.

Well, speaking of Edrei. Akala ko matanda sya or around 30 years old na sya. Pero di pala. Parang kaedad lang sya ni Caleb. I feel comfortable with him. The way he speaks.

Pumasok na ko sa apartment. Napansin ko yung sapatos ni Caleb. Nandito na sya.

Ang awkward. Walang nagsasalita samin. Good thing lang kasi may gagawin ako atleast okay lang na hindi ko pansinin.

"Ano yung pinagawang project sayo ni Edrei?" as he broke the silence.

"New project.."

"Bat di ka sumabay sakin papunta ng KMC?"

I gave him a flat look. I never answered.

"What? Stop looking like that Caela. I'm serious."

"And I'm serious too."

"Why all of a sudden, bumabalik ka nanaman sa pagiging childish mo?"

I frowned. "Yan lang ba ang pag uusapan natin? Well, stop it, may gagawin ako."

Binuksan ko yung laptop ko at tinalikuran sya.

"Caela.."

"Why? Mr. Caleb?" and he hate calling him Mr. "You're wasting my time for your selfish rantings."

"So sinasabi mo bang pinag aaksayahan natin ang mga bagay bagay tulad nito. Hell, Caela. I don't even know why you have a tantrums right now?"

Tumayo ako.

"Akala ko ba best friend tayo? Iniwan mo ko sa University kanina. Kaya ako nalate, alam mo ba yun? Malamang hindi." binagsak ko ang katawan ko sa sofa.

He look confused.

"San ba to papunta, Caela. Diretsuhin mo nga ako."

"Fine. Naiinis ako sayo dahil sa iba ko pa narinig na may die-hard girlfriend ka. Bestfriend kita pero di ko man lang alam yun."

He grinned.

"Are you jealous?"

"Darn! What're you thinking?"

"First of all, wala akong die hard girlfriend. Pangalawa, hindi kita iniwan, hinanap pa nga kita. Pero ang sabi ni Louise may pinuntahan ka daw. I know you have a friend like Louise. Ilang araw kitang hindi nakasama sa school but I'll make it sure na hind ka mawawala sa paningin ko."

My jaw dropped. O-kay?

"Shiela is not my die hard girlfriend.." I shocked when he hugged me.

*****************************************
What's up, guys? Is worth continuing? Please leave some comment. PLEASE PLEASE PLEASE!!

Dumb HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon