Ashton's fan page :: Luke Hemmings

twelve

Uyandığımda kendi odamda olmadığımı anlamam çok uzun sürmemişti.Luke ve grubunu evinde Luke'u kendine getirmeye çalışırken,kendine gelmeyeceğini anlayıp pes etmiş ve onun uyumasını bekledikten sonra uyumuştum sonrasında çocuklar ne yaptı hiçbir fikrim yoktu.Saçlarımı karıştırarak kafamı yana attığımda ise ne kadar onunla uyuduğumu bilsem dahi şaşırmıştım çünkü bu garipti.

Bedenimi ona döndürerek ellerimi nereye koyacağımı bilmez halde bacaklarımın arasına sıkıştırdım ve onu izlemeye başladım.Güzel bir çocuktu hatta çok güzel bir çocuktu,gülümsemeden edemedim.

Uzun dalgalı saçları yastığın her yanına dağılmışken bu görüntü Medusa'yı andırıyordu ya da ben mitoloji ile fazla ilgileniyordum.Bir an onu uyandırmak ve göz kapaklarının arkasında ki okyanus mavisi gözlerini yakından görmek istedim ama uyurken de çok güzeldi ve bu büyük bir ikilemdi.

Çenesinin ucuna dokunduğumda dudaklarında bir tebessüm oluştuğuna neredeyse yemin edecektim.Parmaklarım yanaklarına değdiğinde ''Fırsatçı,'' diyerek beni ürkütmesini beklemediğim için elimi hemen yüzünden çekmiştim.

Tebessüm ederek elimi geri yüzüne koyması uzun sürmemişti.

''Biliyor musun, hala güzelsin sana söylemiştim.''

Her kelimesi boğazıma yapışıp nefes almamı zorlarken gülümsedim.Bu güzel bir nefessizlikti.

''Teşekkür ederim,'' diye mırıldandım.

''Güzel olduğun için mi,bunu Tanrı'ya söylemelisin.''

Elimi kafamın altına alarak ona yukardan bakmaya başladım.

''Sende öyle.''

Bu sefer gülümseyen taraf oydu daha sonra çıplak olduğunu fark etmiş olacak ki yorganı üzerine çekti.

''Yoksa benden faydalandın mı?''

Abartılı bir şekilde göz devirerek''Hatırlamıyor musun?'' diye sordum,işte şimdi ciddileşmişti.

''Hayır?''dedi tek kaşını kaldırarak.

''Yani sen şimdi Ashton ile seni ayıltmaya çalışırken üstüne kahve döktüğünü sonra üstünü değiştirmeye çalışırken beni yanına çekip Ashton'u kovduğunu hatırlamıyor musun?''

''Bir an Ashton diye başlayınca grup yaptık ve bunu unuttum sanmıştım,Tanrı'ya şükür.''

Gözlerim şokla açılırken yastığı kafasına bastırdım.

''Pisliksin Luke!''

Luke ise yastığın altından kahkaha atıyordu ve bunu boğuk bir şekilde duyuyordum ama bu bile o kadar güzeldi ki!

''Nefes alamıyorum!''

''Ah gerçekten mi amacım asla bu değildi inan,''diyerek yastığı biraz daha bastırdım yüzüne,ayaklarını yatakta çırpınmayı kestiğinde numara yaptığını biliyordum,yastığı yüzünden çektim ve kendimi yana attım.

Luke'un kafası aniden bana dönüp üstüme çıktığında çığlık atmıştım.

Calum'a ait olduğunu düşündüğüm ses ''Aşağıda aile var!'' kulağıma ulaştığında gülmeden edemedim,bizi yanlış anlıyorlardı,çok yanlış anlıyorlardı...

Luke ağırlığını iyice üstüme vermişken''Nefes alamıyorum,''diye onu tekrarladım.

''Ah gerçekten mi amacım asla bu değildi inan.''

''Benim sesim bu kadar ince değil!'' diye ciyakladım.

''Çok konuşuyorsun.''

''Sanane,''diyerek ona karşılık vermiştim ki birden üstüme eğilmesi ve aşırı yakın olmamızdan dolayı yutkundum ve kalan kelimelerimin hepsini yuttum,bunu fark etmiş bir şekilde gülümsedi.

''Benden etkileniyorsun.''

Tabii ki etkileniyorum aptal, sen Luke'sun!

''Bu da nereden çıktı?''

''Bilmem etkilenmiyor musun?''

Yalan söylemek dünyanın en zor işiymiş gibi geliyordu şuan,oysa güzel yalan söylediğimi biliyordum.

''Hayır,'' dedim ama sesim o kadar güvensiz çıkmıştı ki güldü ve yüzüme eğildi,sakalları yüzüme temas ettiğinde alev almış gibiydim.

"Emin misin?"diyerek burnunu burnuma sürttüğünde onu kendime çekip öpmek istedim,sadece uzunca süre onu öpmek ve bırakmamak...

"Evet,"

Sesimi artık ben bile tanıyamıyordum.Gülerek kafasını sağ sola salladı ve yanağımı öpüp yataktan kalkıp gitti.Öylece kalmıştım koca yatakta kalbim o kadar hızlı atıyordu ki,bu hissetiğim şeyin garip olduğunu bir kez daha anlamama yardımcı oldu.

Sanırım Luke'dan etkileniyordum,çok fazla...