မေတ္တာရဲ့ထုထည် ေမတၱာရဲ႕ထုထည္ [Complete]

🎙 END 🎙

Taxi ကား​ေလးက​ေတာ့..အ​ေဝး​ေျပးကြင္​းကိုတစ္​ၿငိမ္​့ၿငိမ္​့​ေမာင္​းႏွင္​လ်က္​....ရန္​ကုန္​ၿမိဳ႕ႀကီးက..ဥဒဟို..သြားလာ​ေန​ေသား..ကား​ေတြ..လူ​ေတြ...ၾကားမွာ..ဆူညံလႈပ္​႐ွားသက္​ဝင္​​ေန​ေပမယိ့...ထိုးကား​ေလး​ေပၚက..လူႏွစ္​​ေယာက္​မွာ​ေတာ့...မ်က္​ရည္​မ​ေျခာက္​​ေသး​ေသားမ်က္​ဝန္​း​ေတြႏုဲ႔အတူတူ...ကား​ေလးအတြင္​းက​ေန..အ​ေၾကာင္းမဲ့အျပင္​ဘက္​ကိုသားတစ္​ဖက္​တစ္​ခ်က္​စီ..​ေငးၾကည္​့​ေနရင္​း​ေပါ့....
ဖိုးကစ္​​ေလးရဲ႕ ငိုသံ​ေတြက..သူတို႔နားထဲက​ေန..အခုထိ မထြက္​ႏိုင္​​ေသး...ႏွစ္​ဦးသား​ေပ်ာ္​ရႊင္​ခဲ့မႈ..အတိတ္​​ေတြက..ျပဇတ္​တစ္​ခုလို..ဟိုတစ္​ကြက္​..ဒီတစ္​ကြက္​ရယ္​နဲ႔ပါ​ေလ...ဖိုးကသ္​​ေလးရဲ႕အျပံဳး...ဖိုးကသ္​​ေလးရဲ႕ရယ္​သံ...ဖိုးကစ္​​ေလးရဲ႕မ်က္​ႏွာ​ေလး​ေတြက...မ်က္​ဝန္​း​ေတြထဲမွာတရိပ္​ရိပ္​နဲ႔ရယ္​​ေပါ့...."ပါပါး...ပါပါး.."နဲ႔​ေခၚသံ​ေလး​ေတြလည္​း..ၾကား​ေယာင္​မိ​ေနသလိုပါပဲ​ေလ...အတိတ္​ဆိုတာ..အိမ္​မက္​မွမဟုတ္​ခဲ့ပဲ...ဒီအရာ​ေတြက..သူတို႔ႏွစ္​ဦးရဲ႕မွတ္​ဥာဏ္​ထဲမွာဘယ္​​ေတာ့မွ ​ေပ်ာက္​ဆံုးမသြား​ေတာ့မယ္​့အရာ​ေတြအ့ျဖစ္​တည္​႐ွိခဲ့ၿပီ​ေလ...ၿပီး​ေတာ့..သူတိူ႔ခြဲႏိုင္​လို႔လားဆိုတဲ့​ေမးခြန္​း​ေတြလည္​းႀကီးဆိုးလ်က္​....အခ်ိန္​အၾကာႀကီးတိတ္​ဆိတ္​​ေနၿပီးမွ....

"အကို..ကားကိုခဏရပ္​​ေပးပါဗ်ာ...."

​ေနဘုန္​းခရဲ႕ စကား​ေၾကာင္​့...ကားဆရာလည္​း..ကားကို​ေဘးနားထိုးရပ္​​ေပးလိုက္​သလို...မင္​းသခင္​လည္​း႐ုတ္​တရက္​မို႔..​ေၾကာင္​အမ္​းအမ္​း​ေလး..​ေနဘုန္​းခကိုၾကည္​့​ေနမိတယ္​....
​ေနဘုန္​းခက ကားရပ္​ၿပီဆိုမွ...မင္​းသခင္​ဘက္​ တည္​ၾကည္​့စြာလွည္​့လိုက္​ၿပီး...

"မင္​းသခင္​...မင္​းဒီအျဖသ္​မ်ိဳးခံစားႏိုင္​လား...."

​ေနဘုန္​းခရဲ႕အ​ေမးကိုမင္​းသခင္​သ​ေဘား​ေပါက္​ပါတယ္​..သူ႔မွာလည္​းမ်က္​ရည္​​ေတာင္​မ​ေျခာက္​​ေသး...ဒါ​ေၾကာင္​့..ျဖည္​းညင္​းစြာ​ေခါက္​းခါျပလိုက္​တယ္​...

"ငါ..ငါလည္​း..မခံစားႏိုင္​ဘူး....ဖိုူကစ္​​ေလးကိုမခြဲႏိုင္​ဘူးကြာ...ၿပီးၿပီး​ေတာ့..."