@vedabusesi: 1001 gecedir sana mesaj atıyorum.
@vedabusesi: artık lütfen cevap ver
@vedabusesi: biliyorum, benim mesajlarımı bile görmüyorsun. Ama vazgeçemiyorum senden Araz.
@vedabusesi: yine o kızlasın değil mi?
@vedabusesi: ve sen görmediğin hald...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@ArazGüven: sevgili #Tbt'si ❤️
Bu gönderi yorumlara kapatılmıştır!
♕
@vedabusesi: sana mesaj atmamam için o resmi paylaştıysan buna gerek yoktu Araz
@vedabusesi: açıkça bana mesaj atmamı istemediğini söyleseydin zaten atmazdım
@vedabusesi: canımı acıtmana gerek yoktu
@vedabusesi: sen bir denizdin ama üzüntü denizi
@vedabusesi: veben o denizde yüzmeyi çoktan öğrendim
@vedabusesi: hoşçakal Araz
vedabusesi kişisini engelledin!
♕
▪️Araz ▪️
Elimde ki havluyu yatağın üstüne bıraktım ve dolabıma ilerleyip siyah bir eşofman ile siyah bir tişört alıp giydim.
Islak saçlarımı ellemedim ve banyoya girmeden önce çıkardığım bilekliği taktım bileğime.
Odamın kapısını açtım ve aşağı indim hızlı adımlarla. Benim anonim mesaj atmıştır yine. Kim bilir neler döktürmüştür yine.
Salona girince gördüğüm Simay ile durakladım. İstemeden kaşlarım çatıldı.
"Simay?"
Pembe topuklu ayakkabılarıyla yerleri eze eze yanıma geldi ve kollarını boynuma doladı.
"Ne işin var burada?"
"Seni özledim sevgilim."
Simay dudaklarıma yaklaşırken içimi bilmediğin bir ürperti aldı ve geri çekildim beni öpmemesi için.
Ben bile niye böyle yaptığıma anlam veremezken Simay'ın yüzü düşmüştü.
"Yorgunum biraz." Simay inanmadığı belli olan bir yüz ifadesi ile baktı ve daha sonra arkasını dönüp mutfağa doğru ilerledi.
"O zaman bekle kahve yapayım sana."
Gerginlikle derin bir nefes aldım ve parmaklarımı ıslak saçlarımdan geçirdim.
Simay'ın kalktığı krem rengi koltuğa kendimi attım ve sehpanın üzerinde ki telefonumu elime aldım.
Bakalım benim anonim ne yazmış.
@vedabusesi: sana mesaj atmamam için o resmi paylaştıysan buna gerek yoktu Araz
@vedabusesi: açıkça bana mesaj atmamı istemediğini söyleseydin zaten atmazdım
@vedabusesi: canımı acıtmana gerek yoktu
@vedabusesi: sen bir denizdin ama üzüntü denizi
@vedabusesi: ve ben o denizde yüzmeyi çoktan öğrendim
@vedabusesi: hoşçakal Araz
vedabusesi kişisini engelledin!
Mesajlarını büyük bir şaşkınlıkla okurken neler olduğuna anlam veremiyordum.
Anonimin profiline girdim ve engelini kaldırdım. Mesajlara geri döndüğümde engel hala kalmamıştı. Belli ki oda beni engellemiş ama neden?
Kim engelledi onu ve neden bahsediyordu?
Hızlıca kendi profilime girdim ve gördüğüm şey ile gözlerim kısıldı.
Tabi ki Simay!
Başka kim engelleye bilirdi ki anonimi!
Simay elinde ki kahvelerle bana doğru gelirken mesajları okumuş olduğumu anlamış olacak ki gerginlikce kahveleri masaya koydu.
"Nasıl ya? Nasıl yaparsın bunu Simay?" ben gözlerimden çıkan ateşleri düşünmemeye çalışarak kendime hakim olmaya çalışıyordum.
"Ne yapmışım aşkım? Paylaştığım resmi diyorsan hoşuma gitti eski resimlerimize bakarken paylaştım bende." pişkin pişkin konuşan Simay'ın arkasında ki koltuğa attım telefonu hırsla.
"Benim hesabıma girip benim adıma resim paylaşamazsın Simay! Benim arkadaşımı kendi kafana göre engelleyemezsin!"
"Ben senin sevgilinim Araz! Tüm konuşmalarınızı okudum kızın seni sevdiğine bile bile konuşuyorsun. Hiç görmediğin bir kızla konuşacak kadar düştünmü gerçekten!"
Simay'ın koltuğun üstünde duran çantasını aldım ve eline sıkıştırdım.
"Artık sevgilin değilim Simay. Şimdi daha fazla kalbini kırmadan git!"
"O kız için ilişkimizi mi bitiriyorsun Araz?"
"Her şeyi o kıza bağlama. Hala eski sevgilinin fotoğrafları hesabında duruyor üstelik takipleşiyorsunuz Simay. Hep sustum ama yeter artık bu son yaptığından sonra hiç bir şey olmamış gibi devam edemeyiz bitti!"
