Tara Kape?

Chapter Quatro: "Kape"

Chapter Quatro:  "Kape"

HIM

"Masarap nga ang kape nila rito," I told her as I took a sip on my cup of brewed coffee. "At maganda rin ang view."

Nakita kong napangiti siya at napatingin sa glass window, "I told you. Ang sarap sarap kaya mag senti rito. Dito ako tumatakbo kapag nag aaway kaming dalawa."

Umayos ako ng upo and I attentively listen to what she's about to say. Napalingon naman siya sa akin at natawa.

"Attentive na attentive ha? Excited makarinig ng chismis?"

"So, bakit kayo nag break?" diretsahan kong tanong

"Ay kalmahan natin ang questions kuya," sabi niya. "Ni hindi mo pa nga tinatanong kung anong pangalan ko?"

Natawa ako sa sinabi niya. Ilang oras na kami magkasama. Nakarating na nga kami sa Baguio. Pero hindi pa rin namin alam ang pangalan ng isa't-isa.

"Okay miss. May I know your name?" tanong ko sa kanya.

"I'm—" natigilan siya. Natawa. Napailing. "Mas okay nga siguro kung sabihin ko sa'yo ang name ko after ko mag open-up. Alam mo na, pag nag sabihan na tayo ng pangalan ibig sabihin magkakilala na tayo. It's easier to open up to a stranger."

Uminom ulit ako ng kape then I smiled at her, "point taken. So bakit kayo nag break?"

Napatawa ulit siya pero biglang tingin sa labas ng bintana. Napahinga nang malalim. She sip her coffee at huminga siya nang malalim.

"Ang hirap palang sagutin kapag confuse din ako sa dahilan kung bakit?" sabi niya.

"Okay how did it start?" I asked. "Paano niya sinabi na nakikipag break siya? Nag away ba kayo?"

Tumango siya, "sa totoo lang ang liit lang naman ng pinag-awayan namin nung gabing yun. Something good happened to me that day. May nagpapagawa ng wedding cake sa akin—big client. Celebrity couple. I was so excited to tell him that. He called. Sinabi ko. Pero alam mo yun? Dinig ko sa boses niya na he's not interested. Prangka akong tao, I can't let it go. Syempre nag tampo ako. Sabi ko, ang excited kong sabihin sa kanya tapos hindi naman siya interesado. Parang wala siyang paki. Sabi niya pagod siya. But still! Is he not happy for me? Nagkasagutan kami sa phone. Napapansin ko na rin kasi na ilang araw na parang hindi siya interesado sa mga sinasabi ko. Hanggang sa naguungkatan na kami ng kasalanan ng isa't isa. Tapos sinabi niya sa akin, pagod na siya. Sinabi ko ako rin naman, pagod na. Ang dami kong ginawa ng araw na yun. Ang dami kong orders na inasikaso. Pero diniin niya. Pagod. Na. Siya. Ibang pagod na pala yung nararamdaman niya."

She heaves a sigh then she drinks her coffee again.

"He ask for a break. I gave that to him. Akala ko isa o dalawang araw lang okay na. Ganun naman kami pag nag aaway, eh. Hihinga lang saglit after nun okay na. Pero lumipas ang isang araw, ang dalawa, hanggang sa naging isang linggo, hanggang sa hindi na siya bumalik. At naisip ko, wow, ganun lang pala kadali itapon ang limang taon."

Napahinga ulit siya nang malalim at napatingin sa glass window. I know she's trying her best not to cry. Kanina sabi niya, ako ang unang nakaalam na break na sila. So this is the first time she's talking about it.

"Hindi ka ba niya tinry kausapin?" I asked. "Bigla na lang hindi nagparamdam?"

"Kinausap niya ako. Ang gulo gulo nga niya, eh. Nung una, sabi niya gusto niya ng time mag isip. Binigyan ko siya ng ilang araw. Sunod nun hiniling niya sa akin, cool off muna kami. Pero nababanas na ako. Sabi ko, tangina ano ba talagang nangyayari sa'tin? Ano bang problema? Dahil lang sa simpleng phone call na yun, nakikipag cool off na siya sa akin? Hindi ko maintindihan ano ang problema. Tinanong ko siya, meron bang iba? Sabi niya wala. At alam ko nag sasabi siya ng totoo kasi kilala ko siya. Hindi siya magaling mag sinungaling.