Tara Kape?

Chapter Cinco: "Postcards"

Chapter Cinco: "Postcards"

HER

I woke up with a loud knock on my door.

Nung una, sobrang groggy ko, akala ko yung nanay ko ang kumakatok kaya napabalikwas ako nang bangon. Then I realize, nasa Baguio nga pala ako.

Napatingin ako sa oras. It's still 6:30 AM. Kinusot kusot ko ang mata ko at bumangon para pagbuksan ng pinto at sapakin kung sino man ang nangiistorbo sa tulog ko.

Pagkakita ko, si Kuya Pogi. Ganda ng ngiti. Bagong paligo pa.

"Good morning! Kakagising mo lang?" masaya niyang tanong sa'kin.

Kinunutan ko siya ng noo. "Obviously!" yamot kong sagot. "Istorbo ka, eh. Ang aga aga pa!"

"It's already 6:30AM," he said. "Breakfast buffet starts at 7am."

"Bakit mauubusan ba tayo ng pagkain doon?!"

"Mag ayos ka na para marami tayong mapuntahan," sabi niya. "Dali na, sayang ang oras."

Napakamot ako ng ulo, "oo na sige na. Gusto ko ng kape."

"Magkakape tayo sa baba. Bilisan mo ha?"

"Fine."

Nag shower ako at nagpalit ng damit. Buti na lang talaga at hindi ko pa inaalis ang extra clothes sa loob ng kotse ko. Kaladkarin kasi akong tao. Ang hilig ng mga kaibigan ko magyaya ng mga biglaang out of town kaya naman ready na ako palagi.

Pagbaba ko, nakita ko na siya na nag aantay sa akin sa isang table. Ngayon ko lang napansin na suot suot na niya ang sweater na binili namin sa night market. Napataas ang kilay ko.

"Alam mo bang ilang araw nang naka-display sa kalsada ang damit na yan bago mo binili?" tanong ko sa kanya. "Buti hindi ka nangangati at suot suot mo na agad."

"Miss, you can do your laundry downstairs. May dryer na rin na kasama. Of course I washed it first."

Napailing na lang ako habang nakangiti.

Kumuha na kami ng food at mabilis na kumain. Then nag check out na kami.

Tinanong ko siya kung saan niya gustong pumunta. Sabi niya sa Burnham Park daw kasi sabi raw ng mga kaibigan niya na nakapunta sa Baguio, maganda raw doon. Natawa na lang ako. Very typical turista. Pero sige pagbigyan since first time naman niya sa Baguio.

"Oh, I've seen this place a lot sa mga photos ng friends ko," sabi niya sa akin.

"Sakto nga wala pang masyadong tao kasi maaga pa. Naiwasan mo yung mga kapwa mo turista," asar ko sa kanya.

Napatawa naman siya, "sorry na. I just really want to see this place."

"Dami pa tayo pwedeng libutan. Sayang lang uuwi na tayo mamaya.

"Don't worry, I can always come back."

Napatingin ako sa kanya at nginitian siya, "wow, nagpaplano na agad bumalik ha? Totoo ba yan?"

Napatawa rin siya, "mas malapit 'to at mas mura as compared sa Japan."

"I know right! High five tayo diyan!" at nakipag apir ako sa kanya.