Yadigar: Ölmedim. Ama sadece telefonu almadım. Hayırlı olsun.
Uraz: Ben teşekkür ederim. Cidden ölmemiş olmana sevindim. Neden hiç telefonu eline almadın.
Yadigar: Bunu en iyisi sesli olarak anlatayım.
•sesli mesaj•
-O gün sana son mesaj attığım gün (hıçkırık) orada beni dövdüler, ben b-ben hastaneye g-gittim.
Şey...
Ben... Ben... kansermişim. Orada doktor bunu söyledi.
Tedaviye mi ne başlandı, a-artık o saçlarım bile yok. Diyordun ya seni seven birini bulacaksın. Bu saatten sonra kimse beğenmez beni.
B-ben sana yazmadım, çünkü ölümüm yakındı.
Ne yaptım biliyor musun? Ölürümde okuyamam dediğim kitapları okudum.
Hani üniversiteyken, bana sürekli kitap okuyorsun diyordun ya bende hayatımda bir sürü okumak istediği kitap var diyordum. (Ağlama sesi) Hep okumak istediğim kitapları bitirmeye çalıştım.
Bitiremedim.
Bitiremiyorum.
O mükemmel kitapları okumaya ömrüm yetmeyecek. (Ağlama sesi)
(Hıçkırık)
B-ben bitiremeyeceğim.
Yakında öleceğim. Bu yüzden telefonu hiç elime almadım. Sana yazmak çok istedim ama yine de ömrümün geri kalan zamanında sana rahatsızlık vermek istemedim.
Uraz: Yadigar. Ben ne yazacağımı bilmiyorum. Belki iyileşirsin.
Yadigar: Sanmam. Suratımı görsen hiç öyle düşünmezsin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yadigar •bxb•
Conto"Bak sen Mecnun olsanda ben Leyla değilim. Sen Kerem olsan da ben Aslı değilim. " •Çok kısa hikaye•
