SENİ SEVİYORUM

24 7 10
                                    

Onu artık görmek istiyordum, tanımak, bilmek. Onunla yaşamak. O yanımdaysa ağlamayacağımı biliyordum. O yanımdayken asla ağlamayacaktım.

Normalde kalktığım saatten daha erken kalkmıştım, Kerem'e kurabiye yapmak için.
Kurabiyelerimi yapıp, okul üniformamı giyinmiş ve kulaklıklarımı takıp dışarıya çıkmıştım. Otobüs durağına gelince Kerem'i görmüştüm. Evet onu görmüştüm. "Selam!!" Dedim keyifle. Ama sanırım o benim kadar keyifli değildi. "Merhaba" demekle yetindi.

Otobüse bindik ve asla konuşmadık birbirimizle. "Sana kurabiye yapacağımı söylemiştim. Yaptım okula gidince vericem." Dediğimde kafa salladı. Ne olmuştu bu çocuğa. Benimle konuşmak mı istemiyordu?.  "Sen iyi misin? Benimle mi konuşmak istemiyorsun?" Diye sordum merakla.
"Sadece biraz sorunlar var. Asla senle konuşmak istemiyorum gibi bi durum olamaz. Seni sevdiğimi bildiğin halde bunu düşünme lütfen." Yüzümü ellerinin arasına alıp konuşmuştu. Otobüste sadece ben ve Kerem olduğu için çok da utanmamıştım.

"Peki, bidaha öyle düşünmem." Kalbim çok hızlı atıyordu. Onun için çok üzülmüstüm. Ama her fırsatta beni sevdiğini söylemesi kalbimi çok hızlı attırıyordu. Ben de onu seviyor muydum? Bilmiyorum bunu düşünmek için hâlâ çok erkendi.
  Okula gelmiştik. Hızla Kerem'lerin sınıfına çıktık ve kurabiyeleri ona verip kendi sınıfıma gittim. Tenefüste beğenip beğenmediğini sorarım diye düşünmüştüm.
Tenefüs zili çalmıştı ve koşarak lavaboya gittim. İki tane kız dedikodu yapıyorlardı ve bâyâ seslerini duyabiliyordum. "11/B sınıfındaki Kerem çok tatlı değil mi ya?" Dedi sarışın kız yüzü bana dönüktü ve gülüyordu. Arkası bana dönük olan kız konuştu "kızım sen delirdin mi? Hiç sulanma, çocuğun sırıl sıklam aşık olduğu bir kız var tabii sen okulda yeni olduğun için bilmiyorsun?"
"Kız baya ballı o zaman.." bir an atladım. "Ahh benim hakkımda böyle düşünmen çok iyi." Bana ne oldu böyle Kerem beni ciddi anlamda çok değiştiriyordu. Ben normalde asla o sekilde cevap veremezdim. "O şanslı kız sen misin?"
"Evet İlkem ben memnun oldum." Bi an gülümsemiştim.
Lavabodan hızla çıktığımda hemen Kerem'in yanına gittim. O da gülüyordu. İşte şimdi tamamen mutluydum. "Kurabiyeler nasıl olmuş?" Dedim. "Yediğim en güzel kurabiye. Bidaha istesem yapar mısın?" Dediğinde ağzım kulaklarımdaydı. "Ne zaman istersen. Biliyor musun? Az önce neler oldu..." diye anlatmaya başlamıştım.

  "Bence bu şans değil. Ben senin güzel kalbini gördüğüm için senden hiç vazgeçmedim. Kalbin hayatımda gördüğüm en temiz ve masum kalp." Sözleri gözlerimi doldurmuştu. Onun kalbi benimkinden daha güzeldi. "Seni seviyorum Kerem." Dedim.

    Bu iki kelime benim ağzımdan nasıl çıkmıştı öyle, bir anda. "İlkem, s-sen az önce ne dedin?" Heyecandan yerinde duramıyordu bir anda bütün sınıfı dolaşmaya başlamıştı. "Kerem dur ama artık yeter. Utanıyorum." Ellerimle yüzümü kapatmıştım. Çok utanıyordum. Gelip ellerimi yüzümden çekti. Ve işte o an yüzündeki umudu görmüştüm. "Biliyor musun? Bunu söyleyeceğini hiçbir zaman düşünmemiştim." Dedi bi an gözleri gözlerimden kayıp gitmişti.

    "Sen beni ilk görüşte kendine aşık ettin. Aslında kokunu hep duyuyordum ve yanımda olduğunu biliyordum ama sana bakmaya korktum. Sen de o adam gibi çekip gidersin, bıkarsın ve kokundan beni mahrum edersin diye düşünmüştüm. Ama o kokuyu hep duydum. Asla gitmedin yanımdan. İyiki dün bana kendini gösterdin. Senin yüzünü gördüm. Ve artık seni görmekten korkmuyorum. Tam tersi seni her saniye görmek, sarılmak istiyorum. Bu düşüncelerimin aşk olduğunu dün öğrendim ama ne sana ne de kendime bunu itiraf edemedim. Şimdi, tam şu an seni sevdiğimi söylemem, kalbimin hızla artmasına sebep oluyor. Ama bu kimin umurumda." Hiç nefes almadan aklımdan ne geçiyorsa söylemiştim. Artık onu sevdiğimi o da ben de biliyorduk.

"İlkem, masumiyetin sendeki en güzel özelliğin. Ben asla senden vazgeçmicem. Sen benden vazgeçsen de... sen bana seni seviyorum dedin ya artık durduramazlar beni.. beni sevdiğini bilmek benim hislerimin karşılıklı olduğunu bilmek sana daha çok yaklaşmamı sağlıyor." Onu seviyordum. Hep sevecektim. Bu sonlu bir şey değildi. Bizim hikayemiz mulu bitecekti.. UMARIM....

APTAL AŞIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin