The 74th Hunger Games || The other tributes.

03 ~ Glimmer

Ik schrik wakker van een klop op mijn deur. "Kom binnen!" Als ik me uitrek zie ik een Avox binnenkomen, ze heeft ontbijt voor me. "Dankjewel" zeg ik en ik neem het dienblad aan. De Avox maakt een kleine buiging en loopt weer terug.

Ik staar naar het dienblad. Warme broodjes, ik ben er gewoonlijk dol op. Maar ik heb geen honger, dus besluit ik om te gaan douchen. Zodra het warme water langs me heen loopt, denk ik even aan iets anders dan de spelen. Het voelt bijna net zoals thuis.

"Was het ontbijt lekker?" Cashmere komt naast me op de bank zitten. Ik knik. Na het douchen heb ik toch de warme broodjes (die inmiddels koud waren) opgegeten. "Ik kan niet wachten tot de parade!" Ook Lysanna komt de woonruimte binnenlopen. Ze ziet er niet zo opvallend uit als normaal. Haar krullende paarse haar zit in een losse paardenstaart gebonden, en ze draagt een simpel jurkje in precies dezelfde tint paars als haar schoenen en haar. Ze glimlacht even als ze ziet dat ik naar haar outfit kijk. "De tributen zijn vandaag het middelpunt." alsof ze mijn gedachten kan lezen. Ik glimlach terug. "Zal ik Marvel ophalen?" Lysanna en Cashmere knikken. "Marvel?" ik klop zachtjes op de deur "ben je er bijna klaar voor?" De deur zwaait open "Zolang we er niet zo vreselijk als de capitoolsmensen uit gaan zien wel ja!" Lachend lopen we naar de woonruimte.

"AUW!" met een harde uithaal wordt er nog een laatste haar uit mijn wenkbrauw getrokken. "Zeg me dat het nu klaar is." ik wrijf even over mijn pijnlijke wenkbrauw heen. Darcey knikt. Zij, Gino, en Florian zijn onderdeel van mijn voorbereidinsteam. "Hoe kan je jezelf zo verwaarlozen?" vraagt Florian terwijl hij me nog eens van top tot teen bestudeert. "Voor mijn gevoel deed ik dat redelijk goed?" ik kijk hem confronterend aan. Aansteller.

Al snel komt mijn stylist de kamer binnen. Een klein mannetje met een krullerige, roze, suikerspin-pruik. Dat roze zijn favoriete kleur is kan niet missen. "Ah, jij moet Glimmer zijn, prachtig!" hij klapt in zijn handen. "Ik ben Lesley, roze staat jou vast perfect!" Oh help. Ik wil niet als een ontplofte suikerspin op die wagen staan. Tot mijn opluchting haalt hij een prachtige roze jurk tevoorschijn. "Wauw!" ik laat de glinsterende roze stof door mijn vingers glijden. "Trek aan." beveelt Lesley, en ik doe wat hij zegt. "Er mist iets, je hoofd ziet er zo kaal uit." hij lijkt even na te denken. "Ik heb het!" in een vlug tempo loopt hij de kamer uit. "Overdrijf het alsjeblieft niet." denk ik in mezelf, terwijl ik mijn vingers gekruisd houd. "Tadaaa!" Enthousiast laat Lesley een gigantische verentooi zien. "Zeker weten?" vraag ik aarzelend. "Ja! is het niet groot genoeg?" snel zet ik de tooi op mijn hoofd. "Het is prima zo." en ik glimlach als een boer met kiespijn.