Çapulcular Ve Lily Evans

Severus Snape'in Özrü

Yazar

             Lily normalde evde en erken uyanan kişiydi ama o gün uyandığında Petunia çoktan gitmişti bile. Lily gözlerini ovuşturarak kalktı. Yatağını topladıktan sonra geceliğini çıkartıp gündelik bir giysi giydi. Yaz ayı olduğu için oda gereğinden sıcaktı. Lily pencereye doğru yürüdü, tam açacaktı ki uçan bir ot gördü. Eğer sadece bir tane olsa garip olmazdı ama bir sürü vardı ve hiç rüzgar olmamasına karşın nedense Lily bunların kendi kendine uçtuklarını düşünmüyordu. Pencereyi kırarcasına açtı ve etrafına baktı. O anda onu gördü: Dün ki tuhaf çocuk. Tam pencerenin altına bağdaş kurmuş yerdeki otları koparıyor sonrada bırakıyordu ama otlar düşmüyor fırıldak gibi dönerek yükseliyorlardı.

             Lily koşarak merdivenlerden indi ve kimseni yüzüne bakmadan hızlıca ayakkabılarını giyip çıktı ve yine koşarak evin etrafında dolanarak çocuğun yanına gitti. Çocuk kafasını kaldırıp ona baktı. Lily soluk soluğa "Sen nesin?!" dedi sonra durdu ve "Biz neyiz?!" diye düzeltti. çocuk gülümsedi ve sağ eliyle yanındaki otlara vurarak 'Gel otur' işareti yaptı. Lily ifadesizce çocuğun karşısına bağdaş kurdu. Çocuk başladı anlatmaya: "Öncelikle ben Severus Snape?" dedi ve elini uzattı. Kız utanarak "Lily Evans" dedi ve çocuğun elini sıktı. Sonra Severus devam etti. "Şimdi, bam başka bir dünya düşün..." 

             Çocuk anlattı da anlattı, arada bir durup kendi hakkında bir şeyler söylüyor bazen de Lily sözünü kesip soru soruyordu ama çocuk Lily'nin sorularına bıkmadan ve eksiksiz cevap veriyordu. Ayrıca sanki bıraksalar yıllarca anlata bilirmiş gibi hiç durmadan konuşuyordu. Sözünü "...İşte biz buyuz. Şimdi bana inandın mı?" diye bitirdi. Lily kafasını salladı ve özür diledi. Severus ise "Önemli değil. Bende özür dilerim, öyle pat diye söylememeliydim." dedi. Bir süre sessizlik oldu ama bunu Lily'nin karın gurultusu böldü. Severus "Tamam anlaşılan sen kahvaltı etmeden gelmişsin eve git yarın yine konuşuruz." dedi ama Lily "Hayır! Ben iyi-" diye başladı ama severus kafasıyla gök yüzünü gösterince konuşurken zamanın çok hızlı geçtiğini anladı. "Aman Allah'ım! Saatlerdir dışarıdayım, annem beni öldürecek!" deyip ayağa fırladı ve koşarak geldiği yönden gitti giderken arkasını dönüp el sallayarak "Yarın görüşürüz!" dedi. Severus da onun arkasından el salladı.

               Küçük kız eve girdiğinde annesi ona yeşil gözlerinden ateş saçarak bakıyordu. Ama Lily annesinin anlayışlı olduğunu biliyordu. "Anne eğer bir dinlersen bana hak vereceksin. Eeee birde ben çok açım." dedi. Hep birlikte yuvarlak masaya oturdular. Bayan Evans küçük kızının önüne bir tabak yemek koydu ve 'dinliyorum' der gibi karşısına oturdu. Lily bir yandan kıtlıktan çıkmışcasına yemeğini yerken bir yandan da yeni arkadaşının anlattıklarını anlattı. Annesi ile babası pozitif insanlardı. Bu duruma şüpheci ama aynı zamanda olumlu bakmışlardı. Ablası ise maalesef hiç inanmamıştı.