Στο αεροδρόμο την παρέλαβαν οι θείοι της και χάρηκε πάρα πολύ. Είχαν να την δούν από μικρό κοριτσάκι όταν ερχόντουσαν στο νησί τα καλοκαίρια. Η Μαρίνα εγκαταστάθηκε στην Αμερική και βρήκε δουλειά αμέσως στο γραφείο του ξαδερφού της όπου είχε μια οικονομική εταιρεία. Προσαρμόστηκε πολύ γρήγορα στην πόλη που πήγε και αφοσιώθηκε στην δουλειά της για να ξεχάσει, για να βρει γαλήνη η ψυχή της και ίσως να ξαναζήσει η καρδιά της έναν έρωτα. Έναν έρωτα αληθινό αυτήν την φορά, με πολύ αγάπη, αμοιβαία αγάπη...
Η ζωή της στην Αμερική δεν ήταν καθόλου ανιαρή και βαρετή. Ίσα ίσα που η Μαρίνα έβγαινε με τα ξαδέρφια της και σιγά σιγά με τους συνάδελφους της από την δουλειά. Στην Αμερική ήταν όλα πιο παραδοσιακά και οι συγγενείς μαζευόντουσαν σε γιορτές και γλεντούσαν όλοι μαζί. Έτσι η Μαρίνα σιγά σιγά ξέχασε τον πόνο της. Βέβαια πάντα στην καρδιά της είχε μια πληγή που περίμενε να κλείσει.
Ένα βράδυ εκεί που είχε βγει με την ξαδέρφη της σε ένα ελληνικό βραδυνό μαγαζί και καθόντουσαν στο μπαρ την πλησίασε ένας άντρας μελαχρινός με πράσινα μάτια. Ήθελε να την γνωρίσει και την κέρασε ένα ποτό, έπασαν κουβέντα, γνωρίστηκαν και την φλέρταρε πολύ ευγενικά και ιπποτικά όπως σκεφτόταν εκείνη την στιγμή μέσα της η Μαρίνα. Το μαγαζί ήταν ελληνικό κλαμπάκι αλλά εκείνη την στιγμή είχε βάλει ξένη μουσική. Ξαφνικά βάζει ένα μπλούζ από τα παλιά που άρεσε πολύ στην Μαρίνα και ο Νταν (έτσι έλεγαν τον άντρα) την πιάνει από την μέση για να χορέψουν. Η Μαρίνα αφέθηκε στα μπράτσα του αφού 4 χρόνια στην Αμερική δεν είχε βγεί ούτε ένα ραντεβού. Όχι ότι δεν είχε τα φλερτάκια της αλλά δεν έδινε σημασία και είχε αφοσιωθεί στην δουλειά της. Πέρασαν 4 χρόνια και είχε γίνει διευθύντρια σε ένα τμήμα της οικονομικής εταιρείας, πληρωνόταν πάρα πολύ καλά, είχε αγοράσει δικό της σπίτι και αυτοκίνητο με δάνειο, έκανε ταξίδια με τις φίλες της αλλά δεν έτυχε να την γοητεύσει κάποιος από αυτούς που σταδιακά την φλέρταραν.
Βαθιά μέσα της είχε ακόμα εκείνη την πληγή. Φοβόταν να την πλησιάσει κάποιος πολύ κοντά, να την αγγίξει ή να την φιλίσει. Δεν εμπιστευόταν εύκολα άντρα. Δεν είχε ξεχάσει. Όλα αυτά τα χρόνια δεν είχε γυρίσει στο νησί παρόλο που της έλειπαν οι γονείς της. Εκείνο το βράδυ όμως ο Νταν την γοήτευσε. Κάτι έκανε κλικ στην καρδιά της, λες και γύρισε 360 μοίρες στροφή και άλλαξαν όλα. Ο Νταν την πήρε αγκαλιά τρυφερά να χορέψουν και έτσι όπως χόρευαν την φίλησε απαλά στα χείλια. Το φιλί του ήταν τόσο δροσερό. Είχε γεύση βότκας με λεμόνι. Η Μαρίνα αναζήτησε τα φιλιά του ξανά και ξανά εκείνο το βράδυ λες και δεν είχε ξαναφιλίσει ποτέ στην ζωή της.
Έτσι γνωρίστηκαν σιγά σιγά και έβγαιναν πιο συχνά. Πέρασαν 4 μήνες και δεν του είχε δωθεί ακόμα. Δεν ήθελε να του κρατάει μυστικά αλλά δεν τολμούσε να του πει την αλήθεια μόνο ότι η πρώτη της εμπειρία στον έρωτα δεν ήταν τόσο καλή και δεν ήθελε να βιαστεί. Ότι είχε πληγωθεί από την πρώτη της αγάπη. Ένα βράδυ όμως που είχαν βγεί και η Μαρίνα είχε πιεί λίγο παραπάνω κρασάκι του δόθηκε. Είχαν πάει σπίτι του και ήταν πολύ τρυφερός. Δεν το περίμενε. Αλλιώς ξεκίνησε και κατέληξαν στο κρεβάτι. Ο Νταν προσπαθούσε εδώ και καιρό αλλά την αγαπούσε και δεν ήθελε να την πιέσει. Πρώτα της έβγαλε σιγά σιγά τα ρούχα και άρχισε να της κάνει μασάζ. Ένα μασάζ πολύ ερωτικό, Μετά πήρε το μαντήλι της και άρχισε να την γαργαλάει βασανιστικά σε όλο της το σώμα απαλά καθώς ακουμπόύσε το ύφασμα στα ερωτικά της σημεία. Η Μαρίνα ένιωθε την ηδονή στο κορμί της, έτρεμε και δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που ένιωθε. Ο Νταν μετά απαλά φίλαγε τις ρώγες της και ξαφνικά αλλά σιγά σιγά για να μην την πονέσει γλίστρησε μέσα της και η ένωση αυτή ήταν η πιο παθιασμένη και ερωτική που είχε νιώσει ποτέ η Μαρίνα. Έκαναν για πρώτη φορά έρωτα εκείνο το βράδυ παντού, στο κρεβάτι, στον καναπέ, πάνω στο χαλί, έκαναν μαζί μπάνιο και της έκανε έρωτα όλο το βράδυ σαν να ήθελε να την χορτάσει. Η Μαρίνα ήταν πάλι ερωτευμένη!!!!
