Η Μαρίνα είχε συνηθίσει την ζωή στην Αμερική και δεν είχε σκοπό να γυρίσει καθόλου στην Ελλάδα. Δεν είχε πάει εδώ και 4 χρόνια. Συνέχιζε να βγαίνει ραντεβού με τον Νταν και να περνάνε υπέροχες στιγμές όμως της έλειπε εκείνο το πάθος που είχε με τον Φάνη. Βέβαια πέρασαν 4 χρόνια και δεν είχε μάθει καθόλου τι έκανε στο νησί, δεν ρωτούσε ποτέ τις φίλες της γιατί δεν ήθελε να ξύσει παλιές πληγές και έτσι δίνονταν ολοκληρωτικά στην δουλειά της για να μην σκέφτεται πως είχε πληγωθεί. Την πόναγε πολλές φορές αφόρητα.
Ήταν καλοκαίρι και γινόντουσαν πολλές συναυλίες στην Νέα Υόρκη. Μια μέρα λοιπόν η ξαδέρφη της έκλεισε εισιτήρια για την Βίσση που θα είχε συναυλία σε ένα μαγαζί και την προσκάλεσε να πάνε μαζί γιατί ήξερε ότι της έλειπε η Ελλάδα και ειδικά ότι η Βίσση ήταν μια από τις αγαπημένες της τραγουδίστριες. Έτσι ένα Σαββάτο βράδυ πήγανε στην συναυλία. Το μαγαζί ήταν γεμάτο αλλά ευτυχώς βρήκαν να κάτσουν μπροστά στο μπαρ. Ξαφνικά εκεί που είχε ξεκινήσει η βραδιά με ξένα τραγούδια μπαίνει η Βίσση με όλα τα παλιά της τραγούδια. Η Μαρίνα αναπολούσε τα παλιά, έπινε και τραγουδούσε "Εκατομμύρια φορές και αν προσπαθήσεις αυτό που ζήσαμε δεν θα το ξαναζήσεις"!!! Η Μαρίνα και η ξαδέρφη της τραγουδούσαν τα υπέροχα τραγούδια της Βίσσης και το διασκέδασαν πολύ εκείνο το βράδυ, χόρεψαν μέχρι τελικής πτώσεως. Ειδικά όταν χόρευαν τα τσιφτετέλια όλο το μαγαζί τις κοίταγε γιατί χόρευαν πολύ ωραία. Το τραγούδι όμως που την πόνεσε πολύ και ήπιε παραπάνω ήταν το "Δεν θέλω να ξέρεις" γιατί της έφερε μνήμες από τον Φάνη. Νόμιζε ότι τον είχε ξεχάσει αλλά λύγισε και στο άκουσμα αυτού του τραγουδιού δάκρυσε. Ήθελε να γυρίσει πίσω, να τα αφήσει όλα πίσω, να έτρεχε στην αγκαλιά του και αυτός να την περίμενε, να την ήθελε ακόμα αλλά δυστυχώς αυτά ήταν μόνο όνειρα, όνειρα που πολλές φορές μένουν μόνο στο μυαλό μας και δεν πραγματοποιούνται ποτέ.
Νόμιζε ότι τον είχε ξεπεράσει αλλά δυστυχώς στην καρδιά της υπήρχε ο Φάνης όσο και αν ήταν πληγωμένη. Όταν η καρδιά κατακτιέται μια φορά είναι δύσκολο να ξανακατακτηθεί. Η καρδιά είναι σαν ένα κάστρο που έχει κλεισμένες τις πύλες του όταν όμως κάποιος το κατακτήσει μένει εκεί για πάντα!!! Τελικά δεν άντεξε εκείνη την βραδιά όταν πήγε σπίτι της λύγισε και θυμήθηκε τα παλιά. Είχε φυλακίσει εκείνο το κομμάτι της ζωής της που την πλήγωνε και εκείνο ήθελε να ελευθερωθεί αλλά η Μαρίνα δεν το άφηνε. Τελικά αποφάσισε ότι δεν έπρεπε να είναι με τον Νταν και να τον κοροϊδεύει για τα συναισθήματα της. Δεν του άξιζε γιατί ήταν καλό παιδί και έτσι μια μέρα τον συνάντησε και αποφάσισε να του μιλήσει χωρίς να τον πληγώσει ότι καλύτερα θα ήταν να μην συνέχιζαν την σχέση τους. Μια σχέση δηλαδή που δεν είχε ξεκινήσει πολύ καιρό ευτυχώς και ο Νταν κατάλαβε, έδειξε κατανόηση και δεν της κράτησε κακία. Ήταν πολιτισμένος άνθρωπος και κράτησαν μια τυπική φιλία.
