Odaya doğru yürürken arkamdan Azer seslenmişti .
"Karaca gel asagiya inmisken yemek yiyelim"
Ilk kez odanın dışında bir yerde yemek yiyecektim burada . Arkasından takip ettim Azeri. Mutfağa girmiştik . Azerin mutfağa girmesiyle Allah kahretsin demesi bir olmuştu.
'Ne oldu Azer ' diye sordum .
'Bugun calisan hizmetciler izinliydi unutmusum.Yemek icin beklememiz gerekecek siparis veririm simdi ' dedi
"Gerek yok ben hazirlarim bir seyler. Hem sana tesekkur etmis olurum olmazmi?" Derken konuşmasına fırsat vermeden buzdolabının kapağını açmıştım bile .
"Istedigin bir sey var mi Azer onu yapayim" dedim .
"Karaca sen yorulma simdi ben siparis veririm "
"Yemek yapamayacagimdan supheleniyorsun galiba ama merak etme zehirlenmeyiz " diyerek güldüm . Buzdolabında gerekli malzemeleri çıkarmıştım .
Azerde bana tebessüm ederek "peki o zaman ne var menude Karaca şef "
Nasil olduysa Azer ile iyi anlaşıyordum. Arada o bana laf atıyordu sonra ben ona boyle anlaşıp gidiyorduk . Onunla olduğum sürede tüm herseyi unutuyordum ,zaman duruyordu sanki . Ne Akını ne bizimkileri düşünmüyordum. Sadece kendimi düşünüyordum onun yanındayken.Uzun bir zamandan sonra sadece kendimi düşünmeye başlamıştım aslında.
"Tavuk sote yaninda makarna ne dersin ?" Diye sordum Azere.
"Valla ortaya yenilecek birsey ciksinda herseyi yerim ben " demişti yine alaycı bir şekilde . Ama kızamıyordum bu hallerine hatta hoşuma bile gidiyordu .
"Orada oyle bos bos durmak yok Azer. Hadi sen domatesleri kes "
"Sanki sen yapacaktin yemegi karaca?"
"Mızmızlanma Azer hadii "
2 saat sonra
.
.
.
Birlikte masayı kurmuştuk . Zaten sadece ikimizdik. Ben tabaklara yemekleri koyduktan sonra masaya gectim ."Hadi tat bakalim nasil olmuş" dedim Azere.
Azer 2 çatal aldıktan sonra yüzünü ekşitmisti.
"Uyduruyosun Azer ama ciddi olamazsin""Kizim sen yemek yaptigina emin misin"
Bunu söyledikten sonra yemeğin tadına ben de baktim sanirim bugüne kadar yaptığım en güzel sote olmuştu.
"Nesi varmis Azer benle dalga mi geciyorsun" bunu söyledikten sonra ıstemsizce koluna vurmuştum. Bu hareketimden sonra ikimizde gülmeye başlamıştık.
"Ellerine saglik Karaca ,bu yedigim en iyi sote "
"He şöyle biraz daha övebilirsin ama" dedim gülerek .
Birlikte yemeğimizi yedikten sonra masayı birlikte kaldırdık.bulasiklari ben makineye yerleştirdim. Sanki yıllardır aynı evde yaşayan karı-kocalar gibiydik .ya da bana öyle geliyordu .Adam bana yardım ediyordu sadece sonucta .
"Karaca hadi gel yorma kendini yarin hallederler zaten " dedi .
Beni düşünmesi beni tarifsiz bir mutluluğa itiyordu .1 saat sonra
Akşamüstü olmuştu . Hava erkenden kararıyordu artik .
Odamdan Azerin yanina gitmek icin ciktim .Onun odasida benimkinin karşısındaydı . Kapısına vurdum ses gelmeyince kapıyı açıp içeriye girdim ama yoktu .
Evde Azere seslenmeye başladım ama cevap gelmiyordu. Bana haber vermeden tek başıma bırakıp gitmezdi herhalde diye düşünmeye başladım . Alt kata inip bahçeye ciktim .Çardakta oturuyordu .Yanina gittim .Beni görünce şaşırmıştı .
"Bir sey mi oldu Karaca " diye telaşlı gözlerle sormuştu bana ."Hayır hayir birsey olmadi .Benim senle konusmam lazim o yuzden geldim"
"Yine akin diyeceksen hic baslama cekemem bu saatte " dedi .
"Valla Akin diyecegim azer. Ne olacak ,nereye kadar burada kalacam ben .Akina ulasmam lazim benim"
Kisa bir sessizlik olmustu aramizda.
Bu sessizliği bozan Azer olmuştu"Al telefonumu ariyomusun mesaj mi atiyorsun ne yapıyorsan yap "
Telefonu alıp Akin i aramıştım. Ilkinde açmayınca mesaj attim .
(Akın ben Karaca .hemen ac telefonunu lütfen.)
Mesajimdan kısa bir süre sonra telefon çalmıştı.Arayan Akindi.
Telefonu acar açmaz Akın konusma ya başlamıştı ."Karaca seni orada birakmak zorunda kaldim biliyorum bana kizginsin ama seni oradan kurtaricam biraz daha sabretmen gerekiyor "
"Akin neden birakip gittiginle artik ilgilenmiyorum.eger sen bizimkilere her şeyi açıklamazsan ben arayıp söyleyecem haber vermek istedim "
Ses tonum bi hayli yukselmisti. Artik hic bir sey umrumda degildi.
"Sacmalama Karaca bana guven .senden biraz zaman istiyorum .bizimkiler icin endiselenme herkes seni hala benim yanimda biliyor sorun yok"
"Akin ne suresinden bahsediyorsun."
Sesim artik iyice yukselmisti .sinirden konusurken bahcede volta atiyorudm .azer oturup sakince beni izliyordu sadece.
"Karaca telefonu Azeri ver "
Bu cumlesine sasirmistim .Hic birsey soylemeden telefonu Azere uzattım.
Azerde sanki bunu bekliyormuş gibi hemen alıp kulağına götürmüştü telefonu."Oo Akin kardesim .nihayet aklina gelebildik ,nasilsin kardesim"
"Azer ,Karacadan uzak dur .birak gitsin bu senle benim aramda bir mesele ,ikimiz halledicez"
"Akimcim sen istek kotani doldurdun .simdi ben soyleyecem sen yapacaksin .madem benim parami bulamiyorsun ama gotunde kurtulsun bu işten istiyosun o zaman Karaca sana karsilik benimle kalacak"
Bu soylediginden sonra Azerle gözgöze gelmiştik. Şaşkındım . Ne demek Akına karşılık ben!. Hani ben istediğimde gidebilirdim! .simdi neydi bu söylediği . Hâlâ esirmiydim yani onun elinde? Bana yalan mi söylemişti azer? Ama kim bir esirle boyle ilgilenirdi ki !
Telefonu kapattıktan sonra tam konuşacakken sozumu kesmişti .
"Duydun Karaca .akin o parayi toplayamayacak .ama bende hesabimi onda birakmaycam .simdi karar senin ya kardesini kurtarmak icin benim yanimda kalirsin yada evine gider kardesine veda edersin .Kontrol sende yani"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YOLUMUN IŞIĞI
FanfictionAna karakterlere bağlı, Çukurdan bağımsız bir hikaye olacaktır.