selam güneşim, bu aralar fazla yazıyorum değil mi?
bunun sebebini şimdilik boş ver.
bugün sabah senin yaptığın limonlu kurabiyelerden yaptım.
hani şu tüm evi limon kokusuna saran kurabiye.
yaptım ve sokaktaki minik çocuklara da verdim, hissettin mi?
ölen insanlar yaşayan sevdiklerini izlermiş, doğru mu acaba, hep merak etmişimdir.
her neyse, evi saran limon kokusu ile birlikte sen geldin aklıma, sanki mutfaktan
"bebeğim gel, pişti" diye bağıracaksın gibi geldi her an.
sanırım bu yazdığım son mektuplardan biri, sebebini öğreneceksin yakında.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
nahif beyaz güller, moonsun.
Fanfiction...yongsun, artık her sabah başucuna beyaz güller bırakacağım kimse yok.
