nahif beyaz güller, moonsun.

on üç haziran, ikibinondokuz.

ahhhh, tekrardan selam güneşim.
yanına geldim 3 gün önce.
mezarın üzeri yine çiçek doluydu, kalbin gibi.
su verdim, merak etme.

gülleri de bu sefer toprağa değil, taşa bıraktım.
belki böylesi daha iyidir.
hem nereden bileceğiz ki.

her neyse, annenle konuştuk dün.
o sinirli, her şeye bağıran kadın tamamen değişmiş sen gittikten sonra, inanamadım.
anneni uzun zamandır böyle görmemiştim.

sana kanser teşhisi konulduğu günü hatırladım.
doktorun çok geç kalmışsınız cümlesinden sonra kendimi kaybetmiştim.
sen ise sürekli kemoterapiden dökülen saçlarınla dalga geçer, keltoş oldum derdin.

sen solan bir çiçek gibi, sağlığını hızlıca kaybederken bile çok güzeldin, bunu unutma.
insanların iç güzelliği yüzlerine yansır ve en kötü anlarda bile o sima değişmezmiş.
sen hayatımda tanıdığım en güzel kalpli insansın.

seni sevdim, seviyorum ve sonsuza kadar seveceğim yongsun.