nahif beyaz güller, moonsun.

dört temmuz, ikibinondokuz.

selam yongsun, tekrardan selam.
bu sabah kendimi yataktan çıkaracak hiçbir sebep bulamadım.
bu yüzden without you dinleyerek ve seni özleyerek zaman geçirdim.

biliyor musun, seni çok özledim. ilk başlarda buna alışacağımı sanıyordum ama zaman geçtikçe anladım ki alışılamıyormuş.
yaptığım en küçük bir eylemde bile aklıma geliyorsun ve bu beni halsiz düşürüyor.

dayanamıyorum artık, sen olmadan yaşamanın anlamı olmadığını fark ettim.
eskiden her sabah beyaz güller bırakırdım yanına.

yongsun,
artık her sabah başucuna beyaz güller
bırakacağım kimse yok.
ve bu beni içten içten yiyip bitiriyor.

yapacak hiçbir şeyim yok, cidden katlanamıyorum sensizliğe.
kimse mutlu edemiyor beni, sadece seni rüyamda görürsem günüm güzel geçiyor.

anılar geliyor aklıma sürekli. ben güçlü bir insan değilim güneşim, biliyorsun.
umarım yapacağım şey için kızmazsın bana.

gökyüzünde görüşürüz.