-BÖLÜM 9-

14.9K 363 303
                                    

Multimedia = BESTE GÜRSOY

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Annemi görünce direk boynuna sarıldım.

Nasıl özlemiştim.

Oda karşılık verince daha sıkı sarıldım.

"Hoşgeldin kızım" dediğinde "Hoşbuldum annem" dedim.

Hala kapıda olduğumuzu fark edince gülerek "Yıldız sultan içeri almayacak mısın beni?" dedim.

"Gir hadi gir" dedi.

Annemle baya bir konuşup zaman geçirmiştik.

İşimin değiştirildiğini falan da anlatmıştım.

Annem mutfakda su böreğini yaptığında "Ellerine sağlık Yıldız sultan" dedim.

"Afiyet olsun kuzum" dediğinde su böreklerini tabaklara koyup içeri götürdüm.

Annem de çayı getirince arka cebimden telefonu çıkarıp masanın üstüne koydum.

Saate baktığımda yarım saat sonra gitmek zorunda olduğumu gördüm.

 "Anne yarım saat sonra gideceğim" dediğimde annem kıskandığım tek kaş kaldırma hareketini yapmıştı.

"Niye" diye sorduğunda her ne kadar anlatmak istesem de "Bende çalışıyorum çünkü" diyip güldüm.

Araf'ın evine geldiğimde dinlenip yemeğe inmiştim.

Yemekten sonra Araf işi olduğu için gitmişti.

Fırsat bu fırsat diyip odama çıktım.

Telefonumu şarjdan alıp 'Alex'im' yazısına tıkladım.

Eve geldiğimde Cenkle mesajlaşmıştık.

Ona çok önemli birşey söylemem gerektiğini ve onu arayacağımı söylemiştim.

Cenk telefonu açtığında olan biten herşeyi eksiksiz anlattım.

Sinirlenmiş ve ne yapacağını bilemez durumdaydı.

"Cenk sakin ol ve beni dinle" dediğimde her ne kadar sinirli olsada "Tamam" dedi.

"Sen yarın polise haber ver.Ben sana konum atacağım.Yarın polislerle buraya gelirsin.Sonra Araf'ı şikayet ederiz ve ben oraya gelebilirim." dedim.

"Tamam yarın bana konumu at" dedikten sonra azıcık daha konuşup telefonu kapattım. 

Yarın burdan kurtulacağım için heyecan ve sabırsızlıkla uyudum.

Sabah uyanıp duş aldım.Üzerimi giyinip aşağıya indim.

Temiz hava almak için bahçeye çıktığımda Boyka ayaklarıma gelip havlamaya  başlamıştı.

Hemen onu kucağıma alıp sevmeye başladım.

Boykayla uzun süre oynadıktan sonra içeri girdim.

Araf koltukta oturmuş kapalı olan televizyona bakıyordu.

Sevinçle "Günaydın" diyip diğer koltuğa oturdum.

Araf "Bugün neşelisin yoksa bir yere mi gidiyorsun?" dedi imalı bir  şekilde.

Kekelememeye çalışarak "Hayır" dedim.

"Neşeni söndürmek istemem güzelim ama bunu hakettin" dediğinde anlamaz gözlerle yüzüne baktım.

"Televizyonu aç" dedi.

ARAF'TA KALDIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin