CHAPTER 5: I'll wait
"JASMINE ESTRADA! GUMISING KA NA! TANGHALI NAAAAAAAAAAA! PAPASOK KA PA!!!!"
panaginip lang pala ang lahat...
naalala ko na naman yung mga nangyari kagabi...
FLASHBACK
The party started
I saw beautiful and handsome faces on the dance floor.
Pero napatingin ako sa isang tao...
kasayaw niya si Johanna.
yung classmate namin na may crush sa kaniya
bagay na bagay sila
they were too close
nakayakap si Johanna sa kanya
I can see in their faces na masaya sila..
Jas, umasa ka na naman kasi eh.
Lumapit ako sa mga kaibigan ko
"Girls, uwi na ako ha? Medyo masama kasi ang pakiramdam ko"
nanginginig na ang boses ko
Pakiramdam ko anytime babagsak na ang mga luha ko..
"Teka, b-bakit?" tanong ni Allen na katabi si Ayen
Tinuro ni Thea si Patrick at Johanna
Hindi ko na kinaya
tumakbo na ako and I don't even care kung may mabangga ako or kahit naka heels pa ako
I just want to escape in this fucking nightmare
Kasabay ng paglabas ko sa lugar na to ang paglabas din ng mga luha ko
END OF FLASHBACK
Pumasok ako na sobrang bigat ng pakiramdaman ko.
Gusto kong umiyak..
pero gustuhin ko man...
alam kong ubos na.
Iba ang awra ng eskwalahan ngayon, walang masiyadong estudyante sa corridor marahil dahil puyat pa ang iba
Pumasok ako ng classroom at siya ang unang nakita ko...
nakatungo ang ulo, siguro puyat at inaantok pa
Pumikit ako sandali at sinabi sa sarili ko na
"hihintayin ko yung araw na mamahalin mo din ako"
Wala pa ang mga kaklase ko kaya't kinuha ko muna si bestfriend sa bag ko...
matagal ko na tong hindi nakakausap ah?
I started to write my feelings...
May mga bagay na kailangan mong bitawan para makakawala ka sa sakit na idinudulot nito sayo.
Pinalaya ko si Eljay
tinanggap ko na hindi na siyang muling babalik sa akin
hindi na mauulit ang mga bagay na ginagawa niya para sa akin
hindi na niya ako muling mamahalin pa
dahil ang isang bagay na tapos na, ay hindi na muling maibabalik pa
"kapag may nawala, may darating na mas better"
isang linyang marahil ay mapapatotohanan ko.
Dumating sa buhay ko si Patrick.
nagawa kong maging masaya
nagawa kong kalimutan ang nakaraan
nagawa kong mahalin ang isang taong alam kong hindi ako kayang mahalin
"Pat, you're the first person in my mind when I woke up in the morning and the reason why I sleep late because I'm thinking you, I'm thinking about 'us'.
Alam ng puso at isip ko na hindi mo akong magagawang mahalin katulad ng pagmamahal na binibigay ko sayo..
I know that it's a one sided love
Nang dahil sayo patuloy akong nasasaktan
Nang dahil sayo patuloy akong umaasa
I hate myself because I still love you...
I tried my very best para alisin to, para tigilan itong katangahan na to but my heart chose to love you kahit na alam nitong masasaktan lang ako...
I know that you'll never see my worth
I know that you can't hear my heartbeat
I know that you and me will never be together."
Sinara ko na ang diary ko at napaisip ako...
"Patrick, If I fall for you...
would you fall, too?"
The end.
A/N: This is my first time to write a story so wala akong pakialam kung may maling grammar or spelling, FIRST TIME ko nga diba? lol.
Sa mga nakaka kilala sa akin especially my friends, I know that on the very first chapter, kilala niyo na kung sino ang tinutukoy ko, totoong pangalan ba naman niya ang ginamit ko eh...
90% ang totoo at talagang nangyari sa story na 'to and ung 10% is just from my imagination.
I'm dedicating this story for you....
Patrick, I know one day, mababasa mo din to.
