Kırık papatya

1. Bölüm

Bunaltıcı ve yalnız bir yazın daha sonlarına geldiğimizde son bir haftayı değerlendirmek adına çıkmıştık kuzenimle dışarı.

Okulun başlamasına bir hafta kalmıştı ve ben on birinici sınıfa ayak basıyordum.

Sayısalım iyi değildi. Bu yüzden sözel okumayı tercih etmiştim.

Edebiyatım iyiydi, çalışmasamda yüksek aldığım bir dersti. Ayrıca seviyordumda bana zor geleceğini düşünmüyordum.

Elimdeki koladan bir yudum daha alıp boğazımı yakmasına izin verdim. Ahu ise bakımlı ve güzel tırnaklarının arasındaki zarif duran sigaradan bir nefes çekip dışarı savurdu.

"Eee Berre okulda başlıyor, ne yapacaksın?"

Ona kısa bir bakış atıp parkta oynayan çocuklara çevirdim başımı.

"Ne yapmalıyım?"

Kusursuz çektiği eyleynırının altındaki gözlerini umursamazca devirdi.

"Artık bir değişsen mi diyorum!"

Üstümdeki tişörtü ucundan tutup bıraktı.

"Anneannemden mi aldın bunu."

Deyip kibirli bir kahkaha savurdu.

Kırılmıştım.

İçten içe belli etmesemde kırılmıştım. Yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirip kahkahasına katıldım.

"Benim kuzenim olduğuna inanamıyorum ya."

Bir kahkaha daha kaçtı dudaklarının arasından. Eline telefonunu alıp siyah ekrandan makyajına baktı. O makyajıyla oyalanırken başımı yere çevirip gözlerimi sakladım. Bir şey daha söylese ağlayacaktım. Her seferinde beni bu denli alaya almasından nefret ediyordum. Çok güzel değildim belki ama benimde duygularım vardı. İstemesemde kırılıyordum işte.

Ömrümde bir kere bile sevgilim olmamıştı. Ahu ise ilişkiler üzerine mastır yapmıştı. Bir çok ilişkisi olmuştu.

Ben onun gibi değildim.

Sevilmemiştim.

Belkide sevilmeyecektim...

Bilmiyorum...

Yanımıza gelen iki gençle dikkatimi oraya verdim.

Bizim yaşlarımızda esmer ve uzun boylu tiplerdi. İstemsizce rahatsız olmuştum. Utangaçtım ve bu ister istemez telefonumu çıkarıp oynuyormuş gibi yapmama sebep oluyordu. Bu artık bende huy olmuştu. Kalabalık bir ortamdan geçince ister istemez elim cebime gidiyordu.

Gençlerden biri Ahuya elini uzatıp konuştu.

"Merhaba ben Arpaslan."

Ahu zarif elini gencin eline yerleştirip gülümsedi.

"Ahu."

Ardından bakışlarıyla beni işaret etti.

"Kuzenim berre."

Alparslan bana elini uzattığında istemsizce utanmıştım. Ahunun ellerine nazaran ojesiz ve bebek eline benzeyen kısa parmaklarım vardı. Elimi uzatıp Alparslanın elini sıktım.

Ardından yanındaki gence kaydı bakışlarım. Alparslan elini yanındaki gencin omzuna atıp konuştu.

"Buda arkadaşım batın."

Ahu ona baş selamı verip gülümsedi.

"Ben aslında numaranı almaya gelmiştim. Belki konuşuruz diye."