1.BÖLÜM 💦

288 63 329
                                    

Başlamadan önce kitapı başka hesap var oraya aktardım ordan devam ediyorum. Burdan başlamadan ordan başlayın.

Hesap: Rabia_123267 bu hesapda kolaylıkla bulabilirsiniz. Zaten hepsi aynı. Teşekkür ederim.

~~~~~~~~

Saat çoktan gece yarısını geçmişti ve ben kimsesiz bir şekilde sokakta boş boş yürüyordum.

Babam bir trafik kazası sonucu ölmüştü. Annemde onun arkasından iki yıl sonra bi olayla bugün vefat etti.

Şuan ben napardım nereye giderdim tek çarem teyzem beni annemin yanında destekleyen tek kişi oydu. Annem yanımda yoktu. Babam zaten gitmişti hayatıma nasıl devam ederdim sürekli teyzemin evinde kalamazdım. Abim yurt dışındaydı. Kafamı biraz da toplayarak yüzümü silmiştim o kadar çok ağlamıştım ki artık gözlerimden yaş akmıyordu ama içim resmen ölmüştü. Içimde resmen bi boşluk vardı. Acılarımın üstünü örtemiyordum hava sıcaktı ama benim içim soğuktu. Üşüyordum ama elimden tutan yoktu beni ısıtacak bir anne şefkati yoktu. Artık eve gitmem gerekirdi acaba tek başıma nasıl yaşayacaktım .

Eve doğru ilerledim. Artık başımın çaresine bakmalıydım benim kimsem yoktu. Kendimi o kadar aciz hissediyordumki hayattan vazgeçmek istedim ama yapamazdım. Eve geldiğimde içeri girdim kapıyı kapatıp oraya çöktüm. Annem bir olay yüzünden öldürüldü ve kimsenin bundan haberi yoktu taki bir numara beni arayıp o adrese gidip annemi bulasıya kadar oraya vardığımda annem çok kötüydü. Hemen ambulansı arayıp adresi söyledim. Hastaneye vardığımızda doktorlar öldüğünü söylemişlerdi. Ve şuan morgdaydı. Bundan kimsenin haberi yoktu herkes yaşıyor şuan sanıyorlardı.

Bilmiyorlardı şuan soğuktan üşüdügünü bilmiyorlardı şuanda onun kanının benim üzerimde olduğunu bilmiyorlardı işte bilmiyorlardı.

Ellerimle dizimi sardım ağlamaya başladım. Ev karanlıktı. Odama çıkıp telefonumu elime alıp teyzemi arayacaktım ama saat cok geçti. Anca sabah arayabilirdim. Yatağın altındaki bavulumu çıkarttım içine kullandığım kıyafetleri koydum . Başka bir çantayada
evdeki özel eşyaları resim falan onları koydum. Resimlere teker teker baktım ailecek olan resim elimdeydi. Bu evde kalmak istesemde kalamazdım beni yurda verirlerdi. Odamdaki eşyalarıda toplayıp bavula koydum. Annemin yatak odasına gidip bir tane kıyafetini elime alıp kokladım. Yatağına oturdum ağlamaya başladım. Kokusunu içine cektim ama şuan ben onu istiyordum. Tekrar odama çıkıp telefondan abimi aradım.

"Alo" sesi uykulu geliyordu

"A..aaa.alo abi"

"Noldu neden ağlıyorsun "

"Abi an..nem annem öldü "

"Nn...nasıl ö..öldü "

Hiç birşey demedim

"Adaa cevap ver"

Kendimi sakinleştirip konuştum.

"Abi buraya gelsen ıyi olucak bilmediğin şeyler var.

"Nasıl yani sen nasılsın bir sorun yok demi"

"Abi çok kötü olaylar var bilmediğin lütfen gel benim kimsem kalmadı senden başka "

"Ta..tamam sen sabah olunca teyzemlere git eşyalarını topla tamam mı canım "

"Topladım zaten sabah da teyzemlere geçerim lütfen gel "

"Tamam yarın akşam orda olurum.

"Tamam abi"

"Ben gelincede o evi satar başka bir ev alırız teyzemlere yakın olur mu?

"Tamam abicim hadi görüşürüz "

"Tamam yarın akşam görüşürüz "

Şuan hiçbir çarem yoktu. Elimdeki resime bakarak sarıldım aglamaya başlamıştım bile olduğum yerde gözlerim kapanmaya başladı.

Bu kitap biraz değişik olucak

Ilerleyen bölümlerde kimlerle karşılacak?

💜🌌

YALNIZLIK //TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin