hayatta başımıza neler gelebileceğini bilemeyiz...
Neler yaşayacağımızı, gelecekte nasıl bir hayatımız olacağını, nelerle, ne zorluklarla, ne gibi mutluluklarla karşılaşacağımızı bilemeyiz..
Ama illaki her genç kızın isteyerekte olsa istemeyerekte o...
Ben de isterdim cıvıl cıvıl kuş sesleriyle, odamın penceresinden yüzüme vuran güneş ışıklarıyla uyanmayı ama nerdeee .. Yine annemin hergün bıkmadan usanmadan beni farklı bağırma teknikleriyle uyandırma çabalarıyla uyandım.
"Hayal kalk artık yeter bu kadar zıbardığın"
Allah ım sen bana sabır ver ya. 'Zıbardığın' nedir yani nereden öğreniyo bu kadın bu lafları anlamıyorum. Ama ben bu bağırmalara hiç mi hiç kulak asmadan tekrar uyumaya çalıştım. Tabiki de anam beni rahat bırakmadı ve üşenmeden odama kadar geldi, tekrar bağırmaya başladı;
"Ben kime ne diyorum. Kızım kalk artık kalk. Ben hergün seni uyandırmaktan bıktım sen benim bu bağırmalarımdan bıkmadın."
Öyle bi bıktım ki sen bile tahmin edemezsin o derece. Ben yine kalkmayınca bu seferde üzerimdeki pikeyi çekip yere attı ve ben kendimi çıplak gibi hissettim. Vee yine kalkmadım yani sonuçta kim uykuya hayır diyebilir ki demi. Annemi duymazlıktan gelerek yatakta iyice yayıldım. Ama annem beni yine ve yine rahat bırakmadı;
"Yeter yeter ben de insanım el insaf be. Ya hem bu gün okulda ilk günün kızım. Ilk günden okula geç kalındığı nerde görülmüş."
"Tamam işte anne ben de ilk olurum ne yani"
"Allah ım sen bana mukayyet ol yoksa ben bu kızı bir kaşık suda boğucam."
"Niye anne ya ben de senin evladın değil miyim?"
"Yok valla da billaha da bu kız benim kızım olamaz, olamaz yani imkanı yok"
"He anne he, aynen öyle, kesin"
Kadın artık benden bıkmış olmalıki odamdan çıkmak için bir kaç adım attı. Ben tam ' oh be gitti sonunda ne güzel uyuyacağım ' diye içimden geçirirken arkasına döndü ve
" ya hemen şimdi kalkarsın ya da telefonuna el koyarım ve bir hafta boyunca yüzünü bile göremezsin."
dedi ve kapıyı kapatıp gitti. Gidersin tabi verdin tehtidi, ee biliyosun benim telefonumsuz yaşayamayacağımı ohh gel keyfim gel. Telefonumsuz bir hafta geçirmek korkusuyla yavaş hareketlerle yatağımdan kalktım ve elimi yüzümü yıkamak için tuvalete girdim. İşlerimi hallettikten sonra tekrar odama girdim ve ne giysem diye dolabıma bakınmaya başladım daha sonrasında beyaz bir kot pantolon üstüne de beyaz tişört ve açık pembe kot cekette karar kıldım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayalin kombini
Daha sonrasında hızlıca üstümü giyindim ve sırt çantama gerekli ihtiyaçlarımı koyup aşağıya indim. Mutfağa girdiğimde karşılaştığım kahvaltıyla ne kadar aç olduğumu hissettim. Maşallah bir kuş sütü eksik. Hemen yerime geçip kahvaltılıklara saldırışa geçtim. Sofrada bir sessizlik hakim olunca kafamı tabağımdan kaldırıp güzel aileme baktım. Hepsi bana uzaylı görmüş gibi bakıyordu. Onlara ne var be dermiş gibi bir bakış attıktan sonra abim söze girdi
"Insan bi günaydın der be. Hayır anlamıyorum biz seni aç mı bırakıyoruz?"
Abime en ölümcül bakışlarımı atıp annem ve babama dönüp;
" günaydın annecim, babacım. Farkındaysanız sadece size söylüyorum"
deyip abime sinsice güldüm o da bana ' senle sonra görüşücez' bakışı atıyordu. Onu umursamadan tekrar kahvaltıma dönüp yemeye başlıyordum ki babam bana bakıp
"Kızım inşallah bu senede önceki senelerde olduğu gibi yaramazlık yapıp beni müdüre mahçup etmezsin he"
Babama dönüp
"Ya baba niye hemen böyle diyosun. Hem ben bi şey yapmıyorum ki müdür bana taktı yani. Ayrıca niye hep ben abim de var."
Abim bana bakıp
"Kızım farkındaysan ben okulumu bitirip mesleğimi yapmaya başladım ya hani."
Doğru ya la ben neye dayanarak söylediysem bunu.
"Anaa ben onu unuttum ya la neyse boşver"
dedim ve biraz daha tıkındıktan sonra çantamı da aldım ve masadan kalktım ve
"Haydin görüşürüz ama belki görüşemeyebiliriz nasıl olsa okula gidiyom."
Hepsi bana sen asla ifla olmazsın bakışı attıktan sonra babam söze girdi
"Görüşürüz kızım, bak yaramazlık yok tamam mı?"
"Ya baba ben çocuk muyum? Ne öyle yaramazlık yok falan"
"Valla kızım ben çocuk mocuk bilmem beni müdürle yüz yüze getirme yeter ha getiriyorsan da senin hakkında iyi bir şeyler konuşalım"
Baba ne çok konuştun be nereyi dinleyeceğimi şaşırdım.
"Tamam baba aynen öyle"
Deyip mutfaktan çıktım ve kapıda spor ayakkabılarımı ayağıma giyip okulun yolunu tuttum.
.....
Arkadaşlar merhaba öncelikle.. Bu kitap benim ilk deneyinim ve yazım hatalarım varsa lütfen affedin. Bir de zaten yeni olduğum için okuyucu sayım çok az o yüzden bari oy atarmısınızzz? N'olur!!!
