My Unutterable Foe

Chapter 1 : My Wish

"Hello?" sabi ko sa kabilang linya.

"Bhessssssssssssssssssssssssst!" natulig ako. akala ko panaman siya nayun -_-' Haha. Oo assumera ako. e kasi naman di nakasave yung number nya dito e. kaya akala ko chixx na :)

"O Bhest. napanu ka? sigaw ka ng sigaw dyan. Nayanig yung buong utak ko dun." sagot ko sa kanya. kasi naman ee! lokaloka kasi tong bestfriend ko. pero kahit ganun love ko siya. LOVENALOVE.

"E kasi namimiss na kita bhest" yung boses nyang masigla kanina napalitan ng lungkot kaya naaappreciate ko yun. kaya nga diba sabi ko sayo love na love ko sya.

"Hala? anung nakaen mo friend? bat ka nagkakaganyan? HAHAHA" iniinis ko nanaman sya. kasi ang sarap nya buskahin e. hahaha.

"Tss. sige na nga papatayin ko nato! nasasayang lang yung load

kosayo. tse." eto na. simula nanaman ng pagiinarte ni zai.

sasagot sana ako kaso binaba nya nga. Nakooooooooooooooo! ang arte nya. akala nya naman maganda sya. Haha. Sya nga pala si Zaira Channel Vianzon. Maganda sya Mabait Matalino Almost Perfect kumbaga. Yan ang Bestfriend ko. Super Bestfriend ko sya,  kulang na nga lang magpaampun ako sa mommy nya o kali man magpaampun syasa mama ko. Magkapatid na ngay turingan namin ni Zaira ee. May pangako kami na WE ARE SISTER'S FOREVER.

Ako nga pala si Leigh Anne Salvador. Hindi ako maganda, pero sabi ni Inay "Ang ganda ganda ko" manalig kay ina ne? yung totoo. almost perfect din. syempre pagandahin na natin image ko :* HAHA. Kanya kanyang buhat ng bangko to. :D

Kriiiiiiiiing! kriiiiiiiiing! kriiiiiiiiing! kriiiiiiiiiing!

Ang ingay naman pinatay ko muna yung alarm clock. tinignan ko yung oras anakbeke anung oras palang naman aa. alas 8 palang.

WHAAAAAAAAAAT? Alas 8 na. 7:30 lang ang Time namin.  Huhuhu -_-" patay na naman ako sa teacher namin sa physics si Mrs. Reyes. balik na naman sa dati! Ligong uwak na naman ang gagawin ng lola mo!  binilisan kong maligo, magbihis at mag lakad. yung  lakad na para bang hinahabol ka ng toro! at sa wakas andito nako sa Wibledon Springfield University. habang naglakad ako papunta sa room ko ang dami kong pang nakikitang esdudyante sa labas at ang malas ko talaga,  nakita ko nagtuturo nasi Mrs. Reyes. sabagay sa oras nato mahigit 45 mins. na ata akong late. eto na nandito nako sa pinto. Hingang malalim Leigh. Inhale Exhale!  go go go. Aja.

"Goodmorning ma'am Goodmorning classmate im sorry im late may i come in?" sabi ko habang nanginginig ang tuhod ko. nakakatakot kasi sya e. Terorista kasi siya.

"Wahahahhahahahahahah" Ang lakas ng tawa ni Zaira.

WTF! nagtatawanan na silang lahat with matching kalampag pa ng desk. Tss :/ nako bakit ba kasi? anung nakakatawa. at wait madami pang vacant chairs  hindi rin sila sumasagot ala atang balak na papasukin ako. Hayyyyyy buhay. nakakahiya -____-"

"Ms. Salvador. Are you okey? Are you feeling well?" hala! anung tanong yan maam. may mali ba saakin. hinipo ko yung leeg ko tska noo ko. hindi naman ako mainit a.

"Yes ma'am, I'm fine." sagot ko sa kanya ng may halong pagtataka.

"Ms. Salvador, 6:45 palang okey. wag kang magpanic hindi kapa late. Haha." aba nakikitawa rin sya.

"Hahahahhahahahah Bhest pasok kana dali. Hahahah." pambabanas ni Zaira. at ngayon lang nag sinkin sakin na sira pala yung wall clock namin. Nakuuuuu nakakahiya. T.T

Pumasok nako sa room ko, kinuwento din ni zaira kung bakit andiyan agad si ma'am reyes! e kasi nga daw aalis yun mamaya kaya may binilin lang sakanila at kaya pala wala pang laman yung ibang mga upuan e kasi nga maaga pa, tsaka kaya rin pala marami pang tao sa labas ng capus kanina. kasi 6:45 palang Leigh.  nakakahiya ka! nakakahiya!  pero nagpapasalamat din ako kasi hindi nakita ni Yvho yung katangahan ko. papakain nako kay mother earth kung nakita nya ko kanina.